स्तोत्रसंहिता 66

1 १ अहो पृथ्वीवरील सर्वजणहो देवाचा जयजयकार करा;

Auf den Siegesspender, ein Gesang; ein Lied. - Jauchzt Gott zu, alle Lande!

2 २ त्याच्या नावाचा महिमा गा; त्याची स्तुती गौरवशाली होईल अशी करा.

Besinget seines Namens Herrlichkeit! Besinget herrlich seinen Lobpreis!

3 ३ देवाला म्हणा, तुझी कृत्ये किती भीतिदायक आहेत, तुझ्या महान सामर्थ्यामुळे तुझे शत्रू तुझ्या स्वाधीन होतात.

So sprecht von Gott: "Wie wundervoll sind Deine Werke! Selbst Deine Feinde schlagen sich auf Deine Seite ob Deiner großen Macht.

4 ४ सर्व पृथ्वी तुझी आराधना करतील; आणि तुझी स्तोत्रे गातील; ते तुझ्या नावाची स्तोत्रे गातील.

Der ganze Erdkreis betet vor Dir an und singet Dir, singt Deinem Namen." (Sela)

5 ५ अहो या, आणि देवाची कार्ये पहा; तो मनुष्यांच्या मुलांस आपल्या कृत्यांनी धाक बसवतो.

Herbei! Schaut Gottes Werke! Wie hehr sein Walten an den Menschenkindern!

6 ६ त्याने समुद्र पालटून कोरडी भूमी केली; ते नदीतून पायांनी चालत गेले; तेथे आम्ही त्याच्यात आनंद केला.

In trocken Land verwandelt er das Meer; zu Fuß durchschreiten sie den Strom. So wollen wir uns seiner freuen.

7 ७ तो आपल्या सामर्थ्याने सर्वकाळ राज्य करतो; तो आपल्या डोळ्यांनी सर्व राष्ट्रांचे निरीक्षण करतो; बंडखोरांनी आपल्यास उंच करू नये.

Der ewig herrscht mit seiner Allgewalt, er richtet seine Blicke auf die Heiden; sie können sie nicht von sich abwenden trotz ihrem Sträuben. (Sela)

8 ८ अहो लोकांनो, आमच्या देवाला धन्यवाद द्या, आणि त्याची स्तुती ऐकू येईल अशी करा.

Ihr Völker, preiset unsern Gott und lasset laut sein Lob erschallen,

9 ९ तो आमचा जीव राखून ठेवतो, आणि तो आमचे पाय सरकू देत नाही.

der unser Leben immerfort erhält und unsern Fuß nicht gleiten läßt!

10 १० कारण हे देवा, तू आमची परीक्षा केली आहे; रुप्याची परीक्षा करतात तशी तू आमची परीक्षा केली आहे.

Du hast uns freilich, Gott, geprüft, geläutert uns wie Silber.

11 ११ तू आम्हास जाळ्यात आणले; तू आमच्या कमरेवर अवजड ओझे ठेवले.

Du hast in Banden uns gebracht und Fesseln unsern Hüften angelegt,

12 १२ तू आमच्या डोक्यावरून लोकांस स्वारी करण्यास लावले. आम्ही अग्नीतून आणि पाण्यातून गेलो, परंतु तू आम्हास बाहेर काढून प्रशस्त जागी आणले.

und Menschen hast Du über uns zu Herren eingesetzt; in Feuer und in Wasser kamen wir; doch Du befreitest uns daraus zum Heile. -

13 १३ मी होमार्पणे घेऊन तुझ्या घरात येईन; मी तुला केलेले नवस फेडीन.

So walle ich mit Brandopfern zu Deinem Hause, und mein Gelübde löse ich Dir ein,

14 १४ संकटात असता जे मी आपल्या ओठांनी उच्चारले आणि जे मी आपल्या तोंडाने बोलल,

wozu sich meine Lippen aufgetan, und was mein Mund in meiner Not versprochen.

15 १५ मी तुला मेंढ्याच्या धूपासहित पुष्ट पशूंचे होमार्पणे मी तुला अर्पीण; बोकड आणि गोऱ्हे अर्पीण.

Brandopfer fetter Tiere bringe ich Dir dar samt Opferduft von Widdern; ich richte Rinder her und Böcke. (Sela)

16 १६ जे सर्व तुम्ही देवाचे भय धरता, या आणि ऐका, आणि त्याने माझ्यासाठी काय केले ते मी तुम्हास सांगतो.

Herbei, ihr Gottesfürchtigen alle! Hört! Ich will euch erzählen, was er mir getan:

17 १७ मी माझ्या मुखाने त्याचा धावा केला, आणि माझ्या जीभेवर त्याची स्तुती होती.

Mit meinem Munde habe ich zu ihm gerufen und Großes ihm mit meiner Zunge vorgetragen.

18 १८ जर माझ्या मनात अन्यायाकडे मी पाहिले असते, तर प्रभूने माझे ऐकले नसते.

Wenn ich mich eines Frevels schuldig je gewußt, dann hätte mich der Herr nicht angehört.

19 १९ पण देवाने खचित ऐकले आहे; त्याने माझ्या प्रार्थनेच्या वाणीकडे लक्ष दिले आहे.

Nun aber hat es Gott gehört und auf mein laut Gebet geachtet.

20 २० देवाचा धन्यवाद होवो, त्याने माझ्या प्रार्थनांपासून आपले मुख फिरविले नाही, किंवा त्याच्या कराराच्या विश्वासूपणापासून आपली दृष्टी वळविली नाही.

Gelobt sei Gott, der meine Bitte nicht versagt und seine Huld mir nicht entzogen!