Hopa 31
1 Kua oti taku kawenata ki oku kanohi; kia whakaaroaro ahau hei aha ki te kotiro?
Pepigi fœdus cum oculis meis ut ne cogitarem quidem de virgine.
2 He aha ta te Atua wahi e tuwha mai ai i runga? He aha ta te Kaha Rawa taonga tupu i te wahi tiketike?
Quam enim partem haberet in me Deus desuper, et hereditatem Omnipotens de excelsis?
3 He teka ianei he whakangaromanga mo te tangata kino? he whiu mo nga kaimahi o te he?
Numquid non perditio est iniquo, et alienatio operantibus iniustitiam?
4 He teka ianei e kitea ana e ia oku ara, e taua ana e ia oku hikoinga katoa?
Nonne ipse considerat vias meas, et cunctos gressus meos dinumerat?
5 Ki te mea i haere ahau i runga i te tekateka noa, a i hohoro toku waewae ki te tinihanga;
Si ambulavi in vanitate, et festinavit in dolo pes meus:
6 Kia paunatia ahau i runga i te pauna tika, kia mohio ai te Atua ki toku tapatahi:
Appendat me in statera iusta, et sciat Deus simplicitatem meam.
7 Ki te mea i kotiti ke toku hikoinga i te ara, a i whai toku ngakau i oku kanohi; a ki te mea i mau te tongi ki oku ringa;
Si declinavit gressus meus de via, et si secutum est oculos meos cor meum, et si manibus meis adhæsit macula:
8 Kati, ko ahau hei whakato, a ma tetahi atu e kai; ae ra, tukua nga hua o taku mara kia hutia atu.
Seram, et alium comedat: et progenies mea eradicetur.
9 Ki te mea i whakawairangitia toku ngakau e te wahine, a i whanga ahau i te tatau o toku hoa;
Si deceptum est cor meum super muliere, et si ad ostium amici mei insidiatus sum:
10 Heoi kia huri paraoa taku wahine ma tetahi atu, kia piko iho ano hoki nga tangata ke ki runga i a ia.
Scortum alterius sit uxor mea, et super illam incurventur alii.
11 He kino rawa hoki tera; ae ra, he he e tika ana kia whiua e nga kaiwhakawa:
Hoc enim nefas est, et iniquitas maxima.
12 He ahi hoki tera e kai ana ki te whakangaromanga rawa, poto noa aku hua katoa.
Ignis est usque ad perditionem devorans, et omnia eradicans genimina.
13 Ki te mea i whakahaweatia e ahau te whakawa a taku pononga tane, a taku pononga wahine, i a raua e totohe ana ki ahau;
Si contempsi subire iudicium cum servo meo, et ancilla mea, cum disceptarent adversum me:
14 Ka pehea ra ahau ina whakatika te Atua? He aha taku kupu e whakahoki ai ki a ia ina tae mai ia ki te titiro?
Quid enim faciam cum surrexerit ad iudicandum Deus? et cum quæsierit, quid respondebo illi?
15 He teka ranei na toku kaihanga ia i hanga i roto i te kopu? a nana, na te kotahi, i whai ahua ai maua i roto i te puku?
Numquid non in utero fecit me qui et illum operatus est: et formavit me in vulva unus?
16 Ki te mea i kaiponuhia e ahau ta nga rawakore i hiahia ai, a meinga ana e ahau nga kanohi o te pouaru kia pau i te minamina;
Si negavi, quod volebant, pauperibus, et oculos viduæ expectare feci:
17 Ki te mea ranei i kainga taku maramara e toku kotahi, a kihai te pani i kai i tetahi wahi;
Si comedi buccellam meam solus, et non comedit pupillus ex ea:
18 He mea whakatupu ia naku no toku taitamarikitanga ra ano me te mea ko tona papa ahau: ko te pouaru he mea arahi naku no te kopu ra ano o toku whaea;
(Quia ab infantia mea crevit mecum miseratio: et de utero matris meæ egressa est mecum.)
19 Ki te mea i kite ahau i tetahi e tata ana ki te mate, he kore no te kakahu, a kahore he uhi mo te rawakore;
Si despexi pereuntem, eo quod non habuerit indumentum, et absque operimento pauperem:
20 Ki te mea kihai tona hope i whakapai ki ahau, a kihai ia i mahana i nga huruhuru o taku kahui:
Si non benedixerunt mihi latera eius, et de velleribus ovium mearum calefactus est:
21 Ki te mea i ara toku ringa hei pehi i te pani, i toku kitenga he awina tera moku kei te kuwaha;
Si levavi super pupillum manum meam, etiam cum viderem me in porta superiorem:
22 Na kia marere atu toku pokohiwi i roto i te peke, kia whati te takakau o toku ringa.
Humerus meus a iunctura sua cadat, et brachium meum cum suis ossibus confringatur.
23 Ko te whiu hoki a te Atua taku i wehi ai; kihai hoki i taea e ahau te aha i tona nui.
Semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum, et pondus eius ferre non potui.
24 Ki te mea i u toku whakaaro ki te koura, a i mea ahau ki te koura parakore, Ko koe taku e whakawhirinaki atu ai;
Si putavi aurum robur meum, et obrizo dixi: Fiducia mea.
25 Ki te mea i koa ahau ki te maha o oku rawa, a ki te nui o ta toku ringa i whiwhi ai;
Si lætatus sum super multis divitiis meis, et quia plurima reperit manus mea.
26 Ki te mea i kite ahau i te ra e whiti ana, i te marama ranei e haere ana i tona tiahotanga;
Si vidi solem cum fulgeret, et lunam incedentem clare:
27 A ka kumea pukutia atu toku ngakau, ka kihia toku ringa e toku mangai:
Et lætatum est in abscondito cor meum, et osculatus sum manum meam ore meo.
28 Na he kino tenei hei whiunga ma nga kaiwhakawa: he teka hoki naku ki te Atua i runga.
Quæ est iniquitas maxima, et negatio contra Deum altissimum.
29 Ki te mea i koa ahau ki te whakangaromanga o te tangata i kino ki ahau, i whakaara ake ranei i ahau i te panga o te he ki a ia;
Si gavisus sum ad ruinam eius, qui me oderat, et exultavi quod invenisset eum malum.
30 Ae, kihai ahau i tuku i toku mangai kia hara, kihai i whai kia kanga tona wairua;
Non enim dedi ad peccandum guttur meum, ut expeterem maledicens animam eius.
31 Ki te mea kahore nga tangata o toku teneti i mea, Tena koa te tangata kihai nei i makona i tona kikokiko?
Si non dixerunt viri tabernaculi mei: Quis det de carnibus eius ut saturemur:
32 Kihai te manene i moe i waho; i whakatuwheratia ano e ahau oku tatau ki te tangata haere;
Foris non mansit peregrinus, ostium meum viatori patuit.
33 Ki te mea i pera ahau me Arama, i hipoki i oku he, i huna i toku kino ki roto ki toku uma;
Si abscondi quasi homo peccatum meum, et celavi in sinu meo iniquitatem meam.
34 I wehi hoki ahau i te huihui nui, i mataku ki te whakahawea a nga hapu, a whakarongo kau ana, kihai hoki i puta ki waho
Si expavi ad multitudinem nimiam, et despectio propinquorum terruit me: et non magis tacui, nec egressus sum ostium.
35 Aue, me i whakarongo mai tetahi ki ahau! Nana, tenei taku tohu, ma te Kaha Rawa e whakahoki mai he kupu ki ahau; me i ahau noa te pukapuka i tuhituhia e toku hoariri!
Quis mihi tribuat auditorem, ut desiderium meum audiat Omnipotens: et librum scribat ipse qui iudicat.
36 Ina, kua amohia e ahau i runga i toku pokohiwi; kua herea e ahau hei karauna moku.
Ut in humero meo portem illum, et circumdem illum quasi coronam mihi?
37 Kua whakaaturia e ahau ki a ia te maha o oku hikoinga; rite tonu ki ta te rangatira taku whakatata atu ki a ia.
Per singulos gradus meos pronunciabo illum, et quasi principi offeram eum.
38 Ki te tangi taku oneone, he whakahe ki ahau, ki te uru ano ona moa ki te aue,
Si adversum me terra mea clamat, et cum ipsa sulci eius deflent:
39 Ki te mea i kainga e ahau ona hua, he mea kihai i utua, a naku ranei ona ariki i mate ai,
Si fructus eius comedi absque pecunia, et animam agricolarum eius afflixi:
40 Na, kia riro pu te witi i te tataramoa, te parei i te taru kino. Heoi ano nga korero a Hopa.
Pro frumento oriatur mihi tribulus, et pro hordeo spina. (Finita sunt verba Iob.)
