Apokalypsy 21
1 Le nahatrea likerañe vao naho tane vao raho, fa songa nimosaoñe añe i likerañe valoha’ey naho ty tane valoha’e toy, ie tsy aman-driake.
Potem zobaczyłem nowe niebo i nową ziemię. Pierwsze niebo bowiem i pierwsza ziemia przeminęły i nie było już morza.
2 Le nahatrea i Rova Miavakey, Ierosaleme vao, nizotso hirik’ andindìñe añe boak’ aman’ Añahare, hinalankañe hoe enga vao soa hamiñe, ho a i vali’ey.
A ja, Jan, zobaczyłem święte miasto, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak oblubienica przyozdobiona dla swego męża.
3 Le tsinanoko ty fiarañanañañe mafe boak’ amy fiambesatsey nanao ty hoe: Ingo te am’ondatio ty kivohon’ Añahare, ie hitrao-pimoneñe am’ iereo; ho ondati’e iereo naho ho am’ iareo ao t’i Andrianañahare ho Andrianañahare’ iareo,
I usłyszałem donośny głos z nieba: Oto przybytek Boga [jest] z ludźmi i będzie mieszkał z nimi. Oni będą jego ludem, a sam Bóg będzie z nimi i [będzie] ich Bogiem.
4 naho ho faopaohe’e am-pihaino’ iareo ze atao ranomaso, naho tsy ho aman-kavilasy ka, ndra fandalàñe, ndra firovetañe ndra fangirifiriañe, fa nimosaoñe añe o raha taoloo.
I otrze Bóg wszelką łzę z ich oczu, i śmierci już nie będzie ani smutku, ani krzyku, ani bólu nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły.
5 Le hoe i Mpiambesatse amy fiambesatseiy: Heheke, kila vaoeko. Hoe ka re: Patero, fa añoñe naho to o tsara zao.
A zasiadający na tronie powiedział: Oto wszystko czynię nowe. I powiedział do mnie: Napisz, bo te słowa są wiarygodne i prawdziwe.
6 Le hoe re tamako: Fa heneke! Zaho i A naho i Zedey, i Fifotorañey naho i Figadoñañey. Hazotsoko tsy amam-bili’e boak’ amy ranon-kaveloñe migoangoañey ze taliñiereñe.
I powiedział do mnie: Stało się. Ja jestem Alfa i Omega, początek i koniec. Ja spragnionemu dam darmo ze źródła wody życia.
7 Ho lovae’ ty maharebake irezay, le ho Andrianañahare’e raho vaho ho anako re.
Kto zwycięży, odziedziczy wszystko i będę dla niego Bogiem, a on będzie dla mnie synem.
9 Le nimb’eo ty raik’ amy anjely fito nitam-pinga fito pea i hankàñe fito honka’e rey nisaontsy amako, nanao ty hoe: Mb’etoa, hatoroko azo ty enga vao, ty vali’ i Vik’ añondriy.
I przyszedł do mnie jeden z siedmiu aniołów, którzy mieli siedem czasz napełnionych siedmioma ostatecznymi plagami, i odezwał się do mnie, mówiąc: Chodź tutaj, pokażę ci oblubienicę, małżonkę Baranka.
10 Le nendese’e añ’arofo mb’am-bohitse jabajaba naho mitiotiotse añe, naho natoro’e ahy i rova miavakey, Ierosaleme mivotrake hirik’ andindìñe ao boak’ aman’ Añahare,
I przeniósł mnie w duchu na górę wielką i wysoką, i pokazał mi wielkie miasto, święte Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga;
11 aman’ engen’ Añahare, vaho hoe vato saro-bily, hoe vato jaspy nikantsokantsoñe hoe kristaly ty hazava’e.
Mające chwałę Boga. Jego blask podobny [był] do drogocennego kamienia, jakby jaspisu, przezroczystego jak kryształ.
12 Ama’e ty kijoly ra’elahy naho abo reketse lalam-bey folo ro’amby, naho anjely folo ro’amby amy lalam-bey rey, vaho pinatetse am’ iereo ty tahina’ i foko folo-ro’ambi’ i ana’ Israele reiy.
Miało ono wielki i wysoki mur, miało dwanaście bram, a na bramach dwunastu aniołów i wypisane imiona, które są [imionami] dwunastu pokoleń synów Izraela.
13 Telo ty lalam-bey atiñanañe, naho telo ty lalam-bey avaratse, naho telo ty lalam-bey atimo, vaho telo ty lalam-bey ahandrefa.
Od wschodu trzy bramy, od północy trzy bramy, od południa trzy bramy i od zachodu trzy bramy.
14 Le fahañe folo ro’amby ty ioreña’ i kijoli’ i rovaiy, naho am’iereo i tahinañe folo-ro’ambi’ i Firàheñe folo-ro’ ambi’ i Vik’ añondriy reiy.
A mur miasta miał dwanaście fundamentów, a na nich dwanaście imion dwunastu apostołów Baranka.
15 Le amy nisaontsy amakoy ty kobay fanjeheañe volamena, hanjehe i rovay naho o lalam-bei’eo vaho i kijoli’ey.
A ten, który rozmawiał ze mną, miał złotą trzcinę, aby zmierzyć miasto, jego bramy i jego mur.
16 Nalahatse ho efa-mira i rovay vaho mira ty andava’e naho ty am-pohe’e. Zinehe’e amy kobaiy i rovay le 12 000 stadione, mira ty andava’e naho ty am-pohe’e vaho ty haabo’e.
Miasto ma kształt czworoboku, a jego długość jest taka sama jak i szerokość. I wymierzył miasto trzciną na dwanaście tysięcy stadiów. Jego długość, szerokość i wysokość są równe.
17 Le zinehe’e i kijoliy, kiho zato tsy efapolo efats’ amby am-panjehea’ ondaty—fa zay ty norihe’ i anjeliy.
I wymierzył jego mur na sto czterdzieści cztery łokcie [według] miary człowieka, która jest [miarą] anioła.
18 Le vato jaspy ty firafi’ i kijoliy naho volamena ki’e hoe fitaratse mikantsonkantsoñe i rovay.
Jego mur jest zbudowany z jaspisu, miasto zaś ze szczerego złota podobnego do czystego szkła.
19 Le nihamine’ ze hene karazam-bato soa ty faha’ i kijoli’ i rovaiy. Jaspy ty faha’ i valoha’ey, safira ty faharoe, kalkedona ty fahatelo, emerode ty fah’ efatse,
Fundamenty muru miasta ozdobione [były] wszelkimi drogimi kamieniami. Pierwszy fundament to jaspis, drugi – szafir, trzeci – chalcedon, czwarty – szmaragd;
20 sardoniksa ty faha lime, karnelia ty fah’ eneñe, krisolita ty faha-fito, berila ty faha valo, topaze ty faha sive, krisopraso ty fahafolo, jakinta ty fahafolo-raik’ amby, ametista ty fahafolo-ro’ amby.
Piąty – sardoniks, szósty – karneol, siódmy – chryzolit, ósmy – beryl, dziewiąty – topaz, dziesiąty – chryzopraz, jedenasty – hiacynt, dwunasty – ametyst.
21 Le hange folo-ro’amby i lalam-bey folo ro’amby rey, sindre hange raike i lalam-bey rey, vaho volamena ki’e hoe fitaratse mangarahara o lalan-drovao.
A dwanaście bram [to] dwanaście pereł. Każda brama była z jednej perły. A rynek miasta to szczere złoto, jak przezroczyste szkło.
22 Tsy nahatrea toetse miavake ao raho, amy te i Talè Andrianañahare, Tsitongerèñey, naho i Vik’ añondriy ro kiboho’e.
Lecz świątyni w nim nie widziałem, bo jego świątynią jest Pan Bóg Wszechmogący oraz Baranek.
23 Le tsy paia’ i rovay hipisañe ama’e i àndroy ndra i volañey, fa hazavae’ ty engen’ Añahare; vaho i Vik’ añondriy ro failo’e.
A miasto nie potrzebuje słońca ani księżyca, aby świeciły w nim, bo oświetla je chwała Boga, a jego lampą jest Baranek.
24 I hazavà’ey ro hañaveloa’ o rinombake amo fifeheañeo, vaho hinday o volonahe’eo mb’ama’e o mpanjaka’ ty tane toio.
Narody, które będą zbawione, będą chodziły w jego świetle, a królowie ziemi wniosą do niego swoją chwałę i cześć.
25 Tsy harindriñe ka o lalam-beio te antoandro, amy te tsy ho aman-kaleñe ty ao,
W dzień jego bramy nie będą zamknięte, bo nocy tam nie będzie.
26 vaho hindeseñe mb’ama’e mb’eo ty engeñe naho ty asi’ o fifeheañeo,
I wniosą do niego chwałę i cześć narodów.
27 le tsy mb’ia hizilik’ ao ndra inoñ’ inoñe maleotse ndra o mpanao hativàñeo ndra o mpandañitseo, fa o misokitse am-boken-kavelo’ i Vik’ añondrio avao.
I nie wejdzie do niego nic nieczystego ani ten, kto popełnia obrzydliwość i kłamstwo, tylko ci, którzy są zapisani w księdze życia Baranka.
