< Salamo 147 >

1 Treño t’Ià! Amy te soa ty fijejoañe aman’ Añaharentika; toe fanjàka naho mañeva ty fandrengeañe Aze.
Louvae ao Senhor, porque é bom cantar louvores ao nosso Deus, porque é agradavel; decoroso é o louvor.
2 Ampitomboe’ Iehovà t’Ierosalaime: atonto’e o añombelahi-mavo’ o nte-Israeleoo.
O Senhor edifica a Jerusalem, congrega os dispersos de Israel.
3 Jangane’e ty mikoretse añ’arofo, ho bandie’e o fere’eo.
Sara os quebrantados de coração, e lhes ata as suas feridas.
4 Volilie’e ty ia’ o vasiañeo; songa kanjie’e ami’ty añara’e.
Conta o numero das estrellas, chama-as a todas pelos seus nomes.
5 Jabahinake i Talèn-tikañey, ra’elahy an-kafatrarañe; tsy taka-jehèñe ty hilala’e.
Grande é o nosso Senhor, e de grande poder; o seu entendimento é infinito.
6 Tohaña’ Iehovà o mirèkeo, gorè’e an-tane ty lo-tsereke.
O Senhor eleva os humildes, e abate os impios até á terra.
7 Sabò am-pañandriañañe t’Iehovà; Rengeo t’i Andrianañahare am-piarahañe marovany,
Cantae ao Senhor em acção de graça; cantae louvores ao nosso Deus sobre a harpa.
8 Ie ty mpandafike rahoñe an-dikerañe eñe, naho mpañajary orañe an-tane atoy, naho mampitiry ahetse am-bohitse ey.
Elle é o que cobre o céu de nuvens, o que prepara a chuva para a terra, e o que faz produzir herva sobre os montes.
9 Fahana’e hàneñe o bibio, naho o ana-koàke migagakeo.
O que dá aos animaes o seu sustento, e aos filhos dos corvos, quando clamam.
10 Tsy ty haozara’ o soavalao ty mahahaha Aze, tsy ty kitson-dahilahy ro ifalea’e.
Não se deleita na força do cavallo, nem se compraz nas pernas do varão.
11 Ondaty mañeveñe ama’eo ro noro’ Iehovà, o mpitamà ty hafatram-pikokoa’eo.
O Senhor se agrada dos que o temem e dos que esperam na sua misericordia.
12 Rengeo t’Iehovà, ry Ierosalaime; onjono t’i Andrianañahare’o, ry Tsiône.
Louva, ó Jerusalem, ao Senhor; louva, ó Sião, ao teu Deus.
13 Fa nampifatrare’e o sikadan-dalam-bei’oo; tahie’e o ajalahy ama’oo.
Porque fortaleceu os ferrolhos das tuas portas; abençôa aos teus filhos dentro de ti.
14 Ampierañerañe’e o efe-tane’oo, vaho ampieneña’e ampemba soa.
Elle é o que põe em paz os teus termos, e da flôr da farinha te farta.
15 Ahitri’e mb’an-tane atoy o fetse’eo, mipirirìtse o taro’eo.
O que envia o seu mandamento á terra, a sua palavra corre velozmente.
16 Anjotsoa’e oram-panala hoe volon’ añondry; afiafia’e hoe lavenoke ty fanala.
O que dá a neve como lã, esparge a geada como cinza.
17 Afitse’e ami’ty minjikio’e ty havandra’e, ia ty mahafijohañe miatreke ty fangoratsaha’e.
O que lança o seu gelo em pedaços; quem pode resistir ao seu frio?
18 Irahe’e mb’eo o tsara’eo le mitranake iereo; ampitiofe’e o tio’eo, vaho ampidoañe’e rano.
Manda a sua palavra, e os faz derreter; faz soprar o vento, e correm as aguas.
19 Talilie’e am’ Iakobe ty tsara’e; am’ Israele o fañè’eo naho o fepè’eo.
Mostra a sua palavra a Jacob, os seus estatutos e os seus juizos a Israel.
20 Tsy nanoe’e zay o tane ila’eo; tsy fohi’ iereo o nafè’eo. Treño t’Ià.
Não fez assim a nenhuma outra nação; e, emquanto aos seus juizos, não os conhecem. Louvae ao Senhor.

< Salamo 147 >