< Ohabolana 15 >

1 Mampitolike habosehañe ty rehake malea, fe mitrobo haviñerañe ty volam-peha’e.
A resposta branda desvia o furor, mas a palavra de dôr suscita a ira.
2 Mitolon-kilala an-katò ty famele’ i mahihitse, fe mipororoake hagegeañe ty vava’ i dagola.
A lingua dos sabios adorna a sabedoria, mas a bocca dos tolos derrama a estulticia.
3 Manitsike ze hene toetse o fihaino’ Iehovào, misary ty raty naho ty soa.
Os olhos do Senhor estão em todo o logar, contemplando os maus e os bons.
4 Hataen-kaveloñe ty fameleke mamere, fe mampikoritoke troke naho ama’e ty hamengohañe.
A medicina da lingua é arvore de vida, mas a perversidade n'ella quebranta o espirito.
5 mañìnje ty fañòhan-drae’e ty dagola, fe mahilala ty mañaoñ’ anatse.
O tolo despreza a correcção de seu pae, mas o que observa a reprehensão prudentemente se haverá.
6 Vara bey ty añ’anjomba’ o vañoñeo, fe manolo-tsotry ty tombom-baro’ i lahiaga.
Na casa do justo ha um grande thesouro, mas nos fructos do impio ha perturbação.
7 Mampiboele hilala ty fivimbi’ o mahihitseo; fe tsy zay ty tro’ i dagola.
Os labios dos sabios derramarão o conhecimento, mas o coração dos tolos não fará assim.
8 Veta am’ Iehovà ty fisoroña’ o lo-tserekeo, fe ifalea’e ty halali’ o vantañeo.
O sacrificio dos impios é abominavel ao Senhor, mas a oração dos rectos é o seu contentamento.
9 Tiva am’ Iehovà ty taro’ i lahiaga, fe kokoa’e ty mañean-kavantañañe.
O caminho do impio é abominavel ao Senhor, mas ao que segue a justiça amará.
10 Mampalovilovy ty mandrìke amy lalañey te lafaeñe, mikoromake ty malaiñ’ endake.
Correcção molesta ha para o que deixa a vereda, e o que aborrece a reprehensão morrerá.
11 Mivañavaña añatrefa’ Iehovà ty tanen-dolo naho i tsikeokeoke, sandrake ty arofo’ ondaty! (Sheol h7585)
O inferno e a perdição estão perante o Senhor: quanto mais os corações dos filhos dos homens? (Sheol h7585)
12 Tsy kokoa’ ty mpanive­tive te ereteñe; tsy tilihe’e ty mahihitse.
Não ama o escarnecedor aquelle que o reprehende, nem se chegará aos sabios.
13 Mampaviake vintañe ty arofo misomobotsòboke, fe mahafola-paiañe ty troke ngoma.
O coração alegre aformosea o rosto, mas pela dôr do coração o espirito se abate.
14 Mpitsoeke hilala ty troke maharendreke, fe mampibotseke hagegeañe ty vava’ i dagola.
O coração entendido buscará o conhecimento, mas a bocca dos tolos se apascentará de estulticia.
15 Fonga mavoiñe ty andro’ o misotrio, fe mitolon-tsabadidake ty arofo minembanembañe.
Todos os dias do opprimido são maus, mas o coração alegre é um banquete continuo.
16 Hàmake ty kedeke mitrao-pañeveñañe am’ Iehovà, ta ty vara-bey reketse hekoheko.
Melhor é o pouco com o temor do Senhor, do que um grande thesouro, onde ha inquietação.
17 Kitra’e anjotsoañe añañe am-pikokoañe, ta te anozoañe temboay vinondrake am-palaiñañe.
Melhor é a comida de hortaliça, onde ha amor, do que o boi cevado, e com elle o odio.
18 Mitrobo hotakotake ty mpiloa-tiñake, fe mampipendreñe fifandierañe ty malaon-kaviñerañe.
O homem iracundo suscita contendas, mas o longanimo apaziguará a lucta.
19 Iremberembeam-patike te añ’oloñolo’ i votro, fe dinamoke ty lala’ i vañoñey.
O caminho do preguiçoso é como a sebe d'espinhos, mas a vereda dos rectos está bem egualada.
20 Mahafale an-drae ty anake mahihitse, fe mañìnje rene t’indaty gege.
O filho sabio alegrará a seu pae, mas o homem insensato despreza a sua mãe.
21 Hagegeañe ty mahaehake i seretse, fe vantan-dia t’indaty mahilala.
A estulticia é alegria para o que carece d'entendimento, mas o homem entendido anda rectamente.
22 Milesa ty safiry po-panolo-kevetse, fe mahaeneke te maro mpanoro.
Os pensamentos se dissipam, quando não ha conselho, mas com a multidão de conselheiros se confirmarão.
23 Mahafale ondaty te mahafanoiñe ty falie’e, akore ty hasoa’ ty saontsy tandrife.
O homem se alegra na resposta da sua bocca, e a palavra a seu tempo quão boa é!
24 Mañambone ty lala’ o mahihitseo, iholiara’e i tsikeokeoke ambane ao. (Sheol h7585)
Para o entendido, o caminho da vida vae para cima, para que se desvie do inferno de baixo. (Sheol h7585)
25 Hombota’ Iehovà ty akiba’ o mpirengevokeo, fe ajado’e ty efe-tane’ i vantotsey.
O Senhor arrancará a casa dos soberbos, mas estabelecerá o termo da viuva.
26 Tiva am’ Iehovà o fikitrofañeo, fe hiringiry ty saontsy mampanintsy.
Abominaveis são ao Senhor os pensamentos do mau, mas as palavras dos limpos são apraziveis.
27 Manolo-tsotry ty akiba’e ty mamory an-katramo, fe ho veloñe ty malaim-bokàñe.
O que exercita avareza perturba a sua casa, mas o que aborrece presentes viverá.
28 Mañereñere ty hanoiña’e ty arofo’ i vantañey, fe mampipororoake haratiañe ty falie’ i lahiaga.
O coração do justo medita o que ha de responder, mas a bocca dos impios derrama em abundancia coisas más.
29 Lavitse o raty tserekeo t’Iehovà, fe janji’e ty halali’ o vañoñeo.
Longe está o Senhor dos impios, mas escutará a oração dos justos.
30 Mahafale arofo ty fihaino miloeloe, vaho solik’ an-taolañe ty talily soa.
A luz dos olhos alegra o coração, a boa fama engorda os ossos.
31 Amo mahihitseo ty himoneña’ ty aman-dravembia mitsendreñe anatse mahaveloñe.
Os ouvidos que escutam a reprehensão da vida no meio dos sabios farão a sua morada.
32 Mañìnje ty vata’e ty malaiñ’ endake, fe manonton-kilala ty mitsatsike fanoroañe.
O que rejeita a correcção menospreza a sua alma, mas o que escuta a reprehensão adquire entendimento.
33 Fañòhañe hihitse ty fañeveñañe am’ Iehovà, miaolo ty asiñe te mireke.
O temor do Senhor é a correcção da sabedoria, e diante da honra vae a humildade.

< Ohabolana 15 >