< Ohabolana 1 >

1 O razan-tsaontsi’ i Selomò ana’ i Davide, mpanjaka’ Israeleo:
LOS proverbios de Salomón, hijo de David, rey de Israel:
2 Haharendrehañe ty hihitse naho ty anatse; hahafohinañe o saontsy minday hilàlao,
Para entender sabiduría y doctrina; para conocer las razones prudentes;
3 hañanarañe filieram-batañe, havañonañe, zaka-to, naho tsy firihiañe,
Para recibir el consejo de prudencia, justicia, y juicio y equidad;
4 haringatañe amy trentrañey, hampahihitse naho hampahilala o tora’eo;
Para dar sagacidad á los simples, y á los jóvenes inteligencia y cordura.
5 hijanjiña’e ty mahihitse hanompea’e hilala, le ho verèñe an-kihitse ty maharendreke,
Oirá el sabio, y aumentará el saber; y el entendido adquirirá consejo;
6 hahavaky o hatòm-bolañeo, naho o fandrazañañeo, ty enta’ o mahihitseo vaho o razan-tsaontsi’eo.
Para entender parábola y declaración; palabras de sabios, y sus dichos oscuros.
7 Ty fañeveñañ’am’ Iehovà ro fifotoran-kilala, fe malain-kihitse naho anatse ty gege.
El principio de la sabiduría es el temor de Jehová: los insensatos desprecian la sabiduría y la enseñanza.
8 O anake, tsendreño, ty fameren-drae’o, naho ko ado’o ty fañòhan-drene’o;
Oye, hijo mío, la doctrina de tu padre, y no desprecies la dirección de tu madre:
9 Ie firavahañe soa an-doha’o eo vaho hareañe am-bozo’o eo.
Porque adorno de gracia serán á tu cabeza, y collares á tu cuello.
10 O anake, ihe edrè’ o tsivokatseo, ko miantoke.
Hijo mío, si los pecadores te quisieren engañar, no consientas.
11 Ie manao ty hoe: Antao hindre ama’ay; antao hivoñon-dio, hiambotrak’ am’ondaty mahitio tsy aman-tali’ey;
Si dijeren: Ven con nosotros, pongamos asechanzas á la sangre, acechemos sin motivo al inocente;
12 hagodran-tika veloñe iareo manahake i kiboriy, ty vata’e iaby, hambañe amo mivariñe an-kòak’ aoo; (Sheol h7585)
Los tragaremos vivos como el sepulcro, y enteros, como los que caen en sima; (Sheol h7585)
13 Hahaisake ze atao vara soa, hañatsafan-draha kinopake amo akiban-tikañeo;
Hallaremos riquezas de todas suertes, henchiremos nuestras casas de despojos;
14 Mipiteha ama’ay arè, sindre hitraok’ an-koroñe raike.—
Echa tu suerte entre nosotros; tengamos todos una bolsa:
15 O anake, tsy iharoan-dia iereo, kalaño ty tombo’o tsy ho ami’ty lala’ iareo;
Hijo mío, no andes en camino con ellos; aparta tu pie de sus veredas:
16 fa milay mb’an-katsivokaram-b’eo o tombo’ iareo malisa hampiori-dioo.
Porque sus pies correrán al mal, é irán presurosos á derramar sangre.
17 Toe tsy vente’e ty amohàm-pandrike ambane’ ty masom-boroñe eo!
Porque en vano se tenderá la red ante los ojos de toda ave;
18 fe o liom-bata’eo ty iampira’ iareo, ty fiai’iareo avao ty amandroña’iareo.
Mas ellos á su propia sangre ponen asechanzas, y á sus almas tienden lazo.
19 Zay ty sata’ o mpitavam-bara am-patiti’eo, asinta’e ty fiai’ i mitañ’ aze’ey.
Tales son las sendas de todo el que es dado á la codicia, [la cual] prenderá el alma de sus poseedores.
20 Mikok’ an-dalambey eo t’i Hihitse; poñafe’e an-tameañe ey i fiarañanaña’ey.
La sabiduría clama de fuera, da su voz en las plazas:
21 Mikaik’ ami’ty fangovovoha’ondatio, mametse saontsy an-dalam-pizilihañ’an-drova eo:
Clama en los principales lugares de concurso; en las entradas de las puertas de la ciudad dice sus razones:
22 Pak’ombia ry seretseo ty mbe ho tea’o ty firoerano’o? naho mbe hifale ami’ty famokafoka’e o mpanivetiveo, vaho mbe halain-kilala o gegeo?
¿Hasta cuándo, oh simples, amaréis la simpleza, y los burladores desearán el burlar, y los insensatos aborrecerán la ciencia?
23 Mibaliha ty amy fañendahakoy, Hadoako ama’ areo ty añ’ovako ao; hampahafohineko anahareo o entakoo.
Volveos á mi reprensión: he aquí yo os derramaré mi espíritu, y os haré saber mis palabras.
24 Amy te nikoike raho, f’ie nifoneñe; nahitiko ty tañako, fe leo raike tsy nañaoñe,
Por cuanto llamé, y no quisisteis; extendí mi mano, y no hubo quien escuchase;
25 fonga nifarie’ areo o fañerekoo, vaho niambohoa’ areo o endakoo,
Antes desechasteis todo consejo mío, y mi reprensión no quisisteis:
26 Aa le zaho ka ty hiankahake ami’ty hankà’areo, vaho ho kizaheko t’ie mianifañe,
También yo me reiré en vuestra calamidad, y me burlaré cuando [os] viniere lo que teméis;
27 ie vovoa’ ty havoro­mbeloñe hoe te tiobey, naho iambovoa’ ty hankàñe manahake te talio, ie iambotraha’ ty haloviloviañe naho ty halonjerañe,
Cuando viniere como una destrucción lo que teméis, y vuestra calamidad llegare como un torbellino; cuando sobre vosotros viniere tribulación y angustia.
28 Hikaik’ ahy amy zao iereo fe hamoeako hitsoek’ ahy fa tsy hahaoniñe.
Entonces me llamarán, y no responderé; buscarme han de mañana, y no me hallarán:
29 Amy t’ie nalain-kilala, tsy nijoboñe ty fañeveñañe am’ Iehovà,
Por cuanto aborrecieron la sabiduría, y no escogieron el temor de Jehová,
30 nitambolitritrie’ iereo ty fañerèko, vaho tsinambolitio’ iereo o fitrevokoo,
Ni quisieron mi consejo, y menospreciaron toda reprensión mía:
31 Aa le hagedra’ iareo ty voka’ o sata’ iareoo, naho ho etsa-kilily,
Comerán pues del fruto de su camino, y se hartarán de sus consejos.
32 Ie mañoho-doza amo tren­trañeo t’ie miamboho, naho mandrotsake o dagolao t’ie midada.
Porque el reposo de los ignorantes los matará, y la prosperidad de los necios los echará á perder.
33 Fe ho soa fimoneñe ty mitsendreñe ahiko vaho hiaiñ’añ’oleñañe, tsy ho hemban-kankàñe.
Mas el que me oyere, habitará confiadamente, y vivirá reposado, sin temor de mal.

< Ohabolana 1 >