Joba 36

1 Natovo’ i Eliho ty hoe:

Elihu mówił jeszcze:

2 Iheveo hey raho le hitoroako te mbe aman-ko volañeñe hañonjonañe an’Andrianañahare.

Poczekaj trochę, a pouczę cię, bo jeszcze przemówię za Boga.

3 Hitoha hilala tsietoitane añe raho, tolorako havantañañe i Mpitsene ahiy.

Z daleka przyniosę swą wiedzę i uznam sprawiedliwość mego Stwórcy.

4 Toe aman-kila o entakoo; vaho ama’o i aman-kilala fonitsey.

Bo naprawdę moje słowa nie [są] kłamstwem, a [człowiek] z doskonałą wiedzą [stoi] przed tobą.

5 Inao maozatse t’i Andrianañahare, naho tsy mirihy; ie fatratse an-kaozaram-paharofoanañe.

Oto Bóg [jest] potężny, a nie gardzi [nikim]. On jest potężny w sile serca.

6 Tsy tana’e ho veloñe o tsereheñeo, fe omei’e to ty tso-troke.

Nie pozostawia niegodziwych przy życiu, a ubogim przyznaje prawa.

7 Tsy asita’e amo vantañeo o fihaino’eo; fa ampiambesare’e ho nainai’e amo mpanjaka am-piambesa’eo, vaho onjone’e.

Nie odwraca swoich oczu od sprawiedliwego, ale sadza ich na wieki z królami na tronie – i są wywyższeni.

8 Aa ie mirohy an-tsilisily, naho nivahoran-kasotriañe,

A jeśli są związani okowami albo spętani powrozami utrapienia;

9 le itaroña’e o sata’ iareoo naho o fiolà’ iareoo, te mitakeboke.

Wtedy oznajmia im ich czyny i przestępstwa – to, że się wzmogły.

10 Sokafe’e hianatse o ravembiao, vaho lilie’e te hiambohoa’ iareo o tsy havokarañeo.

Otwiera im ucho, aby [przyjęli] karę, i każe im odwrócić się od nieprawości.

11 Ie mañaoñe naho mitoroñ’aze, le amam-bokatse ty higadoña’ o andro’eo vaho am-pierañerañañe o tao’eo.

Jeśli będą posłuszni i będą [mu] służyć, dopełnią swoich dni w dobrobycie, a swoich lat w rozkoszach.

12 F’ie tsy mañaoñe, le ho zamanem-pibara, hiantantiritse tsy aman-kilala,

Ale jeśli nie usłuchają, zginą od miecza, umrą bez poznania.

13 ie mañaja si-manty, tsy aman-Kàke an-troke; tsy mikaike olotse te rohiza’e.

Lecz [ludzie] obłudnego serca gromadzą gniew, nie wołają, kiedy ich wiąże.

14 Robak’ an-katora’e ty sandri’iareo, ty fiai’ iareo an-karapiloan-do.

Umierają w młodości, swoje życie spędzają wśród rozpustników.

15 Haha’e am-pisotria’e ty misotry; anokafa’e ravembia i forekekeñey.

Wyrywa ubogiego z utrapienia i otwiera ich uszy w ucisku.

16 Eka, tinao’e boak’ an-jitse rehe mb’an-tameañe tsy aman-tindry; naho lifo-tsafo’e ty hazotso am-pandambaña’o eo.

Również ciebie wyrwałby z ciasnego miejsca na [miejsce] przestronne, gdzie nie ma ucisku, a [zastawiłby] twój stół pełnią tłuszczu.

17 F’ie nañeneke ty fizakañe o rati-tserekeo; fiihine’ ty zaka naho ty hatò.

Ale ty zasłużyłeś na sąd niegodziwego, [dlatego] prawo i sąd będą cię trzymać.

18 Itaò tsy hanigìk’ azo hañivañiva ty habosehañe, vaho apoho tsy hampitsile azo ty habeim-bokàñe.

Gniew [wisi], więc uważaj, by nie poraził cię karą, gdyż nie wybawił cię żaden okup.

19 Hahatohañ’azo tsy ho am-poheke hao o vara’oo? ndra ze hene hafatraran-kaozara’o?

Czy będzie zważał na twoje bogactwa? [Nie], ani [na] złoto, ani [na] jakiekolwiek siły [lub] potęgi.

20 Ko salalaeñe ty haleñe, ie aitoañe an-toe’e ondatio.

Nie tęsknij za nocą, kiedy ludzie są porwani ze swojego miejsca.

21 Miambena, tsy hitoliha’o ty haratiañe; toe ie ty nijoboñe’o, fa tsy hasotriañe.

Strzeż się, abyś nie zważał na nieprawość; gdyż wybrałeś to sobie zamiast utrapienia.

22 Inao! onjoñe’ ty haozara’e t’i Andrianañahare Ia ty mpañoke mañirinkiriñe Aze?

Oto Bóg jest najwyższy w swojej potędze, któż może tak nauczyć jak on?

23 Ia ty nanendre ty lala homb’e? Ia ty mahafivolañe ty hoe: Tsy soa o nanoe’oo?

Kto mu wytyczył jego drogę? Albo kto mu powie: Popełniłeś nieprawość?

24 Tiahio hey ty hañonjonañe o fitoloña’eo, o fisaboa’ ondatio.

Pamiętaj, abyś wysławiał jego dzieło, któremu przypatrują się ludzie.

25 Hene nahaisake ondatio; talakesa’ ondaty an-tsietoitaneo

Wszyscy ludzie je widzą, człowiek przypatruje się nim z daleka.

26 Inao! jabahinake t’i Andrianañahare, tsy taka’ ty hilalan-tika; tsy hay volilieñe ty ia’ o tao’eo.

Oto Bóg [jest] wielki, a poznać [go] nie możemy, a liczba jego lat jest niezbadana.

27 Aonjo’e o pilipiton-dranoo; ampanjaria’e orañe i evoñey;

On wyciąga bowiem krople wód, które padają z pary [jako] deszcz;

28 Le ampikojojoahe’ o rahoñeo, hitsopatsopake, hañerek’ am’ondatio.

Który spuszczają chmury i [który] obficie spływa na ludzi.

29 Hete! Ia ty maharofoanañe ty fiboelea’ o rahoñeo? ty fangotroha’ i sokemitraha’ey?

(A kto zrozumie rozmieszczenie chmur i grzmot jego namiotu?

30 Oniño te ampivarakaihe’e ama’e o fitsipela’eo vaho ampoa’e ty vaha’ i riakey.

Oto rozciąga nad nim swoją światłość i okrywa głębiny morskie.

31 Ie ro izaka’e ondatio; naho añeneña’e mahakama.

Przez te rzeczy bowiem sądzi narody i daje pokarm w obfitości.

32 Safora’e helatse o fità’eo, naho lilie’e hitomboke.

Chmurami okrywa światłość i rozkazuje [jej ukrywać] się za wyznaczoną [chmurą]).

33 Mitalily aze i ampi’ey, amo añombeo t’ie ho avy.

Grzmot daje o nim znać, a także bydło – o parze unoszącej się w górę.