< Joba 21 >

1 Le hoe ty natoi’ Iobe:
Respondeu porém Job, e disse:
2 Tsatsiho o entakoo; ehe t’ie ro hamere anahareo.
Ouvi attentamente as minhas razões; e isto vos sirva de consolações.
3 Iheveo hey hivolañe, ie fa nivolañe, le mañinjea.
Soffrei-me, e eu fallarei: e, havendo eu fallado, zombae.
4 Aa naho zaho, ondaty hao ty itoreovako? Ino ty tsy hahatsimboetse ahy?
Porventura eu me queixo a algum homem? porém, ainda que assim fosse, porque se não angustiaria o meu espirito?
5 Isaho raho vaho ilatsao: akapefo am-pitàñe ty falie.
Olhae para mim, e pasmae: e ponde a mão sobre a bocca.
6 Ie mahatiahy raho, le embetse; fitititihañe ty mangazoñe ty vatako.
Porque, quando me lembro d'isto, me perturbo, e a minha carne é sobresaltada d'horror.
7 Akore te mbe veloñe o tsereheñeo, miha-bey, vaho mitombo an-kaozarañe?
Por que razão vivem os impios? envelhecem, e ainda se esforçam em poder?
8 Mitrao-pimoneñe am’iareo, am-pahaisaha’ iareo o ana’eo, añatrefam-pihaino’ iareo o tarira’eo.
A sua semente se estabelece com elles perante a sua face; e os seus renovos perante os seus olhos.
9 Soa-aro tsy an-kahembañañe o akiba’eo; tsy am’ iereo ty kobain’Añahare.
As suas casas teem paz, sem temor; e a vara de Deus não está sobre elles.
10 Mitongoñe o añombelahi’eo fa tsy milesa; miterake o añombe vave’eo fa tsy mandoly.
O seu touro gera, e não falha: pare a sua vacca, e não aborta.
11 Ampidadà’ iereo hoe lia raike o ana’eo; mitrekatreka o keleia’eo.
Mandam fóra as suas creanças, como a um rebanho, e seus filhos andam saltando.
12 Kantsáñe naho marovany ty arahe’ iareo takasy, vaho mifale ami’ty feon-tsoly.
Levantam a voz, ao som do tamboril e da harpa, e alegram-se ao som dos orgãos.
13 Gadoñe’ iereo am-pibodobodoañe o andro’eo vaho mizotso mb’an-kibory ao am-pierañerañañe. (Sheol h7585)
Na prosperidade gastam os seus dias, e n'um momento descem á sepultura. (Sheol h7585)
14 Ie nanao ty hoe aman’ Añahare: Adono zahay! Tsy fañiria’ay ty hahafohiñe o sata’oo.
E, todavia, dizem a Deus: Retirate de nós; porque não desejamos ter conhecimento dos teus caminhos.
15 Ia ze o El-Sadai zao, hitoroña’ay? Ino ty ho tombo’e ho anay te ihalalia’ay?
Quem é o Todo-poderoso, para que nós o sirvamos? e que nos aproveitará que lhe façamos orações?
16 Heheke, tsy am-pità’ iareo ty hasoa, lavits’ahy ty famerea’ o lo-tserekeo.
Vêde porém que o seu bem não está na mão d'elles: esteja longe de mim o conselho dos impios!
17 Im-pire hao te akipeke ty failo’ o tsivokatseo? Im-pire t’ie ivovoa’ ty hankàñe? Ie anjarà’e ty tivontivoñe ty amy haviñera’ey.
Quantas vezes succede que se apaga a candeia dos impios, e lhes sobrevem a sua destruição? e Deus na sua ira lhes reparte dôres!
18 Boka-maike miatre-tioke iereo, hoe kafo’e aboelen-tio-bey?
Porque são como a palha diante do vento, e como a pragana, que arrebata o redemoinho.
19 [Hoe nahareo: ] Ahajan’ Añahare ho amo ana’eo o tahi’eo. Ehe te hañondroke ama’e t’i Andrianañahare, hahafohina’e.
Deus guarda a sua violencia para seus filhos, e lhe dá o pago, que o sente.
20 Apoho ho oni-pihaino’e ty firotsaha’e, hitohofa’e ty haviñera’ i El-Sadai.
Seus olhos vêem a sua ruina, e elle bebe do furor do Todo-poderoso.
21 Haoñe’e hao i hasavereña’e hanonjohy azey, apota’e hao te voaiake o vola’eo?
Porque, que prazer teria na sua casa, depois de si, cortando-se-lhe o numero dos seus mezes?
22 Ia ty hañoke hilala aman’Añahare kanao Ie ro mizaka o an-dikerañeo?
Porventura a Deus se ensinaria sciencia, a elle que julga os excelsos?
23 Mihomak’ ami’ty haañoña’e ty raike, ie miaiñañoleñañe am-panintsiñañe.
Este morre na força da sua plenitude, estando todo quieto e socegado.
24 Pea ronono o korobo’eo, lendeñe o betron-taola’eo.
Os seus baldes estão cheios de leite, e os seus ossos estão regados de tutanos.
25 Mivetrake ka ty aman-kafairan-troke, le lia’e tsy nitsopeke raha mafiry.
E outro morre, ao contrario, na amargura do seu coração, não havendo comido do bem.
26 Songa mandre andebok’ ao, sindre saroñan-oletse.
Juntamente jazem no pó, e os bichos os cobrem.
27 Eka, fantako ty fikitroha’ areo, ty fikililia’ areo hañaraty ahy.
Eis que conheço bem os vossos pensamentos: e os maus intentos com que injustamente me fazeis violencia.
28 Fa hoe nahareo: Aia ty anjomba’ i roandriañey? Aia ty kivoho, ty fimoneña’ o lo-tserekeo?
Porque direis: Onde está a casa do principe? e onde a tenda das moradas dos impios?
29 Mboe tsy nañontanea’ areo hao o mpañaveloo, tsy apota’ areo hao o talili’ iareoo?
Porventura o não perguntastes aos que passam pelo caminho? e não conheceis os seus signaes?
30 te arovañe ho an-tsan-kankàñe i tsereheñey, ho kozozoteñe mb’eo añ’androm-piforoforoañe.
Que o mau é preservado para o dia da destruição; e são levados no dia do furor.
31 Ia ty hiatreatre aze ty amo lala’eo, ia ty hañondrok’ ama’e o nanoe’eo?
Quem accusará diante d'elle o seu caminho? e quem lhe dará o pago do que faz?
32 Ie takoneñe mb’an-kibory mb’eo, vaho ambenañe i lona’ey.
Finalmente é levado ás sepulturas, e vigia no montão.
33 Mamy ama’e o vongan-tane am-bavataneo; vaho fonga hañorik’ aze ondatio, ie mitozantozañe ka ty niaolo.
Os torrões do valle lhe são doces, e attrahe a si a todo o homem; e diante de si ha innumeraveis.
34 Aia arè ty añohòa’ areo amañ’entan-kòake, le o hatoi’ areoo, manao hakalitahañe avao.
Como pois me consolaes com vaidade? pois nas vossas respostas ainda resta a transgressão.

< Joba 21 >