< Ohabolana 10 >

1 Ohabolan’ i Solomona. Ny zanaka hendry mahafaly ny rainy; Fa ny zanaka adala mampalahelo ny reniny.
Filius sapiens lætificat patrem: filius vero stultus mœstitia est matris suæ.
2 Ny harena azo amin’ ny tsy marina dia tsy mahasoa na inona na inona; Fa ny fahamarinana no mamonjy amin’ ny fahafatesana.
Nil proderunt thesauri impietatis: iustitia vero liberabit a morte.
3 Tsy avelan’ i Jehovah ho mosarena ny fanahin’ ny marina; Fa foanany ny fanirian’ ny ratsy fanahy.
Non affliget Dominus fame animam iusti, et insidias impiorum subvertet.
4 Ho tonga malahelo ny miraviravy tanana amin’ ny asany; Fa mampanan-karena ny tanan’ ny mazoto.
Egestatem operata est manus remissa: manus autem fortium divitias parat. Qui nititur mendaciis, hic pascit ventos: idem autem ipse sequitur aves volantes.
5 Izay manangona amin’ ny fararano no zanaka hendry; Fa izay sondrian-tory amin’ ny taom-pijinjana no zanaka mampahamenatra.
Qui congregat in messe, filius sapiens est: qui autem stertit æstate, filius confusionis.
6 Fitahiana no ho ao amin’ ny lohan’ ny marina; Fa loza no mandrakotra ny vavan’ ny ratsy fanahy.
Benedictio Domini super caput iusti: os autem impiorum operit iniquitas.
7 Hankasitrahana ny fahatsiarovana ny marina; Fa ho lò ny anaran’ ny ratsy fanahy.
Memoria iusti cum laudibus: et nomen impiorum putrescet.
8 Izay hendry am-po no handray ny didy; Fa ho lavo ny adala maro vava.
Sapiens corde præcepta suscipit: stultus cæditur labiis.
9 Izay mandeha tsy misy tsiny no mandeha matoky; Fa izay maniasia amin’ ny alehany dia fantatra.
Qui ambulat simpliciter, ambulat confidenter: qui autem depravat vias suas, manifestus erit.
10 Izay mami-maso manome alahelo; Fa ho lavo ny adala maro vava.
Qui annuit oculo, dabit dolorem: et stultus labiis verberabitur.
11 Loharanon’ aina ny vavan’ ny marina; Fa loza no mandrakotra ny vavan’ ny ratsy fanahy.
Vena vitæ, os iusti: et os impiorum operit iniquitatem.
12 Ny fankahalana dia manetsika ady; Fa ny fitiavana manarona ny ota rehetra.
Odium suscitat rixas: et universa delicta operit charitas.
13 Amin’ ny molotry ny manan-tsaina no ahitam-pahendrena; Fa tsorakazo no ho amin’ ny lamosin’ ny tsy ampy saina.
In labiis sapientis invenitur sapientia: et virga in dorso eius qui indiget corde.
14 Ny hendry mirakitra fahalalana; Fa ny vavan’ ny adala eo akaikin’ ny fandringanana.
Sapientes abscondunt scientiam: os autem stulti confusioni proximum est.
15 Ny haren’ ny manan-karena no vohiny mafy; Fa ny tsi-fananan’ ny ory no fandringanana azy.
Substantia divitis, urbs fortitudinis eius: pavor pauperum, egestas eorum.
16 Ho fiainana ny asan’ ny marina; Fa ho ota ny fitomboan’ ny haren’ ny ratsy fanahy.
Opus iusti ad vitam: fructus autem impii ad peccatum.
17 Izay mino anatra dia ho tonga eo amin’ ny lalan’ ny fiainana; Fa mivily izay mandà anatra.
Via vitæ, custodienti disciplinam: qui autem increpationes relinquit, errat.
18 Izay mitahiry lolompo dia manana molotra mandainga, Ary izay mampiely endrikendrika dia adala.
Abscondunt odium labia mendacia: qui profert contumeliam, insipiens est.
19 Ny teny maro tsy ilaozan’ izay ota; Fa izay mahatana ny molony no hendry.
In multiloquio non deerit peccatum: qui autem moderatur labia sua prudentissimus est.
20 Volafotsy voafantina ny lelan’ ny marina; Fa ny fon’ ny ratsy fanahy tsy misy vidiny.
Argentum electum, lingua iusti: cor autem impiorum pro nihilo.
21 Ny molotry ny marina mamelona ny maro; Fa maty ny adala noho ny tsi-fananany fahalalana.
Labia iusti erudiunt plurimos: qui autem indocti sunt, in cordis egestate morientur.
22 Ny fitahian’ i Jehovah no mampanan-karena, Ary tsy azon’ ny fisasarana ampiana izany.
Benedictio Domini divites facit, nec sociabitur eis afflictio.
23 Toa laolaon’ ny adala ny fanaovan-dratsy Fa raha ny manan-tsaina, dia fahendrena kosa.
Quasi per risum stultus operatur scelus: sapientia autem est viro prudentia.
24 Ny tahotry ny ratsy fanahy hihatra aminy; Fa ny irin’ ny marina no homena azy.
Quod timet impius, veniet super eum: desiderium suum iustus dabitur.
25 Rehefa mipaoka ny tafio-drivotra, dia tsy ao intsony ny ratsy fanahy; Fa ny marina voaorina ho mandrakizay.
Quasi tempestas transiens non erit impius: iustus autem quasi fundamentum sempiternum.
26 Toy ny vinaingitra amin’ ny nify sy ny setroka amin’ ny maso. Dia mba toy izany koa ny malaina amin’ izay maniraka azy.
Sicut acetum dentibus, et fumus oculis, sic piger his, qui miserunt eum.
27 Ny fahatahorana an’ i Jehovah no mahela velona; Fa ny taonan’ ny ratsy fanahy hohafohezina.
Timor Domini apponet dies: et anni impiorum breviabuntur.
28 Ny fanantenan’ ny marina dia fifaliana; Fa ny fanantenan’ ny ratsy fanahy ho foana.
Expectatio iustorum lætitia: spes autem impiorum peribit.
29 Ny lalan’ i Jehovah dia fiarovana mafy ho an’ izay tsy misy tsiny, Fa fandringanana kosa ho an’ ny mpanao ratsy.
Fortitudo simplicis via Domini: et pavor his, qui operantur malum.
30 Ny marina tsy hangozohozo mandrakizay; Fa ny ratsy fanahy tsy honina amin’ ny tany.
Iustus in æternum non commovebitur: impii autem non habitabunt super terram.
31 Eo amin’ ny vavan’ ny marina no itsimohan’ ny fahendrena; Fa ny lela fandainga hofongorana.
Os iusti parturiet sapientiam: lingua pravorum peribit.
32 Ny molotry ny marina mahalala izay ankasitrahana; Fa ny vavan’ ny ratsy fanahy dia feno fitaka.
Labia iusti considerant placita: et os impiorum perversa.

< Ohabolana 10 >