< Joba 21 >

1 Dia namaly Joba ka nanao hoe:
Respondeu porém Job, e disse:
2 Mihainoa dia mihainoa ny teniko, Ary aoka izany no ho fampiononanareo ahy.
Ouvi attentamente as minhas razões; e isto vos sirva de consolações.
3 Mandefera amiko ianareo, fa mba hiteny kosa aho izao; Ary rehefa tapitra ny teniko, dia mandatsalatsà ihany indray ianareo.
Soffrei-me, e eu fallarei: e, havendo eu fallado, zombae.
4 Raha ny amiko, moa ny ataon’ ny olona va no itarainako? Ary raha izany, nahoana no hahalefitra ny fanahiko?
Porventura eu me queixo a algum homem? porém, ainda que assim fosse, porque se não angustiaria o meu espirito?
5 Jereo aho, dia aoka ho talanjona ianareo, ary mitampena vava.
Olhae para mim, e pasmae: e ponde a mão sobre a bocca.
6 Eny, raha mahatsiaro izany aho, dia raiki-tahotra, sady toran-kovitra ny tenako:
Porque, quando me lembro d'isto, me perturbo, e a minha carne é sobresaltada d'horror.
7 Nahoana no velona ny ratsy fanahy ka sady tratrantitra no be hery?
Por que razão vivem os impios? envelhecem, e ainda se esforçam em poder?
8 Ny zanany koa mitomoetra tsara eo anatrehany, ary ny zafiny eo anoloany.
A sua semente se estabelece com elles perante a sua face; e os seus renovos perante os seus olhos.
9 Ny ankohonany miadana ka tsy manan-tahotra, ary ny tsorakazon’ Andriamanitra tsy mamely azy.
As suas casas teem paz, sem temor; e a vara de Deus não está sobre elles.
10 Ny ombilahiny mampiteraka ka mahavanona; Ny ombivaviny miteraka ka tsy mamotsotra.
O seu touro gera, e não falha: pare a sua vacca, e não aborta.
11 Mamoaka ny zanany madinika toy ny ondry aman’ osy izy, ka mikoriana ny zanany.
Mandam fóra as suas creanças, como a um rebanho, e seus filhos andam saltando.
12 Mihoby mitondra ampongatapaka sy lokanga izy ary mifaly amin’ ny feon-tsodina.
Levantam a voz, ao som do tamboril e da harpa, e alegram-se ao som dos orgãos.
13 Mandany ny androny amin’ ny fahafinaretana izy; Amin’ ny indray mipi-maso monja no idinany any amin’ ny fiainan-tsi-hita. (Sheol h7585)
Na prosperidade gastam os seus dias, e n'um momento descem á sepultura. (Sheol h7585)
14 Kanefa anie ireo no manao amin’ Andriamanitra hoe: Mialà aminay! Fa tsy mba irinay ny hahalala ny lalanao.
E, todavia, dizem a Deus: Retirate de nós; porque não desejamos ter conhecimento dos teus caminhos.
15 Zinona izay Tsitoha, no hotompoinay? Ary inona no soa ho azonay, raha mivavaka aminy?
Quem é o Todo-poderoso, para que nós o sirvamos? e que nos aproveitará que lhe façamos orações?
16 Indro, tsy avy amin’ ny tenany ihany ny fahafinaretany! Ho lavitra ahy anie ny fisainan’ ny ratsy fanahy!
Vêde porém que o seu bem não está na mão d'elles: esteja longe de mim o conselho dos impios!
17 Indraindray foana no mba maty ny jiron’ ny ratsy fanahy, sy tonga ny loza manjo azy. Ary amelaran’ Andriamanitra fandrika ireny noho ny fahatezerany,
Quantas vezes succede que se apaga a candeia dos impios, e lhes sobrevem a sua destruição? e Deus na sua ira lhes reparte dôres!
18 Ka tonga tahaka ny mololo voatetika indaosin’ ny rivotra izy sy tahaka ny akofa entin’ ny tafio-drivotra.
Porque são como a palha diante do vento, e como a pragana, que arrebata o redemoinho.
19 Andriamanitra, hoy ianareo, mbola hampijaly ny zanany noho ny helodrainy! Tsia; fa ny tenan’ ireny ihany no aoka hovaliany, mba hahalalany.
Deus guarda a sua violencia para seus filhos, e lhe dá o pago, que o sente.
20 Aoka ny masony ihany no hahita ny loza manjo azy, ary aoka ny tenany ihany no hisotro ny fahatezeran’ ny Tsitoha.
Seus olhos vêem a sua ruina, e elle bebe do furor do Todo-poderoso.
21 Fa mampaninona azy moa ny amin’ ny taranany mandimby azy, raha tapaka ny isan’ ny androny?
Porque, que prazer teria na sua casa, depois de si, cortando-se-lhe o numero dos seus mezes?
22 Moa Andriamanitra va no hampianarim-pahalalana, nefa Izy no mitsara ny any an-danitra aza?
Porventura a Deus se ensinaria sciencia, a elle que julga os excelsos?
23 Maty ny anankiray, raha tsy mbola mihena ny fahatanjahany, sady miadana tokoa ka tsy manana ahiahy;
Este morre na força da sua plenitude, estando todo quieto e socegado.
24 Feno ronono ny fitoeran-drononony, ary vonton-tsoka ny taolany.
Os seus baldes estão cheios de leite, e os seus ossos estão regados de tutanos.
25 Ary ny anankiray maty amin’ ny fahorian’ ny fanahiny kosa ka tsy mba nanandrana soa akory.
E outro morre, ao contrario, na amargura do seu coração, não havendo comido do bem.
26 Samy mandry ao amin’ ny vovoka izy roa tonta, ka feno olitra ny tenany.
Juntamente jazem no pó, e os bichos os cobrem.
27 Indro, fantatro ny hevitrareo sy ny saim-petsy amelezanareo ahy;
Eis que conheço bem os vossos pensamentos: e os maus intentos com que injustamente me fazeis violencia.
28 Fa hoy ianareo: Aiza ny tranon’ ny mpitohatoha? Ary aiza ny lay fitoeran’ ny ratsy fanahy?
Porque direis: Onde está a casa do principe? e onde a tenda das moradas dos impios?
29 Kanefa tsy mba nanontany tamin’ ny mpandeha amin’ ny tany lavitra va ianareo? Ary tsy heverinareo va ny zava-mahagaga, ambaran’ Ireo hoe:
Porventura o não perguntastes aos que passam pelo caminho? e não conheceis os seus signaes?
30 Amin’ ny andro hahitan-doza dia voaaro ihany ny ratsy fanahy, ary amin’ ny andro fahatezerana dia enti-miala izy?
Que o mau é preservado para o dia da destruição; e são levados no dia do furor.
31 Iza no hanambara ny lalany eo anatrehany? Ary raha misy zavatra nataony, iza no sahy hamaly azy?
Quem accusará diante d'elle o seu caminho? e quem lhe dará o pago do que faz?
32 Ary ho entina ho eny an-tany fandevonana izy ka mbola hitazana ao am-pasana;
Finalmente é levado ás sepulturas, e vigia no montão.
33 Ho mamy aminy ny bainga any an-dohasaha, ary ny olona rehetra hanaraka azy, toy ny nandehanan’ ny maro tany alohany.
Os torrões do valle lhe são doces, e attrahe a si a todo o homem; e diante de si ha innumeraveis.
34 Endrey! ity ianareo mba mampionona ahy foana! Ary ny famalianareo anefa, raha voasana tsara, dia lainga ihany!
Como pois me consolaes com vaidade? pois nas vossas respostas ainda resta a transgressão.

< Joba 21 >