< Zabbuli 147 >

1 Mutendereze Mukama! Kubanga kirungi okutenderezanga Katonda waffe; kubanga ajjudde ekisa, n’oluyimba olw’okumutenderezanga lumusaanira.
Alleluja. Laudate Dominum, quoniam bonus est psalmus; Deo nostro sit jucunda, decoraque laudatio.
2 Mukama azimba Yerusaalemi; era akuŋŋaanya Abayisirayiri abaali mu buwaŋŋanguse.
Ædificans Jerusalem Dominus, dispersiones Israëlis congregabit:
3 Azzaamu amaanyi abo abalina emitima egimenyese, era ajjanjaba ebiwundu byabwe.
qui sanat contritos corde, et alligat contritiones eorum;
4 Mukama ategeka omuwendo gw’emmunyeenye; era buli emu n’agituuma erinnya.
qui numerat multitudinem stellarum, et omnibus eis nomina vocat.
5 Mukama waffe mukulu era wa kitiibwa; amaanyi g’obuyinza bwe tegatendeka, n’okutegeera kwe tekuliiko kkomo.
Magnus Dominus noster, et magna virtus ejus, et sapientiæ ejus non est numerus.
6 Mukama awanirira abawombeefu, naye abakola ebibi abasuulira ddala wansi.
Suscipiens mansuetos Dominus; humilians autem peccatores usque ad terram.
7 Muyimbire Mukama ennyimba ez’okumwebaza; mumukubire entongooli ezivuga obulungi.
Præcinite Domino in confessione; psallite Deo nostro in cithara.
8 Mukama abikka eggulu n’ebire, ensi agitonnyeseza enkuba, n’ameza omuddo ne gukula ku nsozi.
Qui operit cælum nubibus, et parat terræ pluviam; qui producit in montibus fœnum, et herbam servituti hominum;
9 Ente aziwa emmere, ne bannamuŋŋoona abato abakaaba abaliisa.
qui dat jumentis escam ipsorum, et pullis corvorum invocantibus eum.
10 Essanyu lya Mukama teriri mu maanyi ga mbalaasi, wadde mu magulu g’omuntu,
Non in fortitudine equi voluntatem habebit, nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
11 wabula Mukama asanyukira abo abamussaamu ekitiibwa, era abalina essuubi mu kwagala kwe okutaggwaawo.
Beneplacitum est Domino super timentes eum, et in eis qui sperant super misericordia ejus.
12 Tendereza Mukama ggwe Yerusaalemi, tendereza Katonda wo ggwe Sayuuni,
Alleluja. Lauda, Jerusalem, Dominum; lauda Deum tuum, Sion.
13 kubanga ebisiba enzigi zo, ye abinyweza, n’abantu bo abasulamu n’abawa omukisa.
Quoniam confortavit seras portarum tuarum; benedixit filiis tuis in te.
14 Aleeta emirembe ku nsalo zo; n’akukkusa eŋŋaano esinga obulungi.
Qui posuit fines tuos pacem, et adipe frumenti satiat te.
15 Aweereza ekiragiro kye ku nsi; ekigambo kye ne kibuna mangu.
Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo ejus.
16 Ayaliira omuzira ku ttaka ne gutukula ng’ebyoya by’endiga enjeru, n’omusulo ogukutte n’agusaasaanya ng’evvu.
Qui dat nivem sicut lanam; nebulam sicut cinerem spargit.
17 Omuzira agukanyuga ng’obuyinjayinja; bw’aleeta obutiti ani ayinza okubusobola?
Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris ejus quis sustinebit?
18 Mukama aweereza ekigambo kye, omuzira ne gusaanuuka; n’akunsa empewo, amazzi ne gakulukuta.
Emittet verbum suum, et liquefaciet ea; flabit spiritus ejus, et fluent aquæ.
19 Yategeeza Yakobo ekigambo kye; Isirayiri n’amanya amateeka ga Mukama n’ebiragiro bye.
Qui annuntiat verbum suum Jacob, justitias et judicia sua Israël.
20 Tewali ggwanga na limu lye yali akolaganye nalyo bw’atyo; amawanga amalala tegamanyi mateeka ge. Mutendereze Mukama!
Non fecit taliter omni nationi, et judicia sua non manifestavit eis. Alleluja.

< Zabbuli 147 >