Psalmi 51

1 Dāvida dziesma. Dziedātāju vadonim. Kad pravietis Nātans pie viņa nāca, kad viņš bija gājis pie Batsebas. Apžēlojies par mani, ak Dievs, pēc Savas žēlastības, izdeldē manus pārkāpumus pēc Savas lielās sirdsžēlastības!

Een psalm van David, voor den opperzangmeester. Toen de profeet Nathan tot hem was gekomen, nadat hij tot Bathseba was ingegaan. Wees mij genadig, o God! naar Uw goedertierenheid; delg mijn overtreding uit, naar de grootheid Uwer barmhartigheden.

2 Mazgā mani labi no manas noziedzības un šķīstī mani no maniem grēkiem.

Was mij wel van mijn ongerechtigheid, en reinig mij van mijn zonde.

3 Jo es atzīstu savus pārkāpumus, un mani grēki ir manā priekšā vienmēr.

Want ik ken mijn overtredingen, en mijn zonde is steeds voor mij.

4 Tev vienam es esmu grēkojis un ļaunu darījis priekš Tavām acīm, ka Tu palieci taisns Savos vārdos un šķīsts Savā tiesā.

Tegen U, U alleen, heb ik gezondigd, en gedaan, dat kwaad is in Uw ogen; opdat Gij rechtvaardig zijt in Uw spreken, en rein zijt in Uw richten.

5 Redzi, noziedzībā esmu dzemdināts, un grēkos māte mani ieņēmusi.

Zie, ik ben in ongerechtigheid geboren, en in zonde heeft mij mijn moeder ontvangen.

6 Redzi, tev patīk sirds patiesība, tad dari man zināmu to apslēpto gudrību.

Zie, Gij hebt lust tot waarheid in het binnenste, en in het verborgene maakt Gij mij wijsheid bekend.

7 Šķīstī mani no grēkiem ar īzapu, ka topu šķīsts, mazgā mani, ka topu baltāks nekā sniegs.

Ontzondig mij met hysop, en ik zal rein zijn; was mij, en ik zal witter zijn dan sneeuw.

8 Liec man dzirdēt prieku un līksmību, ka tie kauli līksmojās, ko Tu esi satriecis.

Doe mij vreugde en blijdschap horen; dat de beenderen zich verheugen, die Gij verbrijzeld hebt.

9 Apslēp Savu vaigu no maniem grēkiem un deldē visu manu noziegumu.

Verberg Uw aangezicht van mijn zonden, en delg uit al mijn ongerechtigheden.

10 Radi iekš manis, ak Dievs, šķīstu sirdi un atjauno iekš manis pastāvīgu garu.

Schep mij een rein hart, o God! en vernieuw in het binnenste van mij een vasten geest.

11 Nemet mani nost no Sava vaiga, un neatņem no manis Savu Svēto Garu.

Verwerp mij niet van Uw aangezicht, en neem Uw Heiligen Geest niet van mij.

12 Atdod man atkal Savas pestīšanas prieku, un uzturi mani ar labprātīgu garu.

Geef mij weder de vreugde Uws heils; en de vrijmoedige geest ondersteune mij.

13 Tad es mācīšu pārkāpējiem Tavus ceļus, ka grēcinieki pie Tevis atgriežas.

Zo zal ik de overtreders Uw wegen leren; en de zondaars zullen zich tot U bekeren.

14 Izglābi mani no asins vainām, ak Dievs, tu Dievs mans Pestītājs; tad mana mēle slavēs Tavu taisnību.

Verlos mij van bloedschulden, o God, Gij, God mijns heils! zo zal mijn tong Uw gerechtigheid vrolijk roemen.

15 Kungs, atdari manas lūpas, tad mana mute izteiks Tavu slavu.

Heere, open mijn lippen, zo zal mijn mond Uw lof verkondigen.

16 Jo Tev netīk upuris, citādi es to gribētu dot, dedzināms upuris Tev nepatīk.

Want Gij hebt geen lust tot offerande, anders zou ik ze geven; in brandofferen hebt Gij geen behagen.

17 Dieva upuris ir satriekts gars; salauztu un sagrauztu sirdi Tu, Dievs, nesmādēsi.

De offeranden Gods zijn een gebroken geest; een gebroken en verslagen hart zult Gij, o God! niet verachten.

18 Dari labu Ciānai pēc Savas labprātības, uztaisi Jeruzālemes mūrus.

Doe wel bij Sion naar Uw welbehagen; bouw de muren van Jeruzalem op.

19 Tad Tev patiks taisnības upuri, dedzināmais un visa(kopējais) sadedzināmais upuris, tad upurēs vēršus uz Tava altāra.

Dan zult Gij lust hebben aan de offeranden der gerechtigheid, aan brandoffer en een offer, dat gans verteerd wordt; dan zullen zij varren offeren op Uw altaar.