Psalmi 115
1 Ne mums, ak Kungs! ne mums, bet Savam vārdam dod godu, pēc Savas žēlastības un patiesības.
Niet ons, o Jahweh, niet ons, Maar uw Naam geef eer om uw goedheid en trouw!
2 Kāpēc pagāniem būs sacīt: kur nu ir viņu Dievs?
Waarom zouden de heidenen zeggen: "Waar is toch hun God?"
3 Bet mūsu Dievs ir debesīs; visu, ko Viņš grib, to Viņš dara.
De God van òns is in de hemel, En Hij doet wat Hij wil;
4 Viņu dievekļi ir sudrabs un zelts, cilvēku roku darbs.
Doch hùn goden zijn maar zilver en goud, Door mensenhanden gemaakt.
5 Tiem ir mute, bet tie nerunā, tiem ir acis, bet tie neredz;
Ze hebben een mond, maar kunnen niet spreken; Ogen, maar kunnen niet zien;
6 Tiem ir ausis un tie nedzird, tiem ir deguns un tie neož;
Oren, maar kunnen niet horen; Een neus, maar kunnen niet ruiken.
7 Rokas tiem ir, bet tie netausta; tiem ir kājas, bet tie nestaigā; tie nerunā ar savu rīkli.
Hun handen kunnen niet tasten, Hun voeten niet gaan; Ze geven geen geluid met hun keel, En hebben geen adem in hun mond.
8 Kas tos taisa, ir tādi pat kā viņi, tādi pat visi, kas uz tiem paļaujas.
Aan hen worden gelijk, die ze maken, En allen, die er op hopen!
9 Israēl, cerē uz To Kungu! Viņš tiem ir palīgs un priekšturamās bruņas.
Maar Israël blijft op Jahweh vertrouwen: Hij is hun hulp en hun schild;
10 Ārona nams, cerē uz To Kungu! Viņš tiem ir palīgs un priekšturamās bruņas.
Het huis van Aäron blijft op Jahweh vertrouwen: Hij is hun hulp en hun schild;
11 Jūs visi, kas To Kungu bīstaties, cerējiet uz To Kungu! Viņš tiem ir palīgs un priekšturamās bruņas.
Die Jahweh vrezen, blijven op Jahweh vertrouwen: Hij is hun hulp en hun schild!
12 Tas Kungs mūs piemin un mūs svētī; Viņš svētīs Israēla namu, Viņš svētīs Ārona namu.
En Jahweh zal ons gedenken, Ons zijn zegen verlenen: Het huis van Israël zegenen, Het huis van Aäron zegenen,
13 Viņš tos svētīs, kas To Kungu bīstas, ir mazus, ir lielus.
Die Jahweh vrezen zegenen, Kleinen en groten;
14 Tas Kungs lai jūs vairo, jūs un jūsu bērnus.
En Jahweh zal u blijven zegenen, U en uw kinderen!
15 Jūs esat Tā Kunga svētītie; Viņš radījis debesis un zemi.
Weest dan gezegend door Jahweh, Die hemel en aarde heeft gemaakt:
16 Debesu debesis Tam Kungam pieder, bet zemi Viņš devis cilvēku bērniem.
De hemel blijft de hemel van Jahweh, Maar de aarde gaf Hij aan de kinderen der mensen.
17 Nomirušie To Kungu neslavēs nedz tie, kas nogrimuši klusumā.
De doden zullen Jahweh niet prijzen, Niemand, die in het oord van Stilte is gedaald:
18 Bet mēs gribam slavēt To Kungu, no šī laika mūžīgi. Alleluja!
Maar wij, wij zullen Jahweh loven, Van nu af tot in eeuwigheid!
