< Salamana Pamācības 22 >
1 Laba slava der vairāk, nekā liela bagātība; mīlestība pie ļaudīm labāka, nekā sudrabs un zelts.
Een goede naam is meer waard dan een groot vermogen, Bemind te zijn is beter dan zilver en goud.
2 Bagāts sastopas ar nabagu; Tas Kungs viņus visus radījis.
Rijk en arm ontmoeten elkaar, Jahweh is hun aller Schepper.
3 Gudrais paredz nelaimi un paglābjas; bet neprāta ļaudis skrien vien un dabū ciest.
De wijze ziet onheil en trekt zich terug; De onnozelen lopen door, en moeten ervoor boeten.
4 Pazemības, proti Dieva bijības alga ir bagātība un gods un dzīvība.
Het loon voor ootmoed en vreze voor Jahweh Is rijkdom, aanzien en leven.
5 Ērkšķi un valgi ir netiklam ceļā; kas savu dvēseli sargā, paliks tālu no tiem.
Doornen en strikken liggen op de weg van den valsaard; Wie zijn leven liefheeft, blijft er ver vandaan.
6 Māci bērnam viņa ceļu, tad viņš, arī vecs palicis, no tā neatkāpsies.
Oefen kinderen in de weg, die ze moeten gaan, Dan wijken ze ook in hun ouderdom er niet van af.
7 Bagātais valda pār nabagiem, un kas aizņēmās, ir aizdevēja kalps.
Wie rijk is, heerst over de armen; Wie leent, wordt de slaaf van wie uitleent.
8 Kas netaisnību sēj, tas bēdas pļaus un ies bojā caur savas blēdības rīksti.
Wie onrecht zaait, zal onheil oogsten; De vrucht van zijn arbeid gaat te niet.
9 Žēlīga acs taps svētīta; jo viņa no savas maizes dod nabagam.
Een vriendelijk mens wordt gezegend, Want hij deelt met den arme zijn brood.
10 Izdzen garzobi, tad aizies ķilda, un riešana mitēsies un kauns.
Jaag den spotter weg, en het twisten houdt op, Er komt een eind aan vechten en schimpen.
11 Kam šķīsta sirds un mute mīlīga, tam ķēniņš ir par draugu.
De zuivere van harte wordt door Jahweh bemind, De vleier is de vriend van den koning.
12 Tā Kunga acis pasargā, kam atzīšana; bet nelieša vārdus viņš izdeldē.
De ogen van Jahweh houden vol kennis de wacht; Hij verijdelt de woorden van den zondaar.
13 Slinkais saka: „Lauva ir ārā; ielas vidū mani saplosīs!“
De luiaard zegt: Buiten loopt een leeuw, Midden op straat word ik nog verscheurd!
14 Maukas mute ir dziļa bedre; ko Tas Kungs ienīst, tas krīt tur iekšā.
Een diepe kuil is de mond van vreemde vrouwen; Op wien Jahweh vertoornd is, die valt erin.
15 Blēņas līp bērna sirdī; bet pārmācības rīkste tās izdzen tālu.
Al zit de dwaasheid in het hart van een kind geworteld, De tuchtroede haalt ze er uit!
16 Kas no nabaga plēš, savu mantu vairot, tas to atkal dos bagātam līdz pat trūcībai.
Wie een arme verdrukt, brengt hem voordeel; Wie aan een rijkaard iets geeft, veroorzaakt gebrek
17 Griez savu ausi un klausies gudro vārdu un loki savu sirdi pie manas atzīšanas.
Woorden van wijzen Neig uw oor en luister naar mijn woorden; Zet uw aandacht erop, om ze te leren kennen.
18 Jo tas būs jaukums, ja tu tos sirdī pasargāsi un tos visnotaļ stādīsi uz savām lūpām.
Het is goed, als ge ze ter harte neemt, En ze allen bestendig op uw lippen hebt.
19 Lai tava cerība stāv uz To Kungu. Šodien es tevi mācu, tiešām tevi!
Opdat ge in Jahweh uw vertrouwen moogt stellen, Maak ik ze heden bekend, ook aan u!
20 Vai tev jau sen to neesmu rakstījis ar padomiem un mācībām,
Een dertigtal heb ik er voor u opgeschreven: Ze bevatten goede raad en ervaring;
21 Ka tev rādītu taisnus un patiesīgus vārdus, atbildēt patiesības vārdus tiem, kas tevi sūta.
Ze leren u de waarheid en betrouwbare woorden, Zodat ge een goed antwoord kunt geven aan hen die u ondervragen
22 Neaplaupi nabagu, tādēļ ka tas nabags, un nenospaidi sērdieni tiesas priekšā;
Buit een arme niet uit, omdat hij arm is, Trap in de poort niet op den kleinen man;
23 Jo Tas Kungs iztiesās viņu tiesu un laupīs dvēseli tiem, kas tos laupa.
Want Jahweh zal het voor hen opnemen, En die hèn beroven, van het leven beroven.
24 Netinies ar bargu, un nesameties ar to, kam ātras dusmas,
Sluit geen vriendschap met een driftkop, Laat u niet in met een heethoofd;
25 Ka tu nemācies viņa tekas un nesavaldzini savu dvēseli.
Anders raakt ge vertrouwd met hun wegen, En zet ge een valstrik voor uzelf.
26 Neturies pie tiem, kas ar roku apsolās un par parādu galvo;
Behoor niet tot hen, die handslag geven, En borg blijven voor schulden;
27 Kad tev nebūs ko maksāt, tad noņems tavu gultu apakš tevis.
Als ge niets hebt om te betalen, Haalt men het bed onder u weg.
28 Neatcel vecās robežas, ko tavi tēvi likuši.
Raak niet aan de eeuwenoude grenzen, Die uw voorvaderen hebben getrokken.
29 Ja tu vīru redzi, kas tikuši(prasmīgi) savu darbu dara, tas stāvēs ķēniņu priekšā, un nestāvēs šādu tādu ļaužu priekšā.
Ziet ge iemand die handig is met zijn werk, Hij komt bij koningen in dienst; Het gewone volk hoeft hij niet te dienen!