Ceturtā Mozus 33

1 Šie ir Israēla bērnu ceļa gājumi, kā viņi no Ēģiptes zemes ir izgājuši pēc saviem pulkiem caur Mozu un Āronu.

Dit zijn de halten van de Israëlieten, nadat zij onder leiding van Moses en Aäron met hun legerscharen uit Egypte waren opgetrokken.

2 Un Mozus uz Tā Kunga vārdu aprakstīja viņu iziešanu pēc viņu ceļa gājumiem, un šie ir viņu ceļa gājumi, viņiem izejot.

Op bevel van Jahweh schreef Moses hun zwerftochten op volgens de halten, die zij hadden gemaakt. En dit waren hun verschillende halten, die zij op hun zwerftochten hadden gemaakt.

3 Tie izgāja no Raēmzes pirmā mēnesī piecpadsmitā dienā; pirmā mēnesī, otrā Pasa svētku dienā Israēla bērni izgāja caur augstu roku priekš visu ēģiptiešu acīm.

Op de vijftiende dag van de eerste maand, braken zij op van Raämses, daags na Pasen trokken de Israëlieten onder machtige schutse ten aanschouwen van heel Egypte weg,

4 Un ēģiptieši apraka visus pirmdzimtos, ko Tas Kungs viņu starpā bija sitis; Tas Kungs arī viņu dievus bija sodījis.

terwijl de Egyptenaren al de eerstgeborenen begroeven, die Jahweh onder hen had getroffen, en Jahweh aan hun goden de strafgerichten voltrok.

5 Un Israēla bērni izgāja no Raēmzes un apmetās Sukotā.

Nadat de Israëlieten van Raämses waren opgetrokken, legerden zij zich te Soekkot.

6 Un izgāja no Sukota un apmetās Etamā, kas ir tuksneša galā.

Van Soekkot trokken zij verder en legerden zich te Etam, dat op de grens van de woestijn ligt.

7 Un tie izgāja no Etama un griezās uz Pi Hahirota ieleju, kas ir pret Baāl Cefonu un apmetās pret Migdolu.

Van Etam trokken zij verder, maar sloegen de richting in naar Pi-Hachirot, dat ten oosten van Báal-Sefon ligt, en legerden zich voor Migdol.

8 Un izgāja no Ķirota un gāja vidū caur jūru uz tuksnesi un staigāja treju dienu gājumus Etama tuksnesī un apmetās Mārā.

Van Pi-Hachirot trokken zij verder, gingen midden door de zee naar de woestijn, trokken drie dagreizen ver de woestijn Etam in, en legerden zich te Mara.

9 Un izgāja no Māras un nāca uz Elimu, un Elimā bija divpadsmit avoti un septiņdesmit palma koki, un tie tur apmetās.

Van Mara trokken zij verder, en kwamen te Elim; te Elim waren twaalf waterbronnen en zeventig palmbomen, en zij legerden zich daar.

10 Un izgāja no Elima un apmetās pie niedru jūras.

Van Elim trokken zij verder, en legerden zich aan de Rode Zee.

11 Un izgāja no niedru jūras un apmetās Sina tuksnesī.

Van de Rode Zee trokken zij verder, en legerden zich in de woestijn Sin.

12 Un izgāja no Sina tuksneša un apmetās Dofkā.

Van de woestijn Sin trokken zij verder, en legerden zich te Dofka.

13 Un izgāja no Dofkas un apmetās Āluzā.

Van Dofka trokken zij verder, en legerden zich te Aloesj.

14 Un izgāja no Āluzas un apmetās Refidos, bet tur nebija ūdens tiem ļaudīm ko dzert.

Van Aloesj trokken zij verder, en legerden zich te Refidim; daar was geen water voor het volk, om te drinken.

15 Un tie izgāja no Refidiem un apmetās Sinaī tuksnesī.

Van Refidim trokken zij verder, en legerden zich in de woestijn van de Sinaï.

16 Un izgāja no Sinaī tuksneša un apmetās pie tiem kārības kapiem.

Van de woestijn Sinaï trokken zij verder, en legerden zich te Kibrot-Hattaäwa.

17 Un izgāja no tiem kārības kapiem un apmetās Hacerotā.

Van Kibrot-Hattaäwa trokken zij verder, en legerden zich te Chaserot.

18 Un izgāja no Hacerotas un apmetās Ritmā.

Van Chaserot trokken zij verder, en legerden zich te Ritma.

19 Un izgāja no Ritmas un apmetās RimonParecā.

Van Ritma trokken zij verder, en legerden zich te Rimmon-Péres.

20 Un izgāja no RimonParecas un apmetās Libnā.

Van Rimmon-Péres trokken zij verder, en legerden zich te Libna.

21 Un izgāja no Libnas un apmetās Rissā.

Van Libna trokken zij verder, en legerden zich te Rissa.

22 Un izgāja no Rissas un apmetās Ķelatā.

Van Rissa trokken zij verder, en legerden zich te Keheláta.

23 Un izgāja no Ķelatas un apmetās pie Zāvera kalna.

Van Keheláta trokken zij verder, en legerden zich bij de berg Sjéfer.

24 Un izgāja no Zāvera kalna un apmetās Aradā.

Van de berg Sjéfer trokken zij verder, en legerden zich te Charada.

25 Un izgāja no Aradas un apmetās Maķelotā.

Van Charada trokken zij verder, en legerden zich te Makhelot.

26 Un izgāja no Maķelotas un apmetās Taātā.

Van Makhelot trokken zij verder, en legerden zich te Táchat.

27 Un izgāja no Taātas un apmetās Tārākā.

Van Táchat trokken zij verder, en legerden zich te Térach.

28 Un izgāja no Tārākas un apmetās Mitkā.

Van Térach trokken zij verder, en legerden zich te Mitka.

29 Un izgāja no Mitkas un apmetās Asmonā.

Van Mitka trokken zij verder, en legerden zich te Chasjmona.

30 Un izgāja no Asmonas un apmetās Mozerotā.

Van Chasjmona trokken zij verder, en legerden zich te Moserot.

31 Un izgāja no Mozerotas un apmetās BneJaēkanā.

Van Moserot trokken zij verder, en legerden zich te Bene-Jaäkan.

32 Un izgāza no BneJaēkanas un apmetās Orģidgadā.

Van Bene-Jaäkan trokken zij verder, en legerden zich te Chor-Haggidgad.

33 Un izgāja no Orģidgadas un apmetās Jotbatā.

Van Chor-Haggidgad trokken zij verder, en legerden zich te Jotbáta.

34 Un izgāja no Jotbatas un apmetās Abronā.

Van Jotbáta trokken zij verder, en legerden zich te Abrona.

35 Un izgāja no Abronas un apmetās Eceon-Ģēberā.

Van Abrona trokken zij verder, en legerden zich te Es-jon-Géber.

36 Un izgāja no Eceon-Ģēberas un apmetās Cin tuksnesī, tas ir Kādeš.

Van Es-jon-Géber trokken zij verder, en legerden zich in de woestijn Sin, dat is Kadesj.

37 Un izgāja no Kādešas un apmetās pie Hora kalna, Edoma zemes malā.

Van Kadesj trokken zij verder, en legerden zich bij de berg Hor aan de grens van het land Edom.

38 Tad Ārons, tas priesteris, gāja uz Hora kalnu pēc Tā Kunga vārda un tur nomira četrdesmitā gadā pēc tam, kad Israēla bērni bija izgājuši no Ēģiptes zemes, piektā mēnesī, pirmā mēneša dienā.

De priester Aäron besteeg op bevel van Jahweh de berg Hor, en stierf daar in het veertigste jaar na de uittocht van de Israëlieten uit Egypte, op de eerste van de vijfde maand.

39 Bet Ārons bija simts divdesmit un trīs gadus vecs, kad viņš nomira uz Hora kalna.

Aäron was honderd drie en twintig jaar oud, toen hij op de berg Hor stierf.

40 Tad tas Kanaānietis, ķēniņš Arads, kas dienvidu(Negebas) pusē dzīvoja Kanaāna zemē, dzirdēja Israēla bērnus nākam.

Daar de kanaänietische koning van Arad, die in de Négeb van het land Kanaän woonde, vernomen had, dat de Israëlieten in aantocht waren,

41 Un tie izgāja no Hora kalna un apmetās Calmonā.

trokken zij van de berg Hor verder, en legerden zich te Salmona.

42 Un izgāja no Calmonas un apmetās Pūnonā.

Van Salmona trokken zij verder, en legerden zich te Poenon.

43 Un izgāja no Pūnonas un apmetās Obotā.

Van Poenon trokken zij verder, en legerden zich te Obot.

44 Un izgāja no Obotas un apmetās pie Ijim Abarima uz Moaba robežām.

Van Obot trokken zij verder, en legerden zich te Ijje-Haäbarim, in het gebied van Moab.

45 Un izgāja no Ijim un apmetās Dibon-Gadā.

Van Ijje-Haäbarim trokken zij verder, en legerden zich te Dibon-Gad.

46 Un izgāja no Dibon-Gadas un apmetās Almon-Diblataīmā.

Van Dibon-Gad trokken zij verder, en legerden zich te Almon-Diblatáim.

47 Un izgāja no Almon-Diblataīmas un apmetās Abarim kalnos pret Nebu.

Van Almon-Diblatáim trokken zij verder, en legerden zich bij het gebergte Abarim tegenover Nebo.

48 Un izgāja no Abarim-kalniem un apmetās Moaba klajumos pie Jardānes pret Jēriku.

Van het gebergte Abarim trokken zij verder, en legerden zich in de velden van Moab aan de Jordaan bij Jericho.

49 Un apmetās pie Jardānes no Bet-Jezimotam līdz Abel-Šitimai Moaba klajumos.

Hun legerplaatsen bij de Jordaan strekten zich uit van Bet-Hajjesjimot af tot aan Abel-Hassjittim in de velden van Moab.

50 Un Tas Kungs runāja uz Mozu Moaba klajumos pie Jardānes pret Jēriku, sacīdams:

In de velden van Moab aan de Jordaan bij Jericho sprak Jahweh tot Moses:

51 Runā uz Israēla bērniem un saki tiem: kad jūs iesiet pāri pār Jardāni uz Kanaāna zemi,

Beveel de Israëlieten, en zeg hun: Wanneer gij de Jordaan zijt overgetrokken naar het land Kanaän,

52 Tad jums būs izdzīt savā priekšā visus zemes iedzīvotājus un izdeldēt visus viņu elku tēlus un izdeldēt visas viņu lietās bildes un nopostīt visus viņu elku kalnus.

dan moet gij al de bewoners van het land verjagen, en al hun gehouwen beelden stukslaan, al hun gegoten beelden vernielen en al hun hoogten verwoesten.

53 Un jums to zemi būs ieņemt un tanī dzīvot, jo Es jums to zemi esmu devis iemantot.

Dan zult gij het land in bezit nemen en er u vestigen; want aan u heb Ik het land in eigendom gegeven.

54 Un jums to zemi būs dalīt caur meslošanu pēc savām ciltīm; tai, kam daudz ļaužu, lai dod lielāku daļu, un tai, kam maz ļaužu, mazāku daļu, - kā ikvienai meslošana izkrīt, to lai tā dabū, - jums to zemi būs dalīt pēc savām tēvu ciltīm.

Gij moet het land door loting onder uw geslachten verdelen; aan een talrijk geslacht moet gij een groot stuk geven, aan een minder talrijk een klein. Ge moet het dus onder de voorvaderlijke stammen zo verdelen, dat iedereen krijgt, wat hem door het lot wordt toegewezen.

55 Bet ja jūs tos zemes iedzīvotājus neizdzīsiet savā priekšā, tad notiks, kurus jūs no tiem atlicināsiet, tie jums taps par ērkšķiem jūsu acīs un par dzeloni jūsu sānos, un jūs spaidīs tai zemē, kur jūs dzīvojat.

Maar wanneer gij de bewoners van het land niet verjaagt, dan zullen zij, die gij ervan overlaat, als doornen in uw ogen zijn en als prikkels in uw zijden; zij zullen u in uw eigen land verdrukken.

56 Un notiks, kā Es viņiem domāju darīt, tā Es jums darīšu.

En zoals Ik besloten had, hen te behandelen, zo zal Ik het u doen.