< Ījaba 38 >

1 Tad Tas Kungs Ījabam atbildēja no vētras un sacīja:
Nu nam Jahweh het woord, en sprak tot Job in de storm:
2 Kas tas tāds, kas (Dieva) padomu aptumšo ar neprātīgiem vārdiem?
Wie zijt gij, die de Voorzienigheid duister maakt Door woorden zonder verstand?
3 Apjoz jel kā vīrs savus gurnus, tad Es tev gribu vaicāt, un tu Mani māci.
Omgord uw lenden als een man, Ik zal u vragen stellen, gij moogt Mij leren!
4 Kur tu biji, kad Es zemei liku pamatu? Izteic to, ja tev ir tāds gudrs prāts.
Waar waart ge, toen Ik de aarde grondde: Vertel het, zo ge er iets van weet!
5 Vai tu zini, kas viņai mēru licis, jeb kas pār viņu ir vilcis mēra auklu?
Wie heeft haar grootte bepaald: gij weet het zo goed; Wie het meetsnoer over haar gespannen?
6 Uz ko viņas pamati ierakti, jeb kas licis viņas stūra akmeni,
Waarop zijn haar zuilen geplaatst, Of wie heeft haar hoeksteen gelegd:
7 Kad rīta zvaigznes kopā priecīgi dziedāja, un visi Dieva bērni gavilēja?
Onder het gejuich van het koor der morgensterren, Het jubelen van de zonen Gods?
8 Jeb kas jūru aizslēdzis ar durvīm, kad tā izlauzās, un iznāca kā no mātes miesām,
Wie heeft de zee achter deuren gesloten, Toen zij bruisend uit de moederschoot kwam;
9 Kad Es to ģērbu ar padebešiem, un krēslībā ietinu tā kā tinamos autos,
Toen Ik haar de wolken gaf als een kleed, De nevel als haar windsels;
10 Kad Es tai noliku Savu robežu, un liku aizšaujamos un durvis,
Toen Ik haar grenzen heb gesteld, Slagboom en grendels haar gaf;
11 Un sacīju: tiktāl tev būs nākt un ne tālāki, un še būs apgulties taviem lepniem viļņiem?
Toen Ik sprak: Ge komt tot hier en niet verder, Hier wordt de trots van uw golven gebroken!
12 Vai tu savā mūžā rītam licis aust, vai auseklim rādījis savu vietu,
Hebt gij ooit in uw leven de morgen ontboden, De dageraad zijn plaats bestemd,
13 Lai satver zemes stūrus, ka tie bezdievīgie no tās top izkratīti;
Om de zomen der aarde te bezetten En er vlammen uit te schudden?
14 Ka tā pārvēršas kā zieģeļa vasks un visas lietas rādās kā apģērbā,
Zij flonkert als een kostbare zegelsteen, Wordt bontgeverfd als een kleed,
15 Un bezdievīgiem zūd viņu gaišums, un pacelts elkonis salūst?
Totdat de stralen hun licht wordt ontnomen, Hun opgeheven arm wordt gebroken.
16 Vai tu esi nācis līdz jūras avotam un staigājis bezdibeņu dziļumos?
Zijt ge doorgedrongen tot de bronnen der zee, Hebt ge de bodem van de Oceaan bewandeld;
17 Vai tev atdarījušies nāves vārti, un vai tu esi redzējis nāves ēnas vārtus?
Zijn u de poorten des doods getoond, De wachters der duisternis u verschenen;
18 Vai esi skatījies līdz pasaules malām? Stāsti, ja tu visu to zini.
Hebt ge de breedten der aarde omvat: Zeg op, wanneer ge dit allemaal weet!
19 Kur ir tas ceļš, kur gaisma mājo, un tumsa - kur ir viņas vieta?
Waar is de weg naar de woning van het licht, En waar heeft de duisternis haar verblijf,
20 Vai tu to varētu pārvest viņas robežā un izzināt viņas nama ceļus?
Zodat gij ze naar hun plaats kunt brengen, En hun de paden naar huis kunt leren?
21 Tu to zini, jo tai laikā tu biji piedzimis, un tev ir daudz to gadu!
Ge weet het toch, want toen werdt ge geboren, Het getal van uw jaren is immers zo groot!
22 Vai tu esi nācis, kur tie sniega krājumi, un vai esi redzējis krusas krājumus,
Zijt ge doorgedrongen tot de schuren der sneeuw, Hebt ge de opslagplaatsen van de hagel aanschouwd,
23 Ko Es taupu uz spaidu laiku, uz kaušanas un kara dienu?
Die Ik heb opgespaard voor de tijd van benauwing, Voor de dag van aanval en strijd?
24 Pa kuru ceļu gaisma dalās un kā austrenis izplešas virs zemes?
Waar is de weg, waar de kou zich verspreidt, Waar de oostenwind over de aarde giert?
25 Kas lietum rādījis, kur lai gāžas, un ceļu zibeņiem un pērkoniem,
Wie heeft voor de stortvloed kanalen gegraven, En paden voor de donderwolken,
26 Ka lietus līst, kur cilvēka nav, tuksnesī, kur neviens nedzīvo,
Om regen te geven op onbewoond land, Op steppen, waar zich geen mens bevindt;
27 Ka viņš dzirdina tukšo posta vietu un zālītei liek dīgt?
Om woestijn en wildernis te verzadigen, Uit de dorre grond het gras te doen spruiten?
28 Vai lietum ir tēvs, vai kas dzemdinājis rasas lāsi?
Heeft de regen een vader, Of wie heeft de druppels van de dauw verwekt;
29 No kura klēpja cēlies ledus, un no kā dzimusi debess salna,
Uit wiens schoot is het ijs te voorschijn gekomen, Wie heeft het rijp in de lucht gebaard?
30 Ka ūdeņi sastingst kā akmens, un jūras dziļumi aizsalst cieti?
De wateren worden hard als steen, De vlakte van de Afgrond sluit zich aaneen!
31 Vai tu vari sasiet Sietiņa saites, vai atraisīt Orijona zvaigžņu saiti?
Kunt gij de banden der Plejaden knopen, Of de boeien van de Orion slaken;
32 Vai tu zvaigznes vari izvest savā laikā un vadīt debess vāģus un viņu ratus?
Kunt gij de maan op tijd naar buiten doen treden, Leidt gij de Beer met zijn jongen?
33 Vai tu zini debess likumus, jeb vai proti, kā tie valda virs zemes?
Schrijft gij de hemel de wetten voor, Stelt gij zijn macht over de aarde vast;
34 Vai tu savu balsi vari pacelt uz padebešiem, lai ūdeņi plūst zemē uz tevi?
Verheft gij uw stem tot de wolken, Gehoorzaamt ù de watervloed?
35 Vai vari sūtīt zibeņus, ka tie iet un uz tevi saka: redzi, še mēs esam?
Zendt gij de bliksems uit, en ze gaan; Zeggen ze tot u: Hier zijn we terug?
36 Kas lika gudrību tumšos mākoņos un prātu debess spīdumos?
Wie heeft inzicht aan den reiger gegeven Verstand geschonken aan den haan;
37 Kas skaita mākoņus ar gudrību, un kas māk apgāzt padebešus,
Wie telt met wijsheid de wolken af, En giet de zakken van de hemel leeg:
38 Ka pīšļi top aplieti, ka tie saskrien un salīp pītēs?
Wanneer de bodem hard is als ijzer, De kluiten aan elkander kleven?
39 Vai tu māki medīt laupījumu priekš lauvas un pildīt jauno lauvu tukšo vēderu,
Jaagt gij een prooi voor de leeuwin, Stilt gij de honger der welpen,
40 Kad tie nogulstas alās un biezos krūmos glūn?
Wanneer ze in hun holen liggen, Of loeren tussen de struiken?
41 Kas gādā krauklim barību, kad viņa bērni uz Dievu brēc un šurpu turpu skraida, kad nav ko ēst?
Wie geeft ze tegen de avond haar buit, Wanneer haar jongen tot de Godheid roepen, En zonder voedsel rond blijven snuffelen, Op zoek naar spijs?

< Ījaba 38 >