Ījaba 31

1 Es derību esmu derējis ar savām acīm, ka man nebija uzlūkot sievieti.

ברית כרתי לעיני ומה אתבונן על-בתולה

2 Bet kādu daļu Dievs man dod no augšienes, jeb kādu mantību tas Visuvarenais no debesīm?

ומה חלק אלוה ממעל ונחלת שדי ממרמים

3 Vai netaisnam nepienākas nelaime un ļauna darītājam nedienas?

הלא-איד לעול ונכר לפעלי און

4 Vai Viņš neredz manus ceļus, vai Viņš neskaita visus manus soļus?

הלא-הוא יראה דרכי וכל-צעדי יספור

5 Ja esmu dzinis netaisnību un mana kāja steigusies uz nelietību, -

אם-הלכתי עם-שוא ותחש על-מרמה רגלי

6 Lai Viņš mani nosver taisnā svaru kausā, tad Dievs atzīs manu nenoziedzību.

ישקלני במאזני-צדק וידע אלוה תמתי

7 Ja mani soļi no ceļa noklīduši, un mana sirds dzinusies pakaļ manām acīm, ja kas pielipis pie manām rokām:

אם תטה אשרי מני הדרך ואחר עיני הלך לבי ובכפי דבק מאום

8 Tad lai es sēju, un cits to ēd, un mani iedēsti lai top izsakņoti.

אזרעה ואחר יאכל וצאצאי ישרשו

9 Ja mana sirds ļāvās apmānīties sievas dēļ un ja esmu glūnējis pie sava tuvākā durvīm,

אם-נפתה לבי על-אשה ועל-פתח רעי ארבתי

10 Tad lai mana sieva maļ citam, un svešs lai pie tās pieglaužas.

תטחן לאחר אשתי ועליה יכרעון אחרין

11 Jo šī ir negantība un noziegums priekš tiesnešiem.

כי-הוא (היא) זמה והיא (והוא) עון פלילים

12 Jo tas ir uguns, kas rij līdz pašai ellei un būtu izsakņojis visu manu padomu. (questioned)

כי אש היא עד-אבדון תאכל ובכל-תבואתי תשרש

13 Ja esmu nicinājis sava kalpa vai savas kalpones tiesu, kad tiem kas bija pret mani:

אם-אמאס--משפט עבדי ואמתי ברבם עמדי

14 Ko es tad varētu darīt, kad tas stiprais Dievs celtos, un kad Viņš meklētu, ko es varētu atbildēt?

ומה אעשה כי-יקום אל וכי-יפקד מה אשיבנו

15 Vai Tas, kas mani radījis mātes miesās, nav radījis viņu arīdzan? Vai Tas pats mūs miesās nav sataisījis(viena veida)?

הלא-בבטן עשני עשהו ויכננו ברחם אחד

16 Ja nabagam esmu liedzis, kad tam gribējās, vai licis izīgt atraitnes acīm,

אם-אמנע מחפץ דלים ועיני אלמנה אכלה

17 Ja esmu ēdis savu kumosu viens pats, tā ka bāriņš no tā arī nebūtu ēdis, -

ואכל פתי לבדי ולא-אכל יתום ממנה

18 Jo no manas jaunības viņš pie manis ir uzaudzis kā pie tēva, un no savas mātes miesām es viņu esmu žēlojis, -

כי מנעורי גדלני כאב ומבטן אמי אנחנה

19 Ja esmu redzējis kādu bojā ejam, kam drēbju nebija, un ka nabagam nebija apsega;

אם-אראה אובד מבלי לבוש ואין כסות לאביון

20 Ja viņa gurni man nav pateikušies, kad viņš bija sasilis no manu jēru ādām;

אם-לא ברכוני חלצו ומגז כבשי יתחמם

21 Ja savu roku esmu pacēlis pret bāriņu, kad es redzēju savu palīgu vārtos:

אם-הניפותי על-יתום ידי כי-אראה בשער עזרתי

22 Tad lai mans elkonis atkrīt no pleca un mana roka lai nolūst no stilba.

כתפי משכמה תפול ואזרעי מקנה תשבר

23 Jo mani biedina Dieva sods un Viņa augstības priekšā esmu nespēcīgs.

כי פחד אלי איד אל ומשאתו לא אוכל

24 Ja uz zeltu esmu licis savu cerību, vai uz šķīstu zeltu sacījis: mans patvērums;

אם-שמתי זהב כסלי ולכתם אמרתי מבטחי

25 Ja esmu priecājies, ka man liela manta un ka mana roka ko laba sakrājusi;

אם-אשמח כי-רב חילי וכי-כביר מצאה ידי

26 Ja saules gaišumu esmu uzlūkojis, kad tas spīdēja, vai mēnesi, kad tas spoži tecēja,

אם-אראה אור כי יהל וירח יקר הלך

27 Un mana sirds būtu ļāvusies pievilties, ka savu roku no mutes uz tiem būtu pacēlis (tos godināt);

ויפת בסתר לבי ותשק ידי לפי

28 Tas arī būtu noziegums priekš tiesnešiem, jo es būtu aizliedzis Dievu augstībā.

גם-הוא עון פלילי כי-כחשתי לאל ממעל

29 Ja esmu priecājies par sava nīdētāja nelaimi un lēkājis, kad posts to aizņēma.

אם-אשמח בפיד משנאי והתעררתי כי-מצאו רע

30 Jo es savai mutei neļāvu grēkot, ka es viņa dvēseli būtu lādējis, -

ולא-נתתי לחטא חכי-- לשאל באלה נפשו

31 Ja manai saimei nebija jāsaka: vai kāds pie viņa galda gaļas nav paēdis?

אם-לא אמרו מתי אהלי מי-יתן מבשרו לא נשבע

32 Svešiniekam nebija jāpaliek par nakti ārā, savas durvis es atdarīju pret ceļa pusi -

בחוץ לא-ילין גר דלתי לארח אפתח

33 Ja kā Ādams esmu apklājis savus pārkāpumus, savu noziegumu apslēpdams savā sirdī

אם-כסיתי כאדם פשעי-- לטמון בחבי עוני

34 Ka man bija bail no tā lielā pulka, vai ka radu pelšana man biedēja, ka es klusu turējos, negāju ārā pa durvīm -

כי אערוץ המון רבה-- ובוז-משפחות יחתני ואדם לא-אצא פתח

35 Ak kaut man būtu, kas mani klausītu! redzi, še mans raksts, lai Dievs man atbild, un tas raksts, ko mans pretinieks rakstījis!

מי יתן-לי שמע לי-- הן-תוי שדי יענני וספר כתב איש ריבי

36 Tiešām, uz saviem kamiešiem es to gribu nest, to sev gribu apsiet kā kroni.

אם-לא על-שכמי אשאנו אענדנו עטרות לי

37 Visus savus soļus es tam gribu izstāstīt, kā valdnieks es pie tā gribu pieiet -

מספר צעדי אגידנו כמו-נגיד אקרבנו

38 Ja mans tīrums par mani kliedz, un viņa vagas kopā raud,

אם-עלי אדמתי תזעק ויחד תלמיה יבכיון

39 Ja es viņa augļus esmu velti ēdis un arāju dvēselei licis nopūsties:

אם-כחה אכלתי בלי-כסף ונפש בעליה הפחתי

40 Tad lai man aug dadži kviešu vietā un ērkšķi miežu vietā! Tā Ījaba vārdi beidzās.

תחת חטה יצא חוח--ותחת-שערה באשה תמו דברי איוב