< Titum 2 >

1 tu autem loquere quae decet sanam doctrinam
συ δε λαλει α πρεπει τη υγιαινουση διδασκαλια
2 senes ut sobrii sint pudici prudentes sani fide dilectione patientia
πρεσβυτας νηφαλιους ειναι σεμνους σωφρονας υγιαινοντας τη πιστει τη αγαπη τη υπομονη
3 anus similiter in habitu sancto non criminatrices non vino multo servientes bene docentes
πρεσβυτιδας ωσαυτως εν καταστηματι ιεροπρεπεις μη διαβολους μη οινω πολλω δεδουλωμενας καλοδιδασκαλους
4 ut prudentiam doceant adulescentulas ut viros suos ament filios diligant
ινα σωφρονιζωσιν τας νεας φιλανδρους ειναι φιλοτεκνους
5 prudentes castas domus curam habentes benignas subditas suis viris ut non blasphemetur verbum Dei
σωφρονας αγνας οικουρους αγαθας υποτασσομενας τοις ιδιοις ανδρασιν ινα μη ο λογος του θεου βλασφημηται
6 iuvenes similiter hortare ut sobrii sint
τους νεωτερους ωσαυτως παρακαλει σωφρονειν
7 in omnibus te ipsum praebe exemplum bonorum operum in doctrina integritatem gravitatem
περι παντα σεαυτον παρεχομενος τυπον καλων εργων εν τη διδασκαλια αδιαφθοριαν σεμνοτητα αφθαρσιαν
8 verbum sanum inreprehensibilem ut is qui ex adverso est vereatur nihil habens malum dicere de nobis
λογον υγιη ακαταγνωστον ινα ο εξ εναντιας εντραπη μηδεν εχων περι υμων λεγειν φαυλον
9 servos dominis suis subditos esse in omnibus placentes non contradicentes
δουλους ιδιοις δεσποταις υποτασσεσθαι εν πασιν ευαρεστους ειναι μη αντιλεγοντας
10 non fraudantes, sed in omnibus fidem bonam ostendentes ut doctrinam salutaris nostri Dei ornent in omnibus
μη νοσφιζομενους αλλα πιστιν πασαν ενδεικνυμενους αγαθην ινα την διδασκαλιαν του σωτηρος {VAR1: υμων } {VAR2: ημων } θεου κοσμωσιν εν πασιν
11 apparuit enim gratia Dei salutaris omnibus hominibus
επεφανη γαρ η χαρις του θεου η σωτηριος πασιν ανθρωποις
12 erudiens nos ut abnegantes impietatem et saecularia desideria sobrie et iuste et pie vivamus in hoc saeculo (aiōn g165)
παιδευουσα ημας ινα αρνησαμενοι την ασεβειαν και τας κοσμικας επιθυμιας σωφρονως και δικαιως και ευσεβως ζησωμεν εν τω νυν αιωνι (aiōn g165)
13 expectantes beatam spem et adventum gloriae magni Dei et salvatoris nostri Iesu Christi
προσδεχομενοι την μακαριαν ελπιδα και επιφανειαν της δοξης του μεγαλου θεου και σωτηρος ημων ιησου χριστου
14 qui dedit semet ipsum pro nobis ut nos redimeret ab omni iniquitate et mundaret sibi populum acceptabilem sectatorem bonorum operum
ος εδωκεν εαυτον υπερ ημων ινα λυτρωσηται ημας απο πασης ανομιας και καθαριση εαυτω λαον περιουσιον ζηλωτην καλων εργων
15 haec loquere et exhortare et argue cum omni imperio nemo te contemnat
ταυτα λαλει και παρακαλει και ελεγχε μετα πασης επιταγης μηδεις σου περιφρονειτω

< Titum 2 >