< Psalmorum 88 >

1 canticum psalmi filiis Core in finem pro Maeleth ad respondendum intellectus Eman Ezraitae Domine Deus salutis meae die clamavi et nocte coram te
Ein Lied. Ein Psalm, der Korachiten. Dem Musikmeister, nach “Krankheit”, zum Singen. Ein Maskil Hemans, des Esrachiten. Jahwe, mein Gott, tagsüber rufe ich um Hilfe, in der Nacht schreie ich vor dir.
2 intret in conspectu tuo oratio mea inclina aurem tuam ad precem meam
Laß mein Gebet vor dich kommen, neige meinem Flehen dein Ohr!
3 quia repleta est malis anima mea et vita mea in inferno adpropinquavit (Sheol h7585)
Denn meine Seele ist mit Leiden gesättigt, und mein Leben ist der Unterwelt nahe. (Sheol h7585)
4 aestimatus sum cum descendentibus in lacum factus sum sicut homo sine adiutorio
Ich werde denen zugezählt, die in die Grube hinabfuhren; ich gleiche einem kraftlosen Manne.
5 inter mortuos liber sicut vulnerati dormientes in sepulchris quorum non es memor amplius et ipsi de manu tua repulsi sunt
Unter die Toten werde ich gerechnet, gleich Erschlagenen, die im Grabe liegen, deren du nicht mehr gedenkst, indem sie von deiner Hand geschieden sind.
6 posuerunt me in lacu inferiori in tenebrosis et in umbra mortis
Du hast mich in die unterste Grube gelegt, in dichte Finsternis, in große Tiefe.
7 super me confirmatus est furor tuus et omnes fluctus tuos induxisti super me diapsalma
Auf mir lastet dein Grimm, und alle deine Wogen drücken mich nieder. (Sela)
8 longe fecisti notos meos a me posuerunt me abominationem sibi traditus sum et non egrediebar
Du hast meine Bekannten von mir entfernt, hast mich zum Abscheu für sie gemacht; ich bin eingeschlossen und kann nicht hinauskommen.
9 oculi mei languerunt prae inopia clamavi ad te Domine tota die expandi ad te manus meas
Mein Auge verschmachtet vor Elend; ich rufe dich, Jahwe, an jedem Tage, ich breite meine Hände zu dir aus.
10 numquid mortuis facies mirabilia aut medici suscitabunt et confitebuntur tibi diapsalma
Wirst du an den Toten Wunder thun, oder werden die Schatten auferstehen, um dich zu preisen? (Sela)
11 numquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam et veritatem tuam in perditione
Wird deine Gnade im Grabe verkündigt, deine Treue im Abgrund?
12 numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua et iustitia tua in terra oblivionis
Werden deine Wunder in der Finsternis kund und deine Gerechtigkeit im Lande des Vergessens?
13 et ego ad te Domine clamavi et mane oratio mea praeveniet te
Ich aber schreie zu dir, Jahwe, und mein Gebet kommt des Morgens vor dich.
14 ut quid Domine repellis orationem meam avertis faciem tuam a me
Warum verwirfst du, Jahwe, meine Seele, verbirgst vor mir dein Angesicht?
15 pauper sum ego et in laboribus a iuventute mea exaltatus autem humiliatus sum et conturbatus
Ich bin elend und hinsterbend von Jugend auf; ich trage deine Schrecken, ich ermatte.
16 in me transierunt irae tuae et terrores tui conturbaverunt me
Deine Gluten sind über mich ergangen, deine Schrecken haben mich vernichtet.
17 circuierunt me sicut aqua tota die circumdederunt me simul
Sie umgeben mich allezeit wie Wasser, umringen mich insgesamt.
18 elongasti a me amicum et proximum et notos meos a miseria
Freunde und Gefährten hast du von mir entfernt; meine Bekannten sind Finsternis.

< Psalmorum 88 >