< Psalmorum 72 >

1 in Salomonem
Psalm dla Salomona. Boże, daj królowi swoje sądy i swoją sprawiedliwość synowi króla;
2 Deus iudicium tuum regi da et iustitiam tuam filio regis iudicare populum tuum in iustitia et pauperes tuos in iudicio
Będzie sądził twój lud w sprawiedliwości, a twoich ubogich w prawości.
3 suscipiant montes pacem populo et colles iustitiam
Góry przyniosą ludowi pokój, a pagórki sprawiedliwość.
4 iudicabit pauperes populi et salvos faciet filios pauperum et humiliabit calumniatorem
Będzie sądził ubogich z ludu, wybawi synów potrzebującego, a zgniecie ciemiężyciela.
5 et permanebit cum sole et ante lunam generationes generationum
Będą się bać ciebie, póki trwać będzie słońce i księżyc, z pokolenia na pokolenie.
6 descendet sicut pluvia in vellus et sicut stillicidia stillantia super terram
Zstąpi jak deszcz na skoszoną trawę, jak krople deszczu nawadniające ziemię.
7 orietur in diebus eius iustitia et abundantia pacis donec auferatur luna
Za jego dni zakwitnie sprawiedliwy i [będzie] obfitość pokoju, dopóki księżyc trwa.
8 et dominabitur a mari usque ad mare et a flumine usque ad terminos orbis terrarum
Będzie panował od morza do morza, od rzeki aż po krańce ziemi.
9 coram illo procident Aethiopes et inimici eius terram lingent
Przed nim upadną mieszkańcy pustyni, a jego wrogowie będą proch lizać.
10 reges Tharsis et insulae munera offerent reges Arabum et Saba dona adducent
Królowie Tarszisz i wysp przyniosą dary, królowie Szeby i Saby złożą daninę.
11 et adorabunt eum omnes reges omnes gentes servient ei
I oddadzą mu pokłon wszyscy królowie; wszystkie narody będą mu służyć.
12 quia liberavit pauperem a potente et pauperem cui non erat adiutor
Ocali bowiem ubogiego, gdy zawoła, i nędznego, który nie ma pomocnika.
13 parcet pauperi et inopi et animas pauperum salvas faciet
Zmiłuje się nad ubogim i potrzebującym i wybawi dusze nędzarzy.
14 ex usuris et iniquitate redimet animas eorum et honorabile nomen eorum coram illo
Wybawi ich dusze od podstępu i przemocy, bo ich krew [jest] cenna w jego oczach.
15 et vivet et dabitur ei de auro Arabiae et orabunt de ipso semper tota die benedicent ei
I będzie żył, i dadzą mu złoto z Szeby; nieustannie będą się za niego modlić i codziennie mu błogosławić.
16 erit firmamentum in terra in summis montium superextolletur super Libanum fructus eius et florebunt de civitate sicut faenum terrae
Gdy się zasieje garść zboża w ziemi na szczytach gór, jego plon zaszumi jak Liban, a mieszkańcy miast zakwitną jak polna trawa.
17 sit nomen eius benedictum in saecula ante solem permanet nomen eius et benedicentur in ipso omnes tribus terrae omnes gentes beatificabunt eum
Jego imię [trwać] będzie na wieki; póki słońce trwa, trwać będzie jego imię; [ludzie] będą błogosławieni w nim, a wszystkie narody nazwą go błogosławionym.
18 benedictus Dominus Deus Deus Israhel qui facit mirabilia solus
Błogosławiony niech będzie PAN Bóg, Bóg Izraela, który sam jeden czyni cuda.
19 et benedictum nomen maiestatis eius in aeternum et replebitur maiestate eius omnis terra fiat fiat
I błogosławione na wieki jego chwalebne imię; niech cała ziemia będzie napełniona jego chwałą. Amen, amen.
20 defecerunt laudes David filii Iesse
[I tu] się kończą modlitwy Dawida, syna Jessego.

< Psalmorum 72 >