< Psalmorum 55 >

1 in finem in carminibus intellectus David exaudi Deus orationem meam et ne despexeris deprecationem meam
В конец, в песнех разума, Асафу, псалом. Внуши, Боже, молитву мою и не презри моления моего:
2 intende mihi et exaudi me contristatus sum in exercitatione mea et conturbatus sum
вонми ми и услыши мя: возскорбех печалию моею, и смятохся
3 a voce inimici et a tribulatione peccatoris quoniam declinaverunt in me iniquitatem et in ira molesti erant mihi
от гласа вражия и от стужения грешнича: яко уклониша на мя беззаконие и во гневе враждоваху ми.
4 cor meum conturbatum est in me et formido mortis cecidit super me
Сердце мое смятеся во мне, и боязнь смерти нападе на мя:
5 timor et tremor venit super me et contexit me tenebra
страх и трепет прииде на мя, и покры мя тма.
6 et dixi quis dabit mihi pinnas sicut columbae et volabo et requiescam
И рех: кто даст ми криле яко голубине? И полещу, и почию.
7 ecce elongavi fugiens et mansi in solitudine diapsalma
Се, удалихся бегая и водворихся в пустыни.
8 expectabam eum qui salvum me fecit a pusillanimitate spiritus et a tempestate
Чаях Бога спасающаго мя от малодушия и от бури.
9 praecipita Domine divide linguas eorum quoniam vidi iniquitatem et contradictionem in civitate
Потопи, Господи, и раздели языки их: яко видех беззаконие и пререкание во граде.
10 die et nocte circumdabit eam super muros eius et iniquitas et labor in medio eius
Днем и нощию обыдет и по стенам его: беззаконие и труд посреде его, и неправда:
11 et iniustitia et non defecit de plateis eius usura et dolus
и не оскуде от стогн его лихва и лесть.
12 quoniam si inimicus maledixisset mihi sustinuissem utique et si is qui oderat me super me magna locutus fuisset abscondissem me forsitan ab eo
Яко аще бы враг поносил ми, претерпел бых убо: и аще бы ненавидяй мя на мя велеречевал, укрылбыхся от него.
13 tu vero homo unianimis dux meus et notus meus
Ты же, человече равнодушне, владыко мой и знаемый мой,
14 qui simul mecum dulces capiebas cibos in domo Dei ambulavimus cum consensu
иже купно наслаждался еси со мною брашен: в дому Божии ходихом единомышлением.
15 veniat mors super illos et descendant in infernum viventes quoniam nequitiae in habitaculis eorum in medio eorum (Sheol h7585)
Да приидет же смерть на ня, и да снидут во ад живи: яко лукавство в жилищих их, посреде их. (Sheol h7585)
16 ego autem ad Deum clamavi et Dominus salvabit me
Аз к Богу воззвах, и Господь услыша мя.
17 vespere et mane et meridie narrabo et adnuntiabo et exaudiet vocem meam
Вечер и заутра и полудне повем и возвещу, и услышит глас мой.
18 redimet in pace animam meam ab his qui adpropinquant mihi quoniam inter multos erant mecum
Избавит миром душу мою от приближающихся мне: яко во мнозе бяху со мною.
19 exaudiet Deus et humiliabit illos qui est ante saecula diapsalma non enim est illis commutatio et non timuerunt Deum
Услышит Бог, и смирит я сый прежде век: несть бо им изменения, яко не убояшася Бога.
20 extendit manum suam in retribuendo contaminaverunt testamentum eius
Простре руку свою на воздаяние: оскверниша завет Его.
21 divisi sunt ab ira vultus eius et adpropinquavit cor illius molliti sunt sermones eius super oleum et ipsi sunt iacula
Разделишася от гнева лица Его, и приближишася сердца их: умякнуша словеса их паче елеа, и та суть стрелы.
22 iacta super Dominum curam tuam et ipse te enutriet non dabit in aeternum fluctuationem iusto
Возверзи на Господа печаль твою, и Той тя препитает: не даст в век молвы праведнику.
23 tu vero Deus deduces eos in puteum interitus viri sanguinum et doli non dimidiabunt dies suos ego autem sperabo in te Domine
Ты же, Боже, низведеши их в студенец истления: мужие кровей и льсти не преполовят дний своих. Аз же, Господи, уповаю на Тя.

< Psalmorum 55 >