Psalmorum 10

1 ut quid Domine recessisti longe dispicis in oportunitatibus in tribulatione

Dlaczego, PANIE, stoisz z daleka? [Dlaczego] ukrywasz się w czasie niedoli?

2 dum superbit impius incenditur pauper conprehenduntur in consiliis quibus cogitant

Niegodziwy w swej pysze prześladuje ubogiego, niech niegodziwi uwikłają się w zamysły, które uknuli.

3 quoniam laudatur peccator in desideriis animae suae et iniquus benedicitur

Bo niegodziwy chełpi się pragnieniem swej duszy, a chciwiec błogosławi [sobie i] znieważa PANA.

4 exacerbavit Dominum peccator secundum multitudinem irae suae non quaeret

Niegodziwy przez pychę, którą po sobie pokazuje, nie szuka [Boga]; całe jego myślenie to że nie ma Boga.

5 non est Deus in conspectu eius inquinatae sunt viae illius in omni tempore auferuntur iudicia tua a facie eius omnium inimicorum suorum dominabitur

Jego drogi zawsze są ciężkie, twoje sądy są zbyt daleko od niego, parska na wszystkich swoich wrogów.

6 dixit enim in corde suo non movebor a generatione in generationem sine malo

Mówi w swoim sercu: Nie zachwieję się, nie [zaznam] zła po wszystkie pokolenia.

7 cuius maledictione os plenum est et amaritudine et dolo sub lingua eius labor et dolor

Jego usta pełne są przekleństw, zdrady i podstępu, pod jego językiem krzywda i nieprawość.

8 sedet in insidiis cum divitibus in occultis ut interficiat innocentem

Siedzi w zasadzkach wsi, w ukryciach zabija niewinnego, jego oczy wypatrują ubogiego.

9 oculi eius in pauperem respiciunt insidiatur in abscondito quasi leo in spelunca sua insidiatur ut rapiat pauperem rapere pauperem dum adtrahit eum

Czyha w kryjówce jak lew w swej jaskini; czatuje, by schwytać ubogiego, porywa go i wciąga w swe sieci.

10 in laqueo suo humiliabit eum inclinabit se et cadet cum dominatus fuerit pauperum

Schyla się, zniża się, od jego mocy padają ubodzy.

11 dixit enim in corde suo oblitus est Deus avertit faciem suam ne videat in finem

Mówi w swym sercu: Bóg zapomniał, zakrył swoje oblicze, nigdy nie zobaczy.

12 exsurge Domine Deus exaltetur manus tua ne obliviscaris pauperum

Powstań, PANIE Boże, podnieś swą rękę; nie zapominaj o ubogich.

13 propter quid inritavit impius Deum dixit enim in corde suo non requiret

Dlaczego niegodziwy znieważa Boga? Mówi w swym sercu: Nie będziesz się upominał.

14 vides quoniam tu laborem et dolorem consideras ut tradas eos in manus tuas tibi derelictus est pauper orfano tu eras adiutor

Lecz ty widzisz utrapienie i patrzysz na krzywdę, aby za nie odpłacić twą ręką. Na ciebie się zdaje ubogi, ty jesteś pomocnikiem sierocie.

15 contere brachium peccatoris et maligni quaeretur peccatum illius et non invenietur

Złam ramię niegodziwego i złego, dochodź jego nieprawości, aż jej już nie będzie.

16 Dominus regnabit in aeternum et in saeculum saeculi peribitis gentes de terra illius

PAN [jest] Królem na wieki wieków, z jego ziemi zniknęły narody.

17 desiderium pauperum exaudivit Dominus praeparationem cordis eorum audivit auris tua

Usłyszałeś pragnienia pokornych, PANIE, utwierdzisz ich serca, nakłonisz swego ucha;

18 iudicare pupillo et humili ut non adponat ultra magnificare se homo super terram

Aby bronić sieroty i udręczonego, aby śmiertelny człowiek nie gnębił już na ziemi.