Proverbiorum 9
1 sapientia aedificavit sibi domum excidit columnas septem
La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.
2 immolavit victimas suas miscuit vinum et proposuit mensam suam
Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.
3 misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad moenia civitatis
Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:
4 si quis est parvulus veniat ad me et insipientibus locuta est
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:
5 venite comedite panem meum et bibite vinum quod miscui vobis
Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.
6 relinquite infantiam et vivite et ambulate per vias prudentiae
Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.
7 qui erudit derisorem ipse sibi facit iniuriam et qui arguit impium generat maculam sibi
Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.
8 noli arguere derisorem ne oderit te argue sapientem et diliget te
Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.
9 da sapienti et addetur ei sapientia doce iustum et festinabit accipere
Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.
10 principium sapientiae timor Domini et scientia sanctorum prudentia
La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.
11 per me enim multiplicabuntur dies tui et addentur tibi anni vitae
Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.
12 si sapiens fueris tibimet ipsi eris si inlusor solus portabis malum
Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.
13 mulier stulta et clamosa plenaque inlecebris et nihil omnino sciens
Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,
14 sedit in foribus domus suae super sellam in excelso urbis loco
Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,
15 ut vocaret transeuntes viam et pergentes itinere suo
Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:
16 quis est parvulus declinet ad me et vecordi locuta est
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:
17 aquae furtivae dulciores sunt et panis absconditus suavior
Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.
