Job 34
1 pronuntians itaque Heliu etiam haec locutus est
Elihu mówił dalej:
2 audite sapientes verba mea et eruditi auscultate me
Słuchajcie, mądrzy, moich słów i wy, uczeni, posłuchajcie mnie.
3 auris enim verba probat et guttur escas gustu diiudicat
Ucho bowiem bada słowa, jak podniebienie smakuje pokarm.
4 iudicium eligamus nobis et inter nos videamus quid sit melius
Wybierzmy sobie sąd, rozeznajmy między sobą, co jest dobre.
5 quia dixit Iob iustus sum et Deus subvertit iudicium meum
Hiob bowiem powiedział: Jestem sprawiedliwy, a Bóg odrzucił moją sprawę.
6 in iudicando enim me mendacium est violenta sagitta mea absque ullo peccato
Czy mam kłamać wbrew swojej racji? Nieuleczalna jest moja rana, bez przestępstwa.
7 quis est vir ut est Iob qui bibit subsannationem quasi aquam
Czy jest człowiek podobny do Hioba, który pije obelgi jak wodę?
8 qui graditur cum operantibus iniquitatem et ambulat cum viris impiis
I który obraca się w towarzystwie czyniących nieprawość i chodzi z niegodziwcami?
9 dixit enim non placebit vir Deo etiam si cucurrerit cum eo
Powiedział bowiem: Nic to nie pomoże człowiekowi, że ma upodobanie w Bogu.
10 ideo viri cordati audite me absit a Deo impietas et ab Omnipotente iniquitas
Dlatego posłuchajcie mnie, ludzie rozumni: Daleki jest Bóg od niegodziwości, Wszechmocny – od nieprawości.
11 opus enim hominis reddet ei et iuxta vias singulorum restituet
Bo odpłaci człowiekowi według jego czynu i wynagrodzi każdemu według jego drogi.
12 vere enim Deus non condemnabit frustra nec Omnipotens subvertet iudicium
Nie, naprawdę Bóg nie czyni przewrotnie, Wszechmocny nie wypacza sądu.
13 quem constituit alium super terram aut quem posuit super orbem quem fabricatus est
Któż mu powierzył ziemię? Kto urządził cały okrąg świata?
14 si direxerit ad eum cor suum spiritum illius et flatum ad se trahet
Gdyby zwrócił ku człowiekowi swoje serce, gdyby wziął do siebie jego ducha i tchnienie;
15 deficiet omnis caro simul et homo in cinerem revertetur
To zginęłoby wszelkie ciało razem, a człowiek w proch by się obrócił.
16 si habes ergo intellectum audi quod dicitur et ausculta vocem eloquii mei
Jeśli więc masz rozum, posłuchaj tego [i] nadstaw uszu na moje słowa.
17 numquid qui non amat iudicium sanare potest et quomodo tu eum qui iustus est in tantum condemnas
Czy ma panować ten, który nienawidzi prawości? Czy potępisz tego, który jest bardzo sprawiedliwy?
18 qui dicit regi apostata qui vocat duces impios
Czy wypada do króla mówić: Nikczemniku? A do książąt: Bezbożni?
19 qui non accipit personas principum nec cognovit tyrannum cum disceptaret contra pauperem opus enim manuum eius sunt universi
Tym bardziej do tego, który nie ma względu na książąt i nie stawia bogacza nad ubogim? Oni wszyscy bowiem są dziełem jego rąk.
20 subito morientur et in media nocte turbabuntur populi et pertransibunt et auferent violentum absque manu
Umrą nagle, o północy lud będzie wzruszony i przeminie, a mocarz zostanie usunięty bez [udziału] ręki [ludzkiej].
21 oculi enim eius super vias hominum et omnes gressus eorum considerat
Jego oczy bowiem patrzą na drogi człowieka i [on] widzi wszystkie jego kroki.
22 non sunt tenebrae et non est umbra mortis ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem
Nie ma ciemności ani cienia śmierci, gdzie mogliby się ukryć ci, którzy czynią nieprawość.
23 neque enim ultra in hominis potestate est ut veniat ad Deum in iudicium
Na człowieka bowiem nie wkłada więcej [niż to, co słuszne], aby stawił się na sąd przed Bogiem.
24 conteret multos innumerabiles et stare faciet alios pro eis
Rozbije wielu mocarzy i innych osadzi w ich miejsce.
25 novit enim opera eorum et idcirco inducet noctem et conterentur
A ponieważ zna ich czyny, wywraca ich w nocy, aby byli zmiażdżeni.
26 quasi impios percussit eos in loco videntium
Chłoszcze ich jako niegodziwych w miejscu widocznym;
27 qui quasi de industria recesserunt ab eo et omnes vias eius intellegere noluerunt
Za to, że odstąpili od niego i nie zważali na żadne jego drogi;
28 ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni et audiret vocem pauperum
Z tego powodu dochodzi do niego wołanie biednych, a on wysłuchuje wołania ubogich.
29 ipso enim concedente pacem quis est qui condemnet ex quo absconderit vultum quis est qui contempletur eum et super gentem et super omnes homines
Gdy zaprowadzi pokój, któż go zburzy? A gdy zakryje swoje oblicze, któż go ujrzy? [A czyni] tak zarówno narodowi, jak i człowiekowi;
30 qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi
Aby obłudnik już nie panował i nie był pułapką dla ludzi.
31 quia ergo ego locutus sum ad Deum te quoque non prohibeo
Doprawdy, powinieneś mówić do Boga: Poniosłem [karę], a nie będę [już] grzeszyć.
32 si erravi tu doce me si iniquitatem locutus sum ultra non addam
Naucz mnie tego, [czego] nie widzę; jeśli popełniłem nieprawość, [już] więcej tego nie uczynię.
33 numquid a te Deus expetit eam quia displicuit tibi tu enim coepisti loqui et non ego quod si quid nosti melius loquere
Czy [wszystko] ma być po twojej myśli? On odpłaci, czy odrzucisz, czy wybierzesz, a nie ja. Ale jeśli wiesz lepiej, to powiedz.
34 viri intellegentes loquantur mihi et vir sapiens audiat me
Niech mi powiedzą ludzie rozumni, niech człowiek mądry posłucha mnie:
35 Iob autem stulte locutus est et verba illius non sonant disciplinam
Hiob mówi niemądrze, a jego słowa nie są roztropne.
36 pater mi probetur Iob usque ad finem ne desinas in hominibus iniquitatis
Niech Hiob zostanie doświadczony do końca za swoje odpowiedzi odnośnie do niegodziwych ludzi.
37 quia addit super peccata sua blasphemiam inter nos interim constringatur et tunc ad iudicium provocet sermonibus suis Deum
Dodaje bowiem buntu do swego grzechu, klaszcze przy nas rękoma i mnoży swoje słowa przeciwko Bogu.
