< Psalmorum 94 >

1 Psalmus David, Quarta sabbati. Deus ultionum Dominus: Deus ultionum libere egit.
Ó Deus das vinganças, SENHOR Deus das vinganças, mostra-te com teu brilho!
2 Exaltare qui iudicas terram: redde retributionem superbis.
Exalta-te, ó Juiz da terra! Retribui com punição aos arrogantes.
3 Usquequo peccatores Domine: usquequo peccatores gloriabuntur:
Até quando os perversos, SENHOR, até quando os perversos se alegrarão?
4 Effabuntur, et loquentur iniquitatem: loquentur omnes, qui operantur iniustitiam?
Eles falam [demais], e dizem palavras soberbas; todos os que praticam a maldade se orgulham.
5 Populum tuum Domine humiliaverunt: et hereditatem tuam vexaverunt.
Eles despedaçam ao teu povo, SENHOR, e humilham a tua herança.
6 Viduam, et advenam interfecerunt: et pupillos occiderunt.
Eles matam a viúva e o estrangeiro, e tiram a vida dos órfãos.
7 Et dixerunt: Non videbit Dominus, nec intelliget Deus Iacob.
E dizem: O SENHOR não vê [isso], e o Deus de Jacó não está prestando atenção.
8 Intelligite insipientes in populo: et stulti aliquando sapite.
Entendei, ó tolos dentre o povo; e vós [que sois] loucos, quando sereis sábios?
9 Qui plantavit aurem, non audiet? aut qui finxit oculum, non considerat?
Por acaso aquele que criou os ouvidos não ouviria? Aquele que formou os olhos não veria?
10 Qui corripit gentes, non arguet: qui docet hominem scientiam?
Aquele que disciplina as nações não castigaria? É ele o que ensina o conhecimento ao homem.
11 Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanae sunt.
O SENHOR conhece os pensamentos do homem, que são inúteis.
12 Beatus homo, quem tu erudieris Domine: et de lege tua docueris eum.
Bem-aventurado é o homem a quem tu disciplinas, SENHOR, e em tua Lei o ensinas;
13 Ut mitiges ei a diebus malis: donec fodiatur peccatori fovea.
Para tu lhe dares descanso dos dias de aflição, até que seja cavada a cova para o perverso.
14 Quia non repellet Dominus plebem suam: et hereditatem suam non derelinquet.
Pois o SENHOR não abandonará o seu povo, nem desamparará a sua herança.
15 Quoadusque iustitia convertatur in iudicium: et qui iuxta illam omnes qui recto sunt corde.
Porque o juízo restaurará a justiça, e todos os corretos de coração o seguirão.
16 Quis consurget mihi adversus malignantes? aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem?
Quem se levantará em meu favor contra os malfeitores? Quem se porá em meu favor contra os praticantes de perversidade?
17 Nisi quia Dominus adiuvit me: paulominus habitasset in inferno anima mea. (questioned)
Se o SENHOR não tivesse sido meu socorro, minha alma logo teria vindo a morar no silêncio [da morte].
18 Si dicebam: Motus est pes meus: misericordia tua Domine adiuvabat me.
Quando eu dizia: Meu pé está escorregando; Tua bondade, ó SENHOR, me sustentava.
19 Secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo: consolationes tuae laetificaverunt animam meam.
Quando minhas preocupações se multiplicavam dentro de mim, teus consolos confortaram a minha alma.
20 Numquid adhaeret tibi sedes iniquitatis: qui fingis laborem in praecepto?
Por acaso teria comunhão contigo o trono da maldade, que faz leis opressivas?
21 Captabunt in animam iusti: et sanguinem innocentem condemnabunt.
Muitos se juntam contra a alma do justo, e condenam o sangue inocente.
22 Et factus est mihi Dominus in refugium: et Deus meus in adiutorium spei meae.
Mas o SENHOR é meu alto retiro, e meu Deus a rocha de meu refúgio.
23 Et reddet illis iniquitatem ipsorum: et in malitia eorum disperdet eos: disperdet illos Dominus Deus noster.
E ele fará voltar sobre eles suas próprias perversidades, e por suas maldades ele os destruirá; o SENHOR nosso Deus os destruirá.

< Psalmorum 94 >