< Psalmorum 77 >

1 Psalmus Asaph, in finem, pro Idithum. Voce mea ad Dominum clamavi: voce mea ad Deum, et intendit mihi.
Salmo de Asafe, para o regente, conforme “Jedutum”: Clamo a Deus com minha voz, minha voz a Deus; e ele inclinará seus ouvidos a mim.
2 In die tribulationis meae Deum exquisivi, manibus meis nocte contra eum: et non sum deceptus. Renuit consolari anima mea,
No dia da minha angústia busquei ao Senhor; minha mão estava continuamente estendida; minha alma não se deixava consolar.
3 memor fui Dei, et delectatus sum, et exercitatus sum: et defecit spiritus meus.
Eu ficava me lembrando de Deus, e gemendo; ficava pensativo, e meu espírito desfalecia. (Selá)
4 Anticipaverunt vigilias oculi mei: turbatus sum, et non sum locutus.
Tu mantiveste abertas as pálpebras dos meus olhos; eu estava perturbado, e não conseguia falar.
5 Cogitavi dies antiquos: et annos aeternos in mente habui.
Eu ficava imaginando os dias antigos, e os anos passados.
6 Et meditatus sum nocte cum corde meo, et exercitabar, et scopebam spiritum meum.
De noite eu me lembrava de minha canção; meditava em meu coração; e meu espírito ficava procurando [entender].
7 Numquid in aeternum proiiciet Deus: aut non apponet ut complacitior sit adhuc?
Será que o Senhor rejeitará para sempre? E nunca mais mostrará seu favor?
8 Aut in finem misericordiam suam abscindet, a generatione in generationem?
A sua bondade se acabou para sempre? Ele deu fim à [sua] promessa de geração em geração?
9 Aut obliviscetur misereri Deus? aut continebit in ira sua misericordias suas?
Deus se esqueceu de ter misericórdia? Ele encerrou suas compaixões por causa de sua ira? (Selá)
10 Et dixi nunc coepi: haec mutatio dexterae Excelsi.
Então eu disse: Esta é a minha dor: os anos em que a mão do Altíssimo [agia].
11 Memor fui operum Domini: quia memor ero ab initio mirabilium tuorum,
Eu me lembrarei das obras do SENHOR; porque me lembrarei de tuas antigas maravilhas.
12 Et meditabor in omnibus operibus tuis: et in adinventionibus tuis exercebor.
Meditarei em todos as tuas obras, e falarei de teus feitos.
13 Deus in sancto via tua: quis Deus magnus sicut Deus noster?
Deus, santo [é] o teu caminho; quem é deus [tão] grande como [nosso] Deus?
14 tu es Deus qui facis mirabilia. Notam fecisti in populis virtutem tuam:
Tu [és] o Deus que faz maravilhas; tu fizeste os povos conhecerem teu poder.
15 redemisti in brachio tuo populum tuum, filios Iacob, et Ioseph.
Com [teu] braço livraste teu povo, os filhos de Jacó e de José. (Selá)
16 Viderunt te aquae Deus, viderunt te aquae: et timuerunt, et turbatae sunt abyssi.
As águas te viram, ó Deus; as águas te viram, [e] tremeram; também os abismos foram abalados.
17 Multitudo sonitus aquarum: vocem dederunt nubes. Etenim sagittae tuae transeunt:
Grandes nuvens derramaram muitas águas; os céus fizeram barulho; e também tuas flechas correram de um lado ao outro.
18 vox tonitrui tui in rota. Illuxerunt coruscationes tuae orbi terrae: commota est et contremuit terra.
O ruído de teus trovões [estava] nos ventos; relâmpagos iluminaram ao mundo; a terra se abalou e tremou.
19 In mari via tua, et semitae tuae in aquis multis: et vestigia tua non cognoscentur.
Pelo mar [foi] teu caminho; e tuas veredas por muitas águas; e tuas pegadas não foram conhecidas.
20 Deduxisti sicut oves populum tuum, in manu Moysi et Aaron.
Guiaste a teu povo como a um rebanho, pela mão de Moisés e de Arão.

< Psalmorum 77 >