< Psalmorum 7 >

1 Psalmus David, quem cantavit Domino pro verbis Chusi filii Iemini. Domine Deus meus in te speravi: salvum me fac ex omnibus persequentibus me, et libera me.
Cântico de Davi, que cantou ao SENHOR, depois das palavras de Cuxe, descendente de Benjamim: SENHOR, meu Deus, em ti confio; salva-me de todos os que me perseguem, e livra-me.
2 Nequando rapiat ut leo animam meam, dum non est qui redimat, neque qui salvum faciat.
Para que não rasguem minha alma como um leão, sendo despedaçada sem [haver] quem a livre.
3 Domine Deus meus si feci istud, si est iniquitas in manibus meis:
SENHOR, meu Deus, se eu fiz isto: se há perversidade em minhas mãos;
4 Si reddidi retribuentibus mihi mala, decidam merito ab inimicis meis inanis.
Se eu paguei [com] mal ao que tinha paz comigo (mas fiz escapar ao que me oprimia sem causa);
5 Persequatur inimicus animam meam, et comprehendat, et conculcet in terra vitam meam, et gloriam meam in pulverem deducat.
[Então] que o inimigo persiga a minha alma, e a alcance; e pise em terra a minha vida; e faça habitar minha honra no pó. (Selá)
6 Exurge Domine in ira tua: et exaltare in finibus inimicorum meorum. Et exurge Domine Deus meus in praecepto quod mandasti:
Levanta-te, SENHOR, em tua ira; exalta-te pelos furores de meus opressores; e desperta para comigo; tu mandaste o juízo.
7 et synagoga populorum circumdabit te. Et propter hanc in altum regredere:
Então o ajuntamento de povos te rodeará; portanto volta a te elevar [a ti mesmo] sobre ele.
8 Dominus iudicat populos. Iudica me Domine secundum iustitiam meam, et secundum innocentiam meam super me.
O SENHOR julgará aos povos; julga-me, SENHOR, conforme a minha justiça, e conforme a sinceridade [que há] em mim.
9 Consumetur nequitia peccatorum, et diriges iustum, scrutans corda et renes Deus. Iustum
Que tenha fim a maldade dos maus; mas firma ao justo, tu, ó justo Deus, que provas os corações e os sentimentos.
10 adiutorium meum a Domino, qui salvos facit rectos corde.
Meu escudo [pertence] a Deus, que salva os corretos de coração.
11 Deus iudex iustus, fortis, et patiens: numquid irascitur per singulos dies?
Deus é um justo juiz; e um Deus que se ira todos os dias.
12 Nisi conversi fueritis, gladium suum vibrabit: arcum suum tetendit, et paravit illum.
Ele afia a espada para aquele que não se arrepende; ele [já] armou e preparou seu arco.
13 Et in eo paravit vasa mortis, sagittas suas ardentibus effecit.
E para ele [já] preparou armas mortais; suas flechas utilizará contra os perseguidores.
14 Ecce parturiit iniustitiam: concepit dolorem, et peperit iniquitatem.
Eis que [o injusto] está com dores de perversidade; e está em trabalho de parto, e gerará mentiras.
15 Lacum aperuit, et effodit eum: et incidit in foveam, quam fecit.
Ele cavou um poço e o fez fundo; mas caiu na cova [que ele próprio] fez.
16 Convertetur dolor eius in caput eius: et in verticem ipsius iniquitas eius descendet.
Seu trabalho se voltará contra sua [própria] cabeça; e sua violência descerá sobre o topo de sua cabeça.
17 Confitebor Domino secundum iustitiam eius: et psallam nomini Domini altissimi.
Eu louvarei ao SENHOR conforme sua justiça; cantarei ao nome do SENHOR, o Altíssimo.

< Psalmorum 7 >