< Psalmorum 62 >

1 Psalmus David, in finem, pro Idithum. Nonne Deo subiecta erit anima mea? ab ipso enim salutare meum.
Dem Sangmeister auf Jeduthun. Ein Psalm Davids. Sei stille nur in Gott, du meine Seele; von Ihm kommt mein Heil.
2 Nam et ipse Deus meus, et salutaris meus: susceptor meus, non movebor amplius.
Nur Er ist mein Fels und mein Heil, meine Burg, ich werde viel nicht wanken.
3 Quousque irruitis in hominem? interficitis universi vos: tamquam parieti inclinato et maceriae depulsae.
Wie lange wollt ihr auf einen Mann anstürmen, wollt ihr alle ihn morden, wie eine sich neigende Wand, wie eine umgestoßene Mauer?
4 Verumtamen pretium meum cogitaverunt repellere, cucurri in siti: ore suo benedicebant, et corde suo maledicebant.
Sie gehen nur zu Rate, ihn von seiner Erhabenheit zu stoßen, sie haben Gefallen am Falschen, segnen mit dem Mund, und in ihrem Inneren fluchen sie. (Selah)
5 Verumtamen Deo subiecta esto anima mea: quoniam ab ipso patientia mea.
In Gott nur, meine Seele, sei stille; denn von Ihm ist meine Hoffnung.
6 Quia ipse Deus meus, et salvator meus: adiutor meus, non emigrabo.
Nur Er ist mein Fels und mein Heil, meine Burg, ich werde nicht wanken.
7 In Deo salutare meum, et gloria mea: Deus auxilii mei, et spes mea in Deo est.
Mein Heil und meine Herrlichkeit ist bei Gott, der Fels meiner Stärke und meiner Zuversicht ist in Gott.
8 Sperate in eo omnis congregatio populi, effundite coram illo corda vestra: Deus adiutor noster in aeternum.
Vertraue alle Zeit auf Ihn, o Volk, vor Ihm schüttet euer Herz aus, Gott ist unsere Zuversicht! (Selah)
9 Verumtamen vani filii hominum, mendaces filii hominum in stateris: ut decipiant ipsi de vanitate in idipsum.
Nur Nichtigkeit sind die Söhne des Menschen, Falschheit die Söhne des Mannes; sie steigen auf in der Waage allzumal mehr als die Nichtigkeit.
10 Nolite sperare in iniquitate, et rapinas nolite concupiscere: divitiae si affluant, nolite cor apponere.
Vertraut nicht auf Erpreßtes und werdet nicht ob Entrissenem nichtig; wächst euer Vermögen heran, so setzet euer Herz nicht darein.
11 Semel locutus est Deus, duo haec audivi, quia potestas Dei est,
Einmal hat Gott geredet, zweimal habe ich das gehört, daß Gottes ist die Stärke.
12 et tibi Domine misericordia: quia tu reddes unicuique iuxta opera sua.
Und Dein, Herr, ist Barmherzigkeit, denn Du erstattest dem Manne nach seinem Tun.

< Psalmorum 62 >