Psalmorum 10

1 Ut quid Domine recessisti longe, despicis in opportunitatibus, in tribulatione?

Ya Rəbb, nə üçün uzaqda durmusan? Mən dara düşəndə niyə gizlənirsən?

2 Dum superbit impius, incenditur pauper: comprehenduntur in consiliis quibus cogitant.

Pislər təkəbbürlə məzlumları təqib edir, Öz qurduqları fəndlərə özləri düşür.

3 Quoniam laudatur peccator in desideriis animae suae: et iniquus benedicitur.

Pis insan könlünün istəkləri ilə fəxr edir, Acgöz Rəbbə xor baxır, Ona küfr edir.

4 Exacerbavit Dominum peccator, secundum multitudinem irae suae non quaeret.

Təkəbbürlü, pis insan Allahı axtarmaz, «Allah yoxdur» deyə düşünər.

5 Non est Deus in conspectu eius: inquinatae sunt viae illius in omni tempore. Auferuntur iudicia tua a facie eius: omnium inimicorum suorum dominabitur.

Belə insan həmişə uğur qazanar, Bütün düşmənlərinə xor baxar. Sənin hökmlərinsə onun dərrakəsindən çox uzaqdır.

6 Dixit enim in corde suo: Non movebor a generatione in generationem, sine malo.

Ürəyində deyir: «Sarsılmaram, Heç zaman fəlakətə düşmərəm».

7 Cuius maledictione os plenum est, et amaritudine, et dolo: sub lingua eius labor et dolor.

Onun ağzı lənətlə, hiylə ilə, hədə ilə doludur, Dilinin altında zülm və şər var.

8 Sedet in insidiis cum divitibus in occultis, ut interficiat innocentem.

Kəndlərdə pusqu yerlərini qurar, Günahsızları xəlvətcə öldürər. Biçarəyə göz qoyub gizlicə güdər,

9 Oculi eius in pauperem respiciunt: insidiatur in abscondito, quasi leo in spelunca sua. Insidiatur ut rapiat pauperem: rapere pauperem dum attrahit eum.

Yuvasında oturmuş aslan kimi gizli yerdə pusqu qurar, Məzlumu tutmaq üçün güdər, Toruna salıb onu tutar.

10 In laqueo suo humiliabit eum, inclinabit se, et cadet cum dominatus fuerit pauperum.

Biçarələrin başından basıb qəddini qırar, Onlar bu pis adamın əlindən yıxılar.

11 Dixit enim in corde suo: Oblitus est Deus, avertit faciem suam ne videat in finem.

Pis adam belə düşünər: «Allah məni yaddan çıxarıb, Heç vaxt görməz, çünki mənə göz yumub».

12 Exurge Domine Deus, exaltetur manus tua: ne obliviscaris pauperum.

Ya Rəbb, qalx, ey Allah, onlara əl qaldır! Unutma məzlumları!

13 Propter quid irritavit impius Deum? dixit enim in corde suo: Non requiret.

Niyə pis insan Allaha küfr etsin? Niyə ürəyində «məndən əvəzini çıxmaz» desin?

14 Vides, quoniam tu laborem et dolorem consideras: ut tradas eos in manus tuas. Tibi derelictus est pauper: orphano tu eris adiutor.

Amma Sən bu əzab-əziyyətə baxırsan, Məzluma kömək əlini uzadırsan. Biçarə özünü Sənə tapşırar, Yetimlərin imdadı Sənsən.

15 Contere brachium peccatoris et maligni: quaeretur peccatum illius, et non invenietur.

Şər iş görənin, pis insanın qol-qanadını qır, Axıracan pisliklərini ifşa et.

16 Dominus regnabit in aeternum, et in saeculum saeculi: peribitis Gentes de terra illius.

Rəbb sonsuzadək, əbədi padşahdır! Onun diyarından millətlər yox olacaq.

17 Desiderium pauperum exaudivit Dominus: praeparationem cordis eorum audivit auris tua.

Ya Rəbb, məzlumların səsini eşidəcəksən, Onları ürəkləndirib diqqət yetirəcəksən.

18 Iudicare pupillo et humili, ut non apponat ultra magnificare se homo super terram.

Yetimə, fəqirə ədalət göstərəcəksən; Belə ki torpaqdan yaradılan insan Bir daha təhlükə yaratmasın.