< Job 38 >

1 Respondens autem Dominus Iob de turbine, dixit:
Potem PAN odpowiedział Hiobowi spośród wichru:
2 Quis est iste involvens sententias sermonibus imperitis?
Kim jest ten, co zaciemnia radę słowami bez poznania?
3 Accinge sicut vir lumbos tuos: interrogabo te, et responde mihi.
Przepasz teraz swe biodra jak mężczyzna, będę cię pytał, a ty mi odpowiadaj.
4 Ubi eras quando ponebam fundamenta terrae? indica mihi si habes intelligentiam.
Gdzie byłeś, kiedy zakładałem fundamenty ziemi? Powiedz, jeśli masz [tę] wiedzę.
5 Quis posuit mensuras eius, si nosti? vel quis tetendit super eam lineam?
Kto określił jej rozmiary? Czy wiesz? Kto rozciągnął nad nią sznur?
6 Super quo bases illius solidatae sunt? aut quis demisit lapidem angularem eius,
Na czym są oparte jej podstawy? Kto położył jej kamień węgielny;
7 Cum me laudarent simul astra matutina, et iubilarent omnes filii Dei?
Gdy gwiazdy poranne razem śpiewały i radowali się wszyscy synowie Boży?
8 Quis conclusit ostiis mare, quando erumpebat quasi de vulva procedens:
Kto zamknął bramą morze, gdy się wyrywało [jakby] wychodzące z łona?
9 Cum ponerem nubem vestimentum eius, et caligine illud quasi pannis infantiae obvolverem?
Gdy chmurę uczyniłem jego szatą, a ciemność jego pieluszkami;
10 Circumdedi illud terminis meis, et posui vectem, et ostia:
Gdy ustanowiłem o nim swój dekret i poustawiałem rygle i bramy;
11 Et dixi: Usque huc venies, et non procedes amplius, et hic confringes tumentes fluctus tuos.
I powiedziałem: Dotąd dojdziesz, a nie dalej; tu położysz swe nadęte fale.
12 Numquid post ortum tuum praecepisti diluculo, et ostendisti aurorae locum suum?
Czy kiedykolwiek w swoim życiu rozkazywałeś rankowi i wskazałeś zorzy jej miejsce;
13 Et tenuisti concutiens extrema terrae, et excussisti impios ex ea?
Aby ogarnęła krańce ziemi i aby niegodziwi zostali z niej strząśnięci?
14 Restituetur ut lutum signaculum, et stabit sicut vestimentum:
Ona zmienia się jak glina pod pieczęcią, [a wszystko] stoi jak szata.
15 Auferetur ab impiis lux sua, et brachium excelsum confringetur.
Niegodziwym jest odebrana ich światłość, a wyniosłe ramię będzie złamane.
16 Numquid ingressus es profunda maris, et in novissimis abyssi deambulasti?
Czy dotarłeś aż do źródeł morza? Czy przechadzałeś się po dnie głębin?
17 Numquid apertae sunt tibi portae mortis, et ostia tenebrosa vidisti?
Czy bramy śmierci zostały przed tobą odkryte? Czy widziałeś bramy cienia śmierci?
18 Numquid considerasti latitudinem terrae? indica mihi, si nosti, omnia,
Czy pojąłeś szerokość ziemi? Powiedz mi, jeśli to wszystko wiesz.
19 In qua via lux habitet, et tenebrarum quis locus sit:
Gdzie jest droga do miejsca przebywania światłości? Gdzie swoje miejsce [ma] ciemność;
20 Ut ducas unumquodque ad terminos suos, et intelligas semitas domus eius.
Abyś ją zaprowadził do jej granic i mógł poznać ścieżki do jej domu?
21 Sciebas tunc quod nasciturus esses? et numerum dierum tuorum noveras?
Czy wiesz to, bo wtedy się urodziłeś i liczba twoich dni [jest] wielka?
22 Numquid ingressus es thesauros nivis, aut thesauros grandinis aspexisti,
Czy dotarłeś do skarbnic śniegu? Czy widziałeś skarbnice gradu;
23 Quae praeparavi in tempus hostis, in diem pugnae et belli?
Który zachowuję na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny?
24 Per quam viam spargitur lux, dividitur aestus super terram?
Jaką drogą dzieli się światłość, która rozpędza wiatr wschodni po ziemi?
25 Quis dedit vehementissimo imbri cursum, et viam sonantis tonitrui,
Kto podzielił kanał dla ulewy i drogę dla błyskawicy grzmotu;
26 Ut plueret super terram absque homine in deserto, ubi nullus mortalium commoratur,
Aby padał deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie nie ma człowieka;
27 Ut impleret inviam et desolatam, et produceret herbas virentes?
Aby nasycił [miejsce] puste i jałowe oraz zasilił rosnącą [tam] trawę?
28 Quis est pluviae pater? vel quis genuit stillas roris?
Czy deszcz ma ojca? A kto spłodził krople rosy?
29 De cuius utero egressa est glacies? et gelu de caelo quis genuit?
Z czyjego łona wychodzi lód? A kto spłodził szron niebieski?
30 In similitudinem lapidis aquae durantur, et superficies abyssi constringitur.
Wody zostają przykryte niczym kamieniem, gdy powierzchnia głębiny zamarza.
31 Numquid coniungere valebis micantes stellas Pleiadas, aut gyrum Arcturi poteris dissipare?
Czy możesz związać jasne gwiazdy Plejad albo rozluźnić więzy Oriona?
32 Numquid producis Luciferum in tempore suo, et Vesperum super filios terrae consurgere facis?
Czy wyprowadzisz w swym czasie gwiazdy południowe? Czy poprowadzisz Niedźwiedzicę z jej synami?
33 Numquid nosti ordinem caeli, et pones rationem eius in terra?
Czy znasz porządek nieba? Czy możesz ustanowić jego panowanie na ziemi?
34 Numquid elevabis in nebula vocem tuam, et impetus aquarum operiet te?
Czy podniesiesz swój głos ku chmurom, aby cię ulewa przykryła?
35 Numquid mittes fulgura, et ibunt, et revertentia dicent tibi: Adsumus?
Czy możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły i mówiły: Oto jesteśmy?
36 Quis posuit in visceribus hominis sapientiam? vel quis dedit gallo intelligentiam?
Kto włożył we wnętrze [ludzkie] mądrość? Kto dał sercu rozum?
37 Quis enarrabit caelorum rationem, et concentum caeli quis dormire faciet?
Kto zdoła policzyć chmury [swoją] mądrością? Kto uspokoi, kiedy leje z nieba;
38 Quando fundebatur pulvis in terra, et glebae compingebantur?
Gdy proch twardnieje, a bryły przylegają do siebie?
39 Numquid capies leaenae praedam, et animam catulorum eius implebis,
Czy lwu zdobyczy nałowisz, czy zaspokoisz głód lwiątek;
40 Quando cubant in antris, et in specubus insidiantur?
Gdy tulą się w swoich jaskiniach i czyhają w cieniu swoich jam?
41 Quis praeparat corvo escam suam, quando pulli eius clamant ad eum, vagientes, eo quod non habeant cibos?
Kto dostarcza krukowi pokarmu, gdy jego młode wołają do Boga [i] tułają się bez pożywienia?

< Job 38 >