Job 33

1 Audi igitur Iob eloquia mea, et omnes sermones meos ausculta.

Men høyr no, Job, på talen min, lyd vel på alle mine ord!

2 Ecce aperui os meum, loquatur lingua mea in faucibus meis.

Sjå eg hev opna mine lippor, og tunga talar i min munn.

3 Simplici corde meo sermones mei, et sententiam puram labia mea loquentur.

Frå ærlegt hjarta kjem min tale, rein kunnskap lipporne ber fram.

4 Spiritus Dei fecit me, et spiraculum Omnipotentis vivificavit me.

Guds ånd er det som meg hev skapt, og Allvalds ande gjev meg liv.

5 Si potes, responde mihi, et adversus faciem meam consiste.

Um du det kann, so gjev meg svar! Væpna deg mot meg, og stig fram!

6 Ecce, et me sicut et te fecit Deus, et de eodem luto ego quoque formatus sum.

Eg er din likemann for Gud, eg og av leiret forma er.

7 Verumtamen miraculum meum non te terreat, et eloquentia mea non sit tibi gravis.

Du tarv’kje vera rædd for meg, min trykk skal ikkje tyngja deg.

8 Dixisti ergo in auribus meis, et vocem verborum tuorum audivi:

Men du hev sagt for øyro mine - eg høyrde ljoden av ditt ord -:

9 Mundus sum ego, et absque delicto: immaculatus, et non est iniquitas in me.

«Eg skuldfri er og utan synd, eg flekkfri er og utan skuld;

10 Quia querelas in me reperit, ideo arbitratus est me inimicum sibi.

men han fører uvensgrunnar mot meg og held meg for sin fiendsmann;

11 Posuit in nervo pedes meos, custodivit omnes semitas meas.

han legg i stokken mine føter og vaktar alle mine vegar.»

12 Hoc est ergo, in quo non es iustificatus: respondebo tibi, quia maior sit Deus homine.

Men du hev urett, svarar eg; Gud større er enn menneskja.

13 Adversus eum contendis quod non ad omnia verba responderit tibi?

Men kvifor vil du klaga på han: Han aldri svarar i sin sak?

14 Semel loquitur Deus, et secundo idipsum non repetit.

På eit vis talar Gud, ja tvo, um enn dei ikkje agtar på det.

15 Per somnium in visione nocturna, quando irruit sopor super homines, et dormiunt in lectulo:

I draumar og i syn ved natt, når tunge svevnen fell på folk, når dei på lægjet ligg og blundar,

16 Tunc aperit aures virorum, et erudiens eos instruit disciplina,

då let han øyro upp på folk, og innsiglar åtvaring til deim,

17 Ut avertat hominem ab his, quae facit, et liberet eum de superbia:

for burt frå synd å driva mannen, og rydja ovmod ut or honom

18 Eruens animam eius a corruptione: et vitam illius, ut non transeat in gladium.

og berga sjæli hans frå gravi og livet hans frå spjotodd-daude.

19 Increpat quoque per dolorem in lectulo, et omnia ossa eius marcescere facit.

Han tuktast og med sjukelægje, med stendig uro inn til beini,

20 Abominabilis ei fit in vita sua panis, et animae illius cibus ante desiderabilis.

hans liv fær mothug imot brød, og sjæli hans mot lostemat.

21 Tabescet caro eius, et ossa, quae tecta fuerant, nudabuntur.

Hans misser holdet, vert usjåleg, og beini morknar, syner ikkje,

22 Appropinquavit corruptioni anima eius, et vita illius mortiferis.

og sjæli ned mot gravi lutar, hans liv mot daude-englarne.

23 Si fuerit pro eo Angelus loquens, unus de millibus, ut annunciet hominis aequitatem:

Er det då yver han ein engel, ein millommann, ein utav tusund, som lærer mannen um hans plikt,

24 Miserebitur eius, et dicet: Libera eum, ut non descendat in corruptionem: inveni in quo ei propitier.

Han ynkast yver han og segjer: «Frels honom frå i grav å ganga! Eg hev ei løysepening funne.»

25 Consumpta est caro eius a suppliciis, revertatur ad dies adolescentiae suae.

Hans likam skal av helsa bløma, sin ungdom skal han atter få.

26 Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit: et videbit faciem eius in iubilo, et reddet homini iustitiam suam.

Han bed til Gud og nåde fær, so han hans åsyn ser med jubel. Og so fær mannen att si rettferd.

27 Respiciet homines, et dicet: Peccavi, et vere deliqui, et, ut eram dignus, non recepi.

Han syng for folk og segjer so: «Eg synda hev og krenkt det rette, men hev’kje fenge lika for det;

28 Liberavit animam suam ne pergeret in interitum, sed vivens lucem videret.

mi sjæl frå gravi berga han, med gleda fær eg ljoset sjå.»

29 Ecce, haec omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos.

Og sjå: alt dette gjerer Gud tvo gonger, ja tri gong’ mot mannen,

30 Ut revocet animas eorum a corruptione, et illuminet luce viventium.

og ber hans sjæl frå gravi burt, so livsens ljos kann lysa for han.

31 Attende Iob, et audi me: et tace, dum ego loquor.

So gjev no gaum og høyr meg, Job, ver tagall du, so eg kann tala!

32 Si autem habes quod loquaris, responde mihi, loquere: volo enim, te apparere iustum.

Um du hev ord, so gjev meg svar! Tala, eg gjev deg gjerne rett.

33 Quod si non habes, audi me: tace, et docebo te sapientiam.

I anna fall so høyr på meg, teg medan eg deg visdom lærer!»