< Job 23 >

1 Respondens autem Iob, ait:
Porém Jó respondeu, dizendo:
2 Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagae meae aggravata est super gemitum meum.
Até hoje minha queixa é uma amargura; a mão [de Deus] sobre mim é mais pesada que meu gemido.
3 Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium eius?
Ah se eu soubesse como poderia achá-lo! [Então] eu me chegaria até seu trono.
4 Ponam coram eo iudicium, et os meum replebo increpationibus.
Apresentaria minha causa diante dele, e encheria minha boca de argumentos.
5 Ut sciam verba, quae mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.
Eu saberia as palavras que ele me responderia, e entenderia o que me diria.
6 Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suae mole me premat.
Por acaso ele brigaria comigo com seu grande poder? Não, pelo contrário, ele me daria atenção.
7 Proponat aequitatem contra me, et perveniet ad victoriam iudicium meum.
Ali o íntegro pleitearia com ele, e eu me livraria para sempre de meu Juiz.
8 Si ad Orientem iero, non apparet: si ad Occidentem, non intelligam eum.
Eis que se eu for ao oriente, ele não está ali; [se for] ao ocidente, e não o percebo;
9 Si ad sinistram, quid agam? non apprehendam eum: si me vertam ad dexteram, non videbo illum.
Se ao norte ele opera, eu não [o] vejo; se ele se esconde ao sul, não [o] enxergo.
10 Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum, quod per ignem transit:
Porém ele conhece meu caminho: Provar-me-á, e sairei como ouro.
11 Vestigia eius secutus est pes meus, viam eius custodivi, et non declinavi ex ea.
Meus pés seguiram seus passos; guardei seu caminho, e não me desviei.
12 A mandatis labiorum eius non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris eius.
Nunca retirei [de mim] o preceito de seus lábios, e guardei as palavras de sua boca mais que minha porção [de comida].
13 Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem eius: et anima eius quodcumque voluit, hoc fecit.
Porém se ele está decidido, quem poderá o desviar? O que sua alma quiser, isso fará.
14 Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia praesto sunt ei.
Pois ele cumprirá o que está determinado para mim; ele [ainda] tem muitas coisas como estas consigo.
15 Et idcirco a facie eius turbatus sum, et considerans eum, timore solicitor.
Por isso eu me perturbo em sua presença. Quando considero [isto], tenho medo dele.
16 Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.
Deus enfraqueceu meu coração; o Todo-Poderoso tem me perturbado.
17 Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.
Pois não estou destruído por causa das trevas, nem por causa da escuridão que encobriu meu rosto.

< Job 23 >