Timotheum Ii 3

1 Hoc autem scito, quod in novissimis diebus instabunt tempora periculosa:

τουτο δε γινωσκε οτι εν εσχαταις ημεραις ενστησονται καιροι χαλεποι

2 erunt homines seipsos amantes, cupidi, elati, superbi, blasphemi, parentibus non obedientes, ingrati, scelesti,

εσονται γαρ οι ανθρωποι φιλαυτοι φιλαργυροι αλαζονες υπερηφανοι βλασφημοι γονευσιν απειθεις αχαριστοι ανοσιοι

3 sine affectione, sine pace, criminatores, incontinentes, immites, sine benignitate,

αστοργοι ασπονδοι διαβολοι ακρατεις ανημεροι αφιλαγαθοι

4 proditores, protervi, tumidi, et voluptatum amatores magis quam Dei:

προδοται προπετεις τετυφωμενοι φιληδονοι μαλλον η φιλοθεοι

5 habentes speciem quidem pietatis, virtutem autem eius abnegantes. Et hos devita:

εχοντες μορφωσιν ευσεβειας την δε δυναμιν αυτης ηρνημενοι και τουτους αποτρεπου

6 ex his enim sunt, qui penetrant domos, et captivas ducunt mulierculas oneratas peccatis, quae ducuntur variis desideriis:

εκ τουτων γαρ εισιν οι ενδυνοντες εις τας οικιας και αιχμαλωτευοντες τα γυναικαρια σεσωρευμενα αμαρτιαις αγομενα επιθυμιαις ποικιλαις

7 semper discentes, et numquam ad scientiam veritatis pervenientes.

παντοτε μανθανοντα και μηδεποτε εις επιγνωσιν αληθειας ελθειν δυναμενα

8 Quemadmodum autem Iannes, et Mambres restiterunt Moysi: ita et hi resistunt veritati, homines corrupti mente, reprobi circa fidem,

ον τροπον δε ιαννης και ιαμβρης αντεστησαν μωυσει ουτως και ουτοι ανθιστανται τη αληθεια ανθρωποι κατεφθαρμενοι τον νουν αδοκιμοι περι την πιστιν

9 sed ultra non proficient: insipientia enim eorum manifesta erit omnibus, sicut et illorum fuit.

αλλ ου προκοψουσιν επι πλειον η γαρ ανοια αυτων εκδηλος εσται πασιν ως και η εκεινων εγενετο

10 Tu autem assecutus es meam doctrinam, institutionem, propositum, fidem, longanimitatem, dilectionem, patientiam,

συ δε παρηκολουθηκας μου τη διδασκαλια τη αγωγη τη προθεσει τη πιστει τη μακροθυμια τη αγαπη τη υπομονη

11 persecutiones, passiones: qualia mihi facta sunt Antiochiae, Iconii, et Lystris: quales persecutiones sustinui, et ex omnibus eripuit me Dominus.

τοις διωγμοις τοις παθημασιν οια μοι εγενετο εν αντιοχεια εν ικονιω εν λυστροις οιους διωγμους υπηνεγκα και εκ παντων με ερρυσατο ο κυριος

12 Et omnes, qui pie volunt vivere in Christo Iesu, persecutionem patientur.

και παντες δε οι θελοντες ευσεβως ζην εν χριστω ιησου διωχθησονται

13 Mali autem homines, et seductores proficient in peius, errantes, et in errorem mittentes.

πονηροι δε ανθρωποι και γοητες προκοψουσιν επι το χειρον πλανωντες και πλανωμενοι

14 Tu vero permane in iis, quae didicisti, et credita sunt tibi: sciens a quo didiceris.

συ δε μενε εν οις εμαθες και επιστωθης ειδως παρα τινος εμαθες

15 et quia ab infantia sacras litteras nosti, quae te possunt instruere ad salutem, per fidem, quae est in Christo Iesu.

και οτι απο βρεφους τα ιερα γραμματα οιδας τα δυναμενα σε σοφισαι εις σωτηριαν δια πιστεως της εν χριστω ιησου

16 Omnis enim scriptura divinitus inspirata utilis est ad docendum, ad arguendum, ad corripiendum, et erudiendum in iustitia:

πασα γραφη θεοπνευστος και ωφελιμος προς διδασκαλιαν προς ελεγχον προς επανορθωσιν προς παιδειαν την εν δικαιοσυνη

17 ut perfectus sit homo Dei, ad omne opus bonum instructus.

ινα αρτιος η ο του θεου ανθρωπος προς παν εργον αγαθον εξηρτισμενος