< Psalmorum 73 >

1 Psalmus Asaph. Quam bonus Israël Deus, his qui recto sunt corde!
(아삽의 시) 하나님이 참으로 이스라엘 중 마음이 정결한 자에게 선을 행하시나
2 Mei autem pene moti sunt pedes, pene effusi sunt gressus mei:
나는 거의 실족할 뻔 하였고 내 걸음이 미끄러질 뻔 하였으니
3 quia zelavi super iniquos, pacem peccatorum videns.
이는 내가 악인의 형통함을 보고 오만한 자를 질시하였음이로다
4 Quia non est respectus morti eorum, et firmamentum in plaga eorum.
저희는 죽는 때에도 고통이 없고 그 힘이 건강하며
5 In labore hominum non sunt, et cum hominibus non flagellabuntur.
타인과 같은 고난이 없고 타인과 같은 재앙도 없나니
6 Ideo tenuit eos superbia; operti sunt iniquitate et impietate sua.
그러므로 교만이 저희 목걸이요 강포가 저희의 입는 옷이며
7 Prodiit quasi ex adipe iniquitas eorum; transierunt in affectum cordis.
살찜으로 저희 눈이 솟아나며 저희 소득은 마음의 소원보다 지나며
8 Cogitaverunt et locuti sunt nequitiam; iniquitatem in excelso locuti sunt.
저희는 능욕하며 악하게 압제하여 말하며 거만히 말하며
9 Posuerunt in cælum os suum, et lingua eorum transivit in terra.
저희 입은 하늘에 두고 저희 혀는 땅에 두루 다니도다
10 Ideo convertetur populus meus hic, et dies pleni invenientur in eis.
그러므로 그 백성이 이리로 돌아와서 잔에 가득한 물을 다 마시며
11 Et dixerunt: Quomodo scit Deus, et si est scientia in excelso?
말하기를 하나님이 어찌 알랴 지극히 높은 자에게 지식이 있으랴 하도다
12 Ecce ipsi peccatores, et abundantes in sæculo obtinuerunt divitias.
볼지어다! 이들은 악인이라 항상 평안하고 재물은 더 하도다
13 Et dixi: Ergo sine causa justificavi cor meum, et lavi inter innocentes manus meas,
내가 내 마음을 정히 하며 내 손을 씻어 무죄하다 한 것이 실로 헛되도다
14 et fui flagellatus tota die, et castigatio mea in matutinis.
나는 종일 재앙을 당하며 아침마다 징책을 보았도다
15 Si dicebam: Narrabo sic; ecce nationem filiorum tuorum reprobavi.
내가 만일 스스로 이르기를 내가 이렇게 말하리라 하였더면 주의 아들들의 시대를 대하여 궤휼을 행하였으리이다
16 Existimabam ut cognoscerem hoc; labor est ante me:
내가 어찌면 이를 알까 하여 생각한즉 내게 심히 곤란하더니
17 donec intrem in sanctuarium Dei, et intelligam in novissimis eorum.
하나님의 성소에 들어갈 때에야 저희 결국을 내가 깨달았나이다
18 Verumtamen propter dolos posuisti eis; dejecisti eos dum allevarentur.
주께서 참으로 저희를 미끄러운 곳에 두시며 파멸에 던지시니
19 Quomodo facti sunt in desolationem? subito defecerunt: perierunt propter iniquitatem suam.
저희가 어찌 그리 졸지에 황폐되었는가 놀람으로 전멸하였나이다
20 Velut somnium surgentium, Domine, in civitate tua imaginem ipsorum ad nihilum rediges.
주여, 사람이 깬 후에는 꿈을 무시함같이 주께서 깨신 후에 저희 형상을 멸시하시리이다
21 Quia inflammatum est cor meum, et renes mei commutati sunt;
내 마음이 산란하며 내 심장이 찔렸나이다
22 et ego ad nihilum redactus sum, et nescivi:
내가 이같이 우매 무지하니 주의 앞에 짐승이오나
23 ut jumentum factus sum apud te, et ego semper tecum.
내가 항상 주와 함께하니 주께서 내 오른손을 붙드셨나이다
24 Tenuisti manum dexteram meam, et in voluntate tua deduxisti me, et cum gloria suscepisti me.
주의 교훈으로 나를 인도하시고 후에는 영광으로 나를 영접하시리니
25 Quid enim mihi est in cælo? et a te quid volui super terram?
하늘에서는 주 외에 누가 내게 있리요 땅에서는 주 밖에 나의 사모할 자 없나이다
26 Defecit caro mea et cor meum; Deus cordis mei, et pars mea, Deus in æternum.
내 육체와 마음은 쇠잔하나 하나님은 내 마음의 반석이시요 영원한 분깃이시라
27 Quia ecce qui elongant se a te peribunt; perdidisti omnes qui fornicantur abs te.
대저 주를 멀리하는 자는 망하리니 음녀 같이 주를 떠난 자를 주께서 다 멸하셨나이다
28 Mihi autem adhærere Deo bonum est; ponere in Domino Deo spem meam: ut annuntiem omnes prædicationes tuas in portis filiæ Sion.
하나님께 가까이 함이 내게 복이라 내가 주 여호와를 나의 피난처로 삼아 주의 모든 행사를 전파하리이다

< Psalmorum 73 >