< Psalmorum 54 >

1 In finem, in carminibus. Intellectus David, cum venissent Ziphæi, et dixissent ad Saul: Nonne David absconditus est apud nos? Deus, in nomine tuo salvum me fac, et in virtute tua judica me.
Al Músico principal: en Neginoth: Masquil de David, cuando vinieron los Zipheos y dijeron á Saúl: ¿No está David escondido en nuestra tierra? OH Dios, sálvame por tu nombre, y con tu poder defiéndeme.
2 Deus, exaudi orationem meam; auribus percipe verba oris mei.
Oh Dios, oye mi oración; escucha las razones de mi boca.
3 Quoniam alieni insurrexerunt adversum me, et fortes quæsierunt animam meam, et non proposuerunt Deum ante conspectum suum.
Porque extraños se han levantado contra mí, y fuertes buscan mi alma: no han puesto á Dios delante de sí. (Selah)
4 Ecce enim Deus adjuvat me, et Dominus susceptor est animæ meæ.
He aquí, Dios es el que me ayuda; el Señor es con los que sostienen mi vida.
5 Averte mala inimicis meis; et in veritate tua disperde illos.
El volverá el mal á mis enemigos: córtalos por tu verdad.
6 Voluntarie sacrificabo tibi, et confitebor nomini tuo, Domine, quoniam bonum est.
Voluntariamente sacrificaré á ti; alabaré tu nombre, oh Jehová, porque es bueno.
7 Quoniam ex omni tribulatione eripuisti me, et super inimicos meos despexit oculus meus.
Porque me ha librado de toda angustia, y en mis enemigos vieron mis ojos [mi deseo].

< Psalmorum 54 >