< Psalmorum 17 >

1 Oratio David. Exaudi, Domine, justitiam meam; intende deprecationem meam. Auribus percipe orationem meam, non in labiis dolosis.
Oración de David. OYE, oh Jehová, justicia; está atento á mi clamor; escucha mi oración hecha sin labios de engaño.
2 De vultu tuo judicium meum prodeat; oculi tui videant æquitates.
De delante de tu rostro salga mi juicio; vean tus ojos la rectitud.
3 Probasti cor meum, et visitasti nocte; igne me examinasti, et non est inventa in me iniquitas.
Tú has probado mi corazón, hasme visitado de noche; me has apurado, y nada inicuo hallaste: heme propuesto que mi boca no ha de propasarse.
4 Ut non loquatur os meum opera hominum: propter verba labiorum tuorum, ego custodivi vias duras.
Para las obras humanas, por la palabra de tus labios yo me he guardado de las vías del destructor.
5 Perfice gressus meos in semitis tuis, ut non moveantur vestigia mea.
Sustenta mis pasos en tus caminos, porque mis pies no resbalen.
6 Ego clamavi, quoniam exaudisti me, Deus; inclina aurem tuam mihi, et exaudi verba mea.
Yo te he invocado, por cuanto tú me oirás, oh Dios: inclina á mí tu oído, escucha mi palabra.
7 Mirifica misericordias tuas, qui salvos facis sperantes in te.
Muestra tus estupendas misericordias, tú que salvas á los que en ti confían de los que se levantan contra tu diestra.
8 A resistentibus dexteræ tuæ custodi me ut pupillam oculi. Sub umbra alarum tuarum protege me
Guárdame como lo negro de la niñeta del ojo, escóndeme con la sombra de tus alas,
9 a facie impiorum qui me afflixerunt. Inimici mei animam meam circumdederunt;
De delante de los malos que me oprimen, de mis enemigos que me cercan por la vida.
10 adipem suum concluserunt: os eorum locutum est superbiam.
Cerrados están con su grosura; con su boca hablan soberbiamente.
11 Projicientes me nunc circumdederunt me; oculos suos statuerunt declinare in terram.
Nuestros pasos nos han cercado ahora: puestos tienen sus ojos para echar[nos] por tierra.
12 Susceperunt me sicut leo paratus ad prædam, et sicut catulus leonis habitans in abditis.
Parecen al león que desea hacer presa, y al leoncillo que está escondido.
13 Exsurge, Domine: præveni eum, et supplanta eum: eripe animam meam ab impio; frameam tuam
Levántate, oh Jehová; prevén su encuentro, póstrale: libra mi alma del malo con tu espada;
14 ab inimicis manus tuæ. Domine, a paucis de terra divide eos in vita eorum; de absconditis tuis adimpletus est venter eorum. Saturati sunt filiis, et dimiserunt reliquias suas parvulis suis.
De los hombres con tu mano, oh Jehová, de los hombres de mundo, cuya parte es en [esta] vida, y cuyo vientre hinches de tu tesoro: hartan [sus] hijos, y dejan el resto á sus chiquitos.
15 Ego autem in justitia apparebo conspectui tuo; satiabor cum apparuerit gloria tua.
Yo en justicia veré tu rostro: seré saciado cuando despertare á tu semejanza.

< Psalmorum 17 >