< Proverbiorum 4 >

1 Audite, filii, disciplinam patris, et attendite ut sciatis prudentiam.
Slušajte, djeco, nastavu oèinu, i pazite da biste poznali mudrost.
2 Donum bonum tribuam vobis: legem meam ne derelinquatis.
Jer vam dobru nauku dajem, ne ostavljajte zakona mojega.
3 Nam et ego filius fui patris mei, tenellus et unigenitus coram matre mea.
Kad bijah sin u oca svojega mlad, i jedinac u matere svoje,
4 Et docebat me, atque dicebat: Suscipiat verba mea cor tuum; custodi præcepta mea, et vives.
On me uèaše i govoraše mi: neka primi srce tvoje rijeèi moje, drži zapovijesti moje i biæeš živ.
5 Posside sapientiam, posside prudentiam: ne obliviscaris, neque declines a verbis oris mei.
Pribavi mudrost, pribavi razum; ne zaboravljaj i ne otstupaj od rijeèi usta mojih.
6 Ne dimittas eam, et custodiet te: dilige eam, et conservabit te.
Nemoj je ostaviti, i èuvaæe te, ljubi je, i hraniæe te.
7 Principium sapientiæ: posside sapientiam, et in omni possessione tua acquire prudentiam.
Mudrost je glavno; pribavi mudrost, i za sve imanje svoje pribavi razum.
8 Arripe illam, et exaltabit te; glorificaberis ab ea cum eam fueris amplexatus.
Podiži je i ona æe te uzvisiti, proslaviæe te kad je zagrliš.
9 Dabit capiti tuo augmenta gratiarum, et corona inclyta proteget te.
Metnuæe ti na glavu vijenac od milina, krasnu krunu daæe ti.
10 Audi, fili mi, et suscipe verba mea, ut multiplicentur tibi anni vitæ.
Slušaj, sine moj, i primi rijeèi moje, i umnožiæe ti se godine životu.
11 Viam sapientiæ monstrabo tibi; ducam te per semitas æquitatis:
Uèim te putu mudrosti, vodim te stazama pravijem.
12 quas cum ingressus fueris, non arctabuntur gressus tui, et currens non habebis offendiculum.
Kad ushodiš, neæe se stezati koraci tvoji, i ako potrèiš neæeš se spotaknuti.
13 Tene disciplinam, ne dimittas eam; custodi illam, quia ipsa est vita tua.
Drži se nastave i ne puštaj, èuvaj je, jer ti je život.
14 Ne delecteris in semitis impiorum, nec tibi placeat malorum via.
Ne idi na stazu bezbožnièku i putem nevaljalijeh ljudi ne stupaj.
15 Fuge ab ea, nec transeas per illam; declina, et desere eam.
Ostavi ga, ne hodi po njemu, ukloni se od njega i mini ga.
16 Non enim dormiunt nisi malefecerint, et rapitur somnus ab eis nisi supplantaverint.
Jer ne spavaju ako ne uèine zla, i ne dolazi im san ako koga ne obore.
17 Comedunt panem impietatis, et vinum iniquitatis bibunt.
Jer jedu hljeb bezbožnosti i piju vino nasilja.
18 Justorum autem semita quasi lux splendens procedit, et crescit usque ad perfectam diem.
A put je pravednièki kao svijetlo vidjelo, koje sve veæma svijetli dok ne bude pravi dan.
19 Via impiorum tenebrosa; nesciunt ubi corruant.
A put je bezbožnièki kao mrak, ne znaju na što æe se spotaknuti.
20 Fili mi, ausculta sermones meos, et ad eloquia mea inclina aurem tuam.
Sine moj, slušaj rijeèi moje, prigni uho svoje besjedi mojoj.
21 Ne recedant ab oculis tuis: custodi ea in medio cordis tui:
Da ti ne odlaze iz oèiju; èuvaj ih usred srca svojega.
22 vita enim sunt invenientibus ea, et universæ carni sanitas.
Jer su život onima koji ih nalaze i zdravlje svemu tijelu njihovu.
23 Omni custodia serva cor tuum, quia ex ipso vita procedit.
Svrh svega što se èuva èuvaj srce svoje, jer iz njega izlazi život.
24 Remove a te os pravum, et detrahentia labia sint procul a te.
Ukloni od usta svojih opaèinu i od usana svojih nevaljalstvo udalji.
25 Oculi tui recta videant, et palpebræ tuæ præcedant gressus tuos.
Oèi tvoje neka gledaju upravo i vjeðe tvoje neka se upravljaju pravo pred tobom.
26 Dirige semitam pedibus tuis, et omnes viæ tuæ stabilientur.
Mjeri stazu nogama svojim, i svi putovi tvoji neka su poravnjeni.
27 Ne declines ad dexteram neque ad sinistram; averte pedem tuum a malo: vias enim quæ a dextris sunt novit Dominus: perversæ vero sunt quæ a sinistris sunt. Ipse autem rectos faciet cursus tuos, itinera autem tua in pace producet.
Ne svræi ni nadesno ni nalijevo, odvraæaj nogu svoju oda zla.

< Proverbiorum 4 >