< Proverbiorum 19 >

1 Melior est pauper qui ambulat in simplicitate sua quam dives torquens labia sua, et insipiens.
성실히 행하는 가난한 자는 입술이 패려하고 미련한 자 보다 나으니라
2 Ubi non est scientia animæ, non est bonum, et qui festinus est pedibus offendet.
지식 없는 소원은 선치 못하고 발이 급한 사람은 그릇하느니라
3 Stultitia hominis supplantat gressus ejus, et contra Deum fervet animo suo.
사람이 미련하므로 자기 길을 굽게 하고 마음으로 여호와를 원망하느니라
4 Divitiæ addunt amicos plurimos; a paupere autem et hi quos habuit separantur.
재물은 많은 친구를 더하게 하나 가난한즉 친구가 끊어지느니라
5 Testis falsus non erit impunitus, et qui mendacia loquitur non effugiet.
거짓 증인은 벌을 면치 못할 것이요 거짓말을 내는 자도 피치 못하리라
6 Multi colunt personam potentis, et amici sunt dona tribuentis.
너그러운 사람에게는 은혜를 구하는 자가 많고 선물을 주기를 좋아하는 자에게는 사람마다 친구가 되느니라
7 Fratres hominis pauperis oderunt eum; insuper et amici procul recesserunt ab eo. Qui tantum verba sectatur nihil habebit;
가난한 자는 그 형제들에게도 미움을 받거든 하물며 친구야 그를 멀리 아니하겠느냐 따라가며 말하려 할지라도 그들이 없어졌으 리라
8 qui autem possessor est mentis diligit animam suam, et custos prudentiæ inveniet bona.
지혜를 얻는 자는 자기 영혼을 사랑하고 명철을 지키는 자는 복을 얻느니라
9 Falsus testis non erit impunitus, et qui loquitur mendacia peribit.
거짓 증인은 벌을 면치 못할 것이요 거짓말을 내는 자는 망할 것이니라
10 Non decent stultum deliciæ, nec servum dominari principibus.
미련한 자가 사치하는 것이 적당치 못하거든 하물며 종이 방백을 다스림이랴
11 Doctrina viri per patientiam noscitur, et gloria ejus est iniqua prætergredi.
노하기를 더디하는 것이 사람의 슬기요 허물을 용서하는 것이 자기의 영광이니라
12 Sicut fremitus leonis, ita et regis ira, et sicut ros super herbam, ita et hilaritas ejus.
왕의 노함은 사자의 부르짖음 같고 그의 은택은 풀 위에 이슬 같으니라
13 Dolor patris filius stultus, et tecta jugiter perstillantia litigiosa mulier.
미련한 아들은 그 아비의 재앙이요 다투는 아내는 이어 떨어지는 물방울이니라
14 Domus et divitiæ dantur a parentibus; a Domino autem proprie uxor prudens.
집과 재물은 조상에게서 상속하거니와 슬기로운 아내는 여호와께로서 말미암느니라
15 Pigredo immittit soporem, et anima dissoluta esuriet.
게으름이 사람으로 깊이 잠들게 하나니 해태한 사람은 주릴 것이니라
16 Qui custodit mandatum custodit animam suam; qui autem negligit viam suam mortificabitur.
계명을 지키는 자는 자기의 영혼을 지키거니와 그 행실을 삼가지 아니하는 자는 죽으리라
17 Fœneratur Domino qui miseretur pauperis, et vicissitudinem suam reddet ei.
가난한 자를 불쌍히 여기는 것은 여호와께 꾸이는 것이니 그 선행을 갚아 주시리라
18 Erudi filium tuum; ne desperes: ad interfectionem autem ejus ne ponas animam tuam.
네가 네 아들에게 소망이 있은즉 그를 징계하고 죽일 마음은 두지 말지니라
19 Qui impatiens est sustinebit damnum, et cum rapuerit, aliud apponet.
노하기를 맹렬히 하는 자는 벌을 받을 것이라 네가 그를 건져 주면 다시 건져 주게 되리라
20 Audi consilium, et suscipe disciplinam, ut sis sapiens in novissimis tuis.
너는 권고를 들으며 훈계를 받으라 그리하면 네가 필경은 지혜롭게 되리라
21 Multæ cogitationes in corde viri; voluntas autem Domini permanebit.
사람의 마음에는 많은 계획이 있어도 오직 여호와의 뜻이 완전히 서리라
22 Homo indigens misericors est, et melior est pauper quam vir mendax.
사람은 그 인자함으로 남에게 사모함을 받느니라 가난한 자는 거짓말하는 자보다 나으니라
23 Timor Domini ad vitam, et in plenitudine commorabitur absque visitatione pessima.
여호와를 경외하는 것은 사람으로 생명에 이르게 하는 것이라 경외하는 자는 족하게 지내고 재앙을 만나지 아니하느니라
24 Abscondit piger manum suam sub ascella, nec ad os suum applicat eam.
게으른 자는 그 손을 그릇에 넣고도 입으로 올리기를 괴로와하느니라
25 Pestilente flagellato stultus sapientior erit; si autem corripueris sapientem, intelliget disciplinam.
거만한 자를 때리라 그리하면 어리석은 자도 경성하리라 명철한 자를 견책하라 그리하면 그가 지식을 얻으리라
26 Qui affligit patrem, et fugat matrem, ignominiosus est et infelix.
아비를 구박하고 어미를 쫓아 내는 자는 부끄러움을 끼치며 능욕을 부르는 자식이니라
27 Non cesses, fili, audire doctrinam, nec ignores sermones scientiæ.
내 아들아 지식의 말씀에서 떠나게 하는 교훈을 듣지 말지니라
28 Testis iniquus deridet judicium, et os impiorum devorat iniquitatem.
망령된 증인은 공의를 업신여기고 악인의 입은 죄악을 삼키느니라
29 Parata sunt derisoribus judicia, et mallei percutientes stultorum corporibus.
심판은 거만한 자를 위하여 예비된 것이요 채찍은 어리석은 자의 등을 위하여 예비된 것이니라

< Proverbiorum 19 >