< Proverbiorum 12 >

1 Qui diligit disciplinam diligit scientiam; qui autem odit increpationes insipiens est.
훈계를 좋아하는 자는 지식을 좋아하나니 징계를 싫어하는 자는 짐승과 같으니라
2 Qui bonus est hauriet gratiam a Domino; qui autem confidit in cogitationibus suis impie agit.
선인은 여호와께 은총을 받으려니와 악을 꾀하는 자는 정죄하심을 받으리이다
3 Non roborabitur homo ex impietate, et radix justorum non commovebitur.
사람이 악으로 굳게 서지 못하나니 의인의 뿌리는 움직이지 아니하느니라
4 Mulier diligens corona est viro suo; et putredo in ossibus ejus, quæ confusione res dignas gerit.
어진 여인은 그 지아비의 면류관이나 욕을 끼치는 여인은 그 지아비로 뼈가 썩음 같게 하느니라
5 Cogitationes justorum judicia, et consilia impiorum fraudulenta.
의인의 생각은 공직하여도 악인의 도모는 궤휼이니라
6 Verba impiorum insidiantur sanguini; os justorum liberabit eos.
악인의 말은 사람을 엿보아 피를 흘리자 하는 것이어니와 정직한 자의 입은 사람을 구원하느니라
7 Verte impios, et non erunt; domus autem justorum permanebit.
악인은 엎드러져서 소멸되려니와 의인의 집은 서 있으리라
8 Doctrina sua noscetur vir; qui autem vanus et excors est patebit contemptui.
사람은 그 지혜대로 칭찬을 받으려니와 마음이 패려한 자는 멸시를 받으리라
9 Melior est pauper et sufficiens sibi quam gloriosus et indigens pane.
비천히 여김을 받을지라도 종을 부리는 자는 스스로 높은 체 하고도 음식이 핍절한 자보다 나으니라
10 Novit justus jumentorum suorum animas; viscera autem impiorum crudelia.
의인은 그 육축의 생명을 돌아보나 악인의 긍휼은 잔인이니라
11 Qui operatur terram suam satiabitur panibus; qui autem sectatur otium stultissimus est. Qui suavis est in vini demorationibus, in suis munitionibus relinquit contumeliam.
자기의 토지를 경작하는 자는 먹을 것이 많거니와 방탕한 것을 따르는 자는 지혜가 없느니라
12 Desiderium impii munimentum est pessimorum; radix autem justorum proficiet.
악인은 불의의 이를 탐하나 의인은 그 뿌리로 말미암아 결실하느니라
13 Propter peccata labiorum ruina proximat malo; effugiet autem justus de angustia.
악인은 입술의 허물로 인하여 그물에 걸려도 의인은 환난에서 벗어나느니라
14 De fructu oris sui unusquisque replebitur bonis, et juxta opera manuum suarum retribuetur ei.
사람은 입의 열매로 인하여 복록에 족하며 그 손의 행하는 대로 자기가 받느니라
15 Via stulti recta in oculis ejus; qui autem sapiens est audit consilia.
미련한 자는 자기 행위를 바른 줄로 여기나 지혜로운 자는 권고를 듣느니라
16 Fatuus statim indicat iram suam; qui autem dissimulat injuriam callidus est.
미련한 자는 분노를 당장에 나타내거니와 슬기로운 자는 수욕을 참느니라
17 Qui quod novit loquitur, index justitiæ est; qui autem mentitur, testis est fraudulentus.
진리를 말하는 자는 의를 나타내어도 거짓 증인은 궤휼을 말하느니라
18 Est qui promittit, et quasi gladio pungitur conscientiæ: lingua autem sapientium sanitas est.
혹은 칼로 찌름 같이 함부로 말하거니와 지혜로운 자의 혀는 양약 같으니라
19 Labium veritatis firmum erit in perpetuum; qui autem testis est repentinus, concinnat linguam mendacii.
진실한 입술은 영원히 보존되거니와 거짓 혀는 눈 깜짝일 동안만 있을 뿐이니라
20 Dolus in corde cogitantium mala; qui autem pacis ineunt consilia, sequitur eos gaudium.
악을 꾀하는 자의 마음에는 궤휼이 있고 화평을 논하는 자에게는 희락이 있느니라
21 Non contristabit justum quidquid ei acciderit: impii autem replebuntur malo.
의인에게는 아무 재앙도 임하지 아니하려니와 악인에게는 앙화가 가득하리라
22 Abominatio est Domino labia mendacia; qui autem fideliter agunt placent ei.
거짓 입술은 여호와께 미움을 받아도 진실히 행하는 자는 그의 기뻐하심을 받느니라
23 Homo versatus celat scientiam, et cor insipientium provocat stultitiam.
슬기로운 자는 지식을 감추어 두어도 미련한 자의 마음은 미련한 것을 전파하느니라
24 Manus fortium dominabitur; quæ autem remissa est, tributis serviet.
부지런한 자의 손은 사람을 다스리게 되어도 게으른 자는 부림을 받느니라
25 Mœror in corde viri humiliabit illum, et sermone bono lætificabitur.
근심이 사람의 마음에 있으면 그것으로 번뇌케 하나 선한 말은 그것을 즐겁게 하느니라
26 Qui negligit damnum propter amicum, justus est; iter autem impiorum decipiet eos.
의인은 그 이웃의 인도자가 되나 악인의 소행은 자기를 미혹하게 하느니라
27 Non inveniet fraudulentus lucrum, et substantia hominis erit auri pretium.
게으른 자는 그 잡을 것도 사냥하지 아니하나니 사람의 부귀는 부지런한 것이니라
28 In semita justitiæ vita; iter autem devium ducit ad mortem.
의로운 길에 생명이 있나니 그 길에는 사망이 없느니라

< Proverbiorum 12 >