< Proverbiorum 1 >

1 Parabolæ Salomonis, filii David, regis Israël,
LOS proverbios de Salomón, hijo de David, rey de Israel:
2 ad sciendam sapientiam et disciplinam;
Para entender sabiduría y doctrina; para conocer las razones prudentes;
3 ad intelligenda verba prudentiæ, et suscipiendam eruditionem doctrinæ, justitiam, et judicium, et æquitatem:
Para recibir el consejo de prudencia, justicia, y juicio y equidad;
4 ut detur parvulis astutia, adolescenti scientia et intellectus.
Para dar sagacidad á los simples, y á los jóvenes inteligencia y cordura.
5 Audiens sapiens, sapientior erit, et intelligens gubernacula possidebit.
Oirá el sabio, y aumentará el saber; y el entendido adquirirá consejo;
6 Animadvertet parabolam et interpretationem, verba sapientum et ænigmata eorum.
Para entender parábola y declaración; palabras de sabios, y sus dichos oscuros.
7 Timor Domini principium sapientiæ; sapientiam atque doctrinam stulti despiciunt.
El principio de la sabiduría es el temor de Jehová: los insensatos desprecian la sabiduría y la enseñanza.
8 Audi, fili mi, disciplinam patris tui, et ne dimittas legem matris tuæ:
Oye, hijo mío, la doctrina de tu padre, y no desprecies la dirección de tu madre:
9 ut addatur gratia capiti tuo, et torques collo tuo.
Porque adorno de gracia serán á tu cabeza, y collares á tu cuello.
10 Fili mi, si te lactaverint peccatores, ne acquiescas eis.
Hijo mío, si los pecadores te quisieren engañar, no consientas.
11 Si dixerint: Veni nobiscum, insidiemur sanguini; abscondamus tendiculas contra insontem frustra;
Si dijeren: Ven con nosotros, pongamos asechanzas á la sangre, acechemos sin motivo al inocente;
12 deglutiamus eum sicut infernus viventem, et integrum quasi descendentem in lacum; (Sheol h7585)
Los tragaremos vivos como el sepulcro, y enteros, como los que caen en sima; (Sheol h7585)
13 omnem pretiosam substantiam reperiemus; implebimus domos nostras spoliis:
Hallaremos riquezas de todas suertes, henchiremos nuestras casas de despojos;
14 sortem mitte nobiscum, marsupium unum sit omnium nostrum:
Echa tu suerte entre nosotros; tengamos todos una bolsa:
15 fili mi, ne ambules cum eis; prohibe pedem tuum a semitis eorum:
Hijo mío, no andes en camino con ellos; aparta tu pie de sus veredas:
16 pedes enim illorum ad malum currunt, et festinant ut effundant sanguinem.
Porque sus pies correrán al mal, é irán presurosos á derramar sangre.
17 Frustra autem jacitur rete ante oculos pennatorum.
Porque en vano se tenderá la red ante los ojos de toda ave;
18 Ipsi quoque contra sanguinem suum insidiantur, et moliuntur fraudes contra animas suas.
Mas ellos á su propia sangre ponen asechanzas, y á sus almas tienden lazo.
19 Sic semitæ omnis avari: animas possidentium rapiunt.
Tales son las sendas de todo el que es dado á la codicia, [la cual] prenderá el alma de sus poseedores.
20 Sapientia foris prædicat; in plateis dat vocem suam:
La sabiduría clama de fuera, da su voz en las plazas:
21 in capite turbarum clamitat; in foribus portarum urbis profert verba sua, dicens:
Clama en los principales lugares de concurso; en las entradas de las puertas de la ciudad dice sus razones:
22 Usquequo, parvuli, diligitis infantiam, et stulti ea quæ sibi sunt noxia cupient, et imprudentes odibunt scientiam?
¿Hasta cuándo, oh simples, amaréis la simpleza, y los burladores desearán el burlar, y los insensatos aborrecerán la ciencia?
23 convertimini ad correptionem meam. En proferam vobis spiritum meum, et ostendam vobis verba mea.
Volveos á mi reprensión: he aquí yo os derramaré mi espíritu, y os haré saber mis palabras.
24 Quia vocavi, et renuistis; extendi manum meam, et non fuit qui aspiceret:
Por cuanto llamé, y no quisisteis; extendí mi mano, y no hubo quien escuchase;
25 despexistis omne consilium meum, et increpationes meas neglexistis.
Antes desechasteis todo consejo mío, y mi reprensión no quisisteis:
26 Ego quoque in interitu vestro ridebo, et subsannabo cum vobis id quod timebatis advenerit.
También yo me reiré en vuestra calamidad, y me burlaré cuando [os] viniere lo que teméis;
27 Cum irruerit repentina calamitas, et interitus quasi tempestas ingruerit; quando venerit super vos tribulatio et angustia:
Cuando viniere como una destrucción lo que teméis, y vuestra calamidad llegare como un torbellino; cuando sobre vosotros viniere tribulación y angustia.
28 tunc invocabunt me, et non exaudiam; mane consurgent, et non invenient me:
Entonces me llamarán, y no responderé; buscarme han de mañana, y no me hallarán:
29 eo quod exosam habuerint disciplinam, et timorem Domini non susceperint,
Por cuanto aborrecieron la sabiduría, y no escogieron el temor de Jehová,
30 nec acquieverint consilio meo, et detraxerint universæ correptioni meæ.
Ni quisieron mi consejo, y menospreciaron toda reprensión mía:
31 Comedent igitur fructus viæ suæ, suisque consiliis saturabuntur.
Comerán pues del fruto de su camino, y se hartarán de sus consejos.
32 Aversio parvulorum interficiet eos, et prosperitas stultorum perdet illos.
Porque el reposo de los ignorantes los matará, y la prosperidad de los necios los echará á perder.
33 Qui autem me audierit, absque terrore requiescet, et abundantia perfruetur, timore malorum sublato.
Mas el que me oyere, habitará confiadamente, y vivirá reposado, sin temor de mal.

< Proverbiorum 1 >