< Job 29 >

1 Addidit quoque Job, assumens parabolam suam, et dixit:
约伯又接着说:
2 Quis mihi tribuat ut sim juxta menses pristinos, secundum dies quibus Deus custodiebat me?
惟愿我的景况如从前的月份, 如 神保守我的日子。
3 Quando splendebat lucerna ejus super caput meum, et ad lumen ejus ambulabam in tenebris:
那时他的灯照在我头上; 我借他的光行过黑暗。
4 sicut fui in diebus adolescentiæ meæ, quando secreto Deus erat in tabernaculo meo:
我愿如壮年的时候: 那时我在帐棚中, 神待我有密友之情;
5 quando erat Omnipotens mecum, et in circuitu meo pueri mei:
全能者仍与我同在; 我的儿女都环绕我。
6 quando lavabam pedes meos butyro, et petra fundebat mihi rivos olei:
奶多可洗我的脚; 磐石为我出油成河。
7 quando procedebam ad portam civitatis, et in platea parabant cathedram mihi.
我出到城门, 在街上设立座位;
8 Videbant me juvenes, et abscondebantur: et senes assurgentes stabant.
少年人见我而回避, 老年人也起身站立;
9 Principes cessabant loqui, et digitum superponebant ori suo.
王子都停止说话, 用手捂口;
10 Vocem suam cohibebant duces, et lingua eorum gutturi suo adhærebat.
首领静默无声, 舌头贴住上膛。
11 Auris audiens beatificabat me, et oculus videns testimonium reddebat mihi:
耳朵听我的,就称我有福; 眼睛看我的,便称赞我;
12 eo quod liberassem pauperem vociferantem, et pupillum cui non esset adjutor.
因我拯救哀求的困苦人 和无人帮助的孤儿。
13 Benedictio perituri super me veniebat, et cor viduæ consolatus sum.
将要灭亡的为我祝福; 我也使寡妇心中欢乐。
14 Justitia indutus sum, et vestivi me, sicut vestimento et diademate, judicio meo.
我以公义为衣服, 以公平为外袍和冠冕。
15 Oculus fui cæco, et pes claudo.
我为瞎子的眼, 瘸子的脚。
16 Pater eram pauperum, et causam quam nesciebam diligentissime investigabam.
我为穷乏人的父; 素不认识的人,我查明他的案件。
17 Conterebam molas iniqui, et de dentibus illius auferebam prædam.
我打破不义之人的牙床, 从他牙齿中夺了所抢的。
18 Dicebamque: In nidulo meo moriar, et sicut palma multiplicabo dies.
我便说:我必死在家中, 必增添我的日子,多如尘沙。
19 Radix mea aperta est secus aquas, et ros morabitur in messione mea.
我的根长到水边; 露水终夜沾在我的枝上。
20 Gloria mea semper innovabitur, et arcus meus in manu mea instaurabitur.
我的荣耀在身上增新; 我的弓在手中日强。
21 Qui me audiebant, expectabant sententiam, et intenti tacebant ad consilium meum.
人听见我而仰望, 静默等候我的指教。
22 Verbis meis addere nihil audebant, et super illos stillabat eloquium meum.
我说话之后,他们就不再说; 我的言语像雨露滴在他们身上。
23 Expectabant me sicut pluviam, et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum.
他们仰望我如仰望雨, 又张开口如切慕春雨。
24 Siquando ridebam ad eos, non credebant: et lux vultus mei non cadebat in terram.
他们不敢自信,我就向他们含笑; 他们不使我脸上的光改变。
25 Si voluissem ire ad eos, sedebam primus: cumque sederem quasi rex, circumstante exercitu, eram tamen mœrentium consolator.
我为他们选择道路,又坐首位; 我如君王在军队中居住, 又如吊丧的安慰伤心的人。

< Job 29 >