< Job 19 >

1 Respondens autem Job, dixit:
约伯回答说:
2 Usquequo affligitis animam meam, et atteritis me sermonibus?
你们搅扰我的心, 用言语压碎我要到几时呢?
3 En decies confunditis me, et non erubescitis opprimentes me.
你们这十次羞辱我; 你们苦待我也不以为耻。
4 Nempe etsi ignoravi, mecum erit ignorantia mea.
果真我有错, 这错乃是在我。
5 At vos contra me erigimini, et arguitis me opprobriis meis.
你们果然要向我夸大, 以我的羞辱为证指责我,
6 Saltem nunc intelligite quia Deus non æquo judicio afflixerit me, et flagellis suis me cinxerit.
就该知道是 神倾覆我, 用网罗围绕我。
7 Ecce clamabo, vim patiens, et nemo audiet; vociferabor, et non est qui judicet.
我因委曲呼叫,却不蒙应允; 我呼求,却不得公断。
8 Semitam meam circumsepsit, et transire non possum: et in calle meo tenebras posuit.
神用篱笆拦住我的道路,使我不得经过; 又使我的路径黑暗。
9 Spoliavit me gloria mea, et abstulit coronam de capite meo.
他剥去我的荣光, 摘去我头上的冠冕。
10 Destruxit me undique, et pereo: et quasi evulsæ arbori abstulit spem meam.
他在四围攻击我,我便归于死亡, 将我的指望如树拔出来。
11 Iratus est contra me furor ejus, et sic me habuit quasi hostem suum.
他的忿怒向我发作, 以我为敌人。
12 Simul venerunt latrones ejus, et fecerunt sibi viam per me, et obsederunt in gyro tabernaculum meum.
他的军旅一齐上来, 修筑战路攻击我, 在我帐棚的四围安营。
13 Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me.
他把我的弟兄隔在远处, 使我所认识的全然与我生疏。
14 Dereliquerunt me propinqui mei, et qui me noverant obliti sunt mei.
我的亲戚与我断绝; 我的密友都忘记我。
15 Inquilini domus meæ et ancillæ meæ sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum.
在我家寄居的, 和我的使女都以我为外人; 我在他们眼中看为外邦人。
16 Servum meum vocavi, et non respondit: ore proprio deprecabar illum.
我呼唤仆人, 虽用口求他,他还是不回答。
17 Halitum meum exhorruit uxor mea, et orabam filios uteri mei.
我口的气味,我妻子厌恶; 我的恳求,我同胞也憎嫌。
18 Stulti quoque despiciebant me: et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi.
连小孩子也藐视我; 我若起来,他们都嘲笑我。
19 Abominati sunt me quondam consiliarii mei, et quem maxime diligebam, aversatus est me.
我的密友都憎恶我; 我平日所爱的人向我翻脸。
20 Pelli meæ, consumptis carnibus, adhæsit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.
我的皮肉紧贴骨头; 我只剩牙皮逃脱了。
21 Miseremini mei, miseremini mei saltem vos, amici mei, quia manus Domini tetigit me.
我朋友啊,可怜我!可怜我! 因为 神的手攻击我。
22 Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini?
你们为什么仿佛 神逼迫我, 吃我的肉还以为不足呢?
23 Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei? quis mihi det ut exarentur in libro
惟愿我的言语现在写上, 都记录在书上;
24 stylo ferreo et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice?
用铁笔镌刻, 用铅灌在磐石上,直存到永远。
25 Scio enim quod redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum:
我知道我的救赎主活着, 末了必站立在地上。
26 et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum meum:
我这皮肉灭绝之后, 我必在肉体之外得见 神。
27 quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alius: reposita est hæc spes mea in sinu meo.
我自己要见他, 亲眼要看他,并不像外人。 我的心肠在我里面消灭了!
28 Quare ergo nunc dicitis: Persequamur eum, et radicem verbi inveniamus contra eum?
你们若说:我们逼迫他要何等地重呢? 惹事的根乃在乎他;
29 Fugite ergo a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est: et scitote esse judicium.
你们就当惧怕刀剑; 因为忿怒惹动刀剑的刑罚, 使你们知道有报应。

< Job 19 >