< Job 11 >

1 Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:
Y RESPONDIÓ Sophar Naamathita, y dijo:
2 Numquid qui multa loquitur, non et audiet? aut vir verbosus justificabitur?
¿Las muchas palabras no han de tener respuesta? ¿y el hombre parlero será justificado?
3 Tibi soli tacebunt homines? et cum ceteros irriseris, a nullo confutaberis?
¿Harán tus falacias callar á los hombres? ¿y harás escarnio, y no habrá quien te avergüence?
4 Dixisti enim: Purus est sermo meus, et mundus sum in conspectu tuo.
Tú dices: Mi conversar es puro, y yo soy limpio delante de tus ojos.
5 Atque utinam Deus loqueretur tecum, et aperiret labia sua tibi,
Mas ¡oh quién diera que Dios hablara, y abriera sus labios contigo,
6 ut ostenderet tibi secreta sapientiæ, et quod multiplex esset lex ejus: et intelligeres quod multo minora exigaris ab eo quam meretur iniquitas tua!
Y que te declarara los arcanos de la sabiduría, que [son] de doble [valor] que la hacienda! Conocerías entonces que Dios te ha castigado menos que tu iniquidad merece.
7 Forsitan vestigia Dei comprehendes, et usque ad perfectum Omnipotentem reperies?
¿Alcanzarás tú el rastro de Dios? ¿llegarás tú á la perfección del Todopoderoso?
8 Excelsior cælo est, et quid facies? profundior inferno, et unde cognosces? (Sheol h7585)
Es más alto que los cielos: ¿qué harás? Es más profundo que el infierno: ¿cómo lo conocerás? (Sheol h7585)
9 Longior terra mensura ejus, et latior mari.
Su dimensión es más larga que la tierra, y más ancha que la mar.
10 Si subverterit omnia, vel in unum coarctaverit, quis contradicet ei?
Si cortare, ó encerrare, ó juntare, ¿quién podrá contrarrestarle?
11 Ipse enim novit hominum vanitatem; et videns iniquitatem, nonne considerat?
Porque él conoce á los hombres vanos: ve asimismo la iniquidad, ¿y no hará caso?
12 Vir vanus in superbiam erigitur, et tamquam pullum onagri se liberum natum putat.
El hombre vano se hará entendido, aunque nazca como el pollino del asno montés.
13 Tu autem firmasti cor tuum, et expandisti ad eum manus tuas.
Si tú apercibieres tu corazón, y extendieres á él tus manos;
14 Si iniquitatem quæ est in manu tua abstuleris a te, et non manserit in tabernaculo tuo injustitia,
Si alguna iniquidad hubiere en tu mano, y la echares de ti, y no consintieres que more maldad en tus habitaciones;
15 tunc levare poteris faciem tuam absque macula; et eris stabilis, et non timebis.
Entonces levantarás tu rostro limpio de mancha, y serás fuerte y no temerás:
16 Miseriæ quoque oblivisceris, et quasi aquarum quæ præterierunt recordaberis.
Y olvidarás tu trabajo, ó te acordarás de él como de aguas que pasaron:
17 Et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam; et cum te consumptum putaveris, orieris ut lucifer.
Y en mitad de la siesta se levantará bonanza; resplandecerás, y serás como la mañana:
18 Et habebis fiduciam, proposita tibi spe: et defossus securus dormies.
Y confiarás, que habrá esperanza; y cavarás, y dormirás seguro:
19 Requiesces, et non erit qui te exterreat; et deprecabuntur faciem tuam plurimi.
Y te acostarás, y no habrá quien te espante: y muchos te rogarán.
20 Oculi autem impiorum deficient, et effugium peribit ab eis: et spes illorum abominatio animæ.
Mas los ojos de los malos se consumirán, y no tendrán refugio; y su esperanza será agonía del alma.

< Job 11 >