< Genesis 11 >

1 Erat autem terra labii unius, et sermonum eorumdem.
ERA entonces toda la tierra de una lengua y unas mismas palabras.
2 Cumque proficiscerentur de oriente, invenerunt campum in terra Sennaar, et habitaverunt in eo.
Y aconteció que, como se partieron de oriente, hallaron una vega en la tierra de Shinar, y asentaron allí.
3 Dixitque alter ad proximum suum: Venite, faciamus lateres, et coquamus eos igni. Habueruntque lateres pro saxis, et bitumen pro cæmento:
Y dijeron los unos á los otros: Vaya, hagamos ladrillo y cozámoslo con fuego. Y fuéles el ladrillo en lugar de piedra, y el betún en lugar de mezcla.
4 et dixerunt: Venite, faciamus nobis civitatem et turrim, cujus culmen pertingat ad cælum: et celebremus nomen nostrum antequam dividamur in universas terras.
Y dijeron: Vamos, edifiquémonos una ciudad y una torre, cuya cúspide [llegue] al cielo; y hagámonos un nombre, por si fuéremos esparcidos sobre la faz de toda la tierra.
5 Descendit autem Dominus ut videret civitatem et turrim, quam ædificabant filii Adam,
Y descendió Jehová para ver la ciudad y la torre que edificaban los hijos de los hombres.
6 et dixit: Ecce, unus est populus, et unum labium omnibus: cœperuntque hoc facere, nec desistent a cogitationibus suis, donec eas opere compleant.
Y dijo Jehová: He aquí el pueblo es uno, y todos éstos tienen un lenguaje: y han comenzado á obrar, y nada les retraerá ahora de lo que han pensando hacer.
7 Venite igitur, descendamus, et confundamus ibi linguam eorum, ut non audiat unusquisque vocem proximi sui.
Ahora pues, descendamos, y confundamos allí sus lenguas, para que ninguno entienda el habla de su compañero.
8 Atque ita divisit eos Dominus ex illo loco in universas terras, et cessaverunt ædificare civitatem.
Así los esparció Jehová desde allí sobre la faz de toda la tierra, y dejaron de edificar la ciudad.
9 Et idcirco vocatum est nomen ejus Babel, quia ibi confusum est labium universæ terræ: et inde dispersit eos Dominus super faciem cunctarum regionum.
Por esto fué llamado el nombre de ella Babel, porque allí confundió Jehová el lenguaje de toda la tierra, y desde allí los esparció sobre la faz de toda la tierra.
10 Hæ sunt generationes Sem: Sem erat centum annorum quando genuit Arphaxad, biennio post diluvium.
Estas son las generaciones de Sem: Sem, de edad de cien años, engendró á Arphaxad, dos años después del diluvio.
11 Vixitque Sem, postquam genuit Arphaxad, quingentis annis: et genuit filios et filias.
Y vivió Sem, después que engendró á Arphaxad, quinientos años, y engendró hijos é hijas.
12 Porro Arphaxad vixit triginta quinque annis, et genuit Sale.
Y Arphaxad vivió treinta y cinco años, y engendró á Sala.
13 Vixitque Arphaxad, postquam genuit Sale, trecentis tribus annis: et genuit filios et filias.
Y vivió Arphaxad, después que engendró á Sala, cuatrocientos y tres años, y engendró hijos é hijas.
14 Sale quoque vixit triginta annis, et genuit Heber.
Y vivió Sala treinta años, y engendró á Heber.
15 Vixitque Sale, postquam genuit Heber, quadringentis tribus annis: et genuit filios et filias.
Y vivió Sala, después que engendró á Heber, cuatrocientos y tres años, y engendró hijos é hijas.
16 Vixit autem Heber triginta quatuor annis, et genuit Phaleg.
Y vivió Heber treinta y cuatro años, y engendró á Peleg.
17 Et vixit Heber postquam genuit Phaleg, quadringentis triginta annis: et genuit filios et filias.
Y vivió Heber, después que engendró á Peleg, cuatrocientos y treinta años, y engendró hijos é hijas.
18 Vixit quoque Phaleg triginta annis, et genuit Reu.
Y vivió Peleg treinta años, y engendró á Reu.
19 Vixitque Phaleg, postquam genuit Reu, ducentis novem annis: et genuit filios et filias.
Y vivió Peleg, después que engendró á Reu, doscientos y nueve años, y engendró hijos é hijas.
20 Vixit autem Reu triginta duobus annis, et genuit Sarug.
Y Reu vivió treinta y dos años, y engendró á Serug.
21 Vixit quoque Reu, postquam genuit Sarug, ducentis septem annis: et genuit filios et filias.
Y vivió Reu, después que engendró á Serug, doscientos y siete años, y engendró hijos é hijas.
22 Vixit vero Sarug triginta annis, et genuit Nachor.
Y vivió Serug treinta años, y engendró á Nachôr.
23 Vixitque Sarug, postquam genuit Nachor, ducentis annis: et genuit filios et filias.
Y vivió Serug, después que engendró á Nachôr, doscientos años, y engendró hijos é hijas.
24 Vixit autem Nachor viginti novem annis, et genuit Thare.
Y vivió Nachôr veintinueve años, y engendró á Thare.
25 Vixitque Nachor, postquam genuit Thare, centum decem et novem annis: et genuit filios et filias.
Y vivió Nachôr, después que engendró á Thare, ciento diecinueve años, y engendró hijos é hijas.
26 Vixitque Thare septuaginta annis, et genuit Abram, et Nachor, et Aran.
Y vivió Thare setenta años, y engendró á Abram, y á Nachôr, y á Harán.
27 Hæ sunt autem generationes Thare: Thare genuit Abram, Nachor et Aran. Porro Aran genuit Lot.
Estas son las generaciones de Thare: Thare engendró á Abram, y á Nachôr, y á Harán; y Harán engendró á Lot.
28 Mortuusque est Aran ante Thare patrem suum, in terra nativitatis suæ, in Ur Chaldæorum.
Y murió Harán antes que su padre Thare en la tierra de su naturaleza, en Ur de los Caldeos.
29 Duxerunt autem Abram et Nachor uxores: nomen uxoris Abram, Sarai: et nomen uxoris Nachor, Melcha filia Aran, patris Melchæ, et patris Jeschæ.
Y tomaron Abram y Nachôr para sí mujeres: el nombre de la mujer de Abram fué Sarai, y el nombre de la mujer de Nachôr, Milca, hija de Harán, padre de Milca y de Isca.
30 Erat autem Sarai sterilis, nec habebat liberos.
Mas Sarai fué estéril, y no tenía hijo.
31 Tulit itaque Thare Abram filium suum, et Lot filium Aran, filium filii sui, et Sarai nurum suam, uxorem Abram filii sui, et eduxit eos de Ur Chaldæorum, ut irent in terram Chanaan: veneruntque usque Haran, et habitaverunt ibi.
Y tomó Thare á Abram su hijo, y á Lot hijo de Harán, hijo de su hijo, y á Sarai su nuera, mujer de Abram su hijo: y salió con ellos de Ur de los Caldeos, para ir á la tierra de Canaán: y vinieron hasta Harán, y asentaron allí.
32 Et facti sunt dies Thare ducentorum quinque annorum, et mortuus est in Haran.
Y fueron los días de Thare doscientos y cinco años; y murió Thare en Harán.

< Genesis 11 >