< Petri I 4 >

1 Christo igitur passo in carne, et vos eadem cogitatione armamini: quia qui passus est in carne, desiit a peccatis:
PUES que Cristo ha padecido por nosotros en la carne, vosotros tambien estad armadas del mismo pensamiento: que el que ha padecido en la carne, cesó de pecado;
2 ut jam non desideriis hominum, sed voluntati Dei, quod reliquum est in carne vivat temporis.
Para que ya el tiempo que queda en carne, viva, no á las concupiscencias de los hombres, sino á la voluntad de Dios.
3 Sufficit enim præteritum tempus ad voluntatem gentium consummandam his qui ambulaverunt in luxuriis, desideriis, vinolentiis, comessationibus, potationibus, et illicitis idolorum cultibus.
Porque nos debe bastar que el tiempo pasado de nuestra vida hayamos hecho la voluntad de los Gentiles, cuando conversábamos en lascivias, en concupiscencias, en embriagueces, en glotonerías, en banquetes, y en abominables idolatrías.
4 In quo admirantur non concurrentibus vobis in eamdem luxuriæ confusionem, blasphemantes.
En lo cual parece cosa extraña á los que os vituperan que vosotros no corrais con ellos en el mismo desenfrenamiento de disolucion, ultrajándoos:
5 Qui reddent rationem ei qui paratus est judicare vivos et mortuos.
Los cuales darán cuenta al que está aparejado para juzgar los vivos y los muertos.
6 Propter hoc enim et mortuis evangelizatum est: ut judicentur quidem secundum homines in carne, vivant autem secundum Deum in spiritu.
Porque por esto tambien ha sido predicado el Evangelio á los muertos; para que sean juzgados en carne segun los hombres, y vivan en espíritu segun Dios.
7 Omnium autem finis appropinquavit. Estote itaque prudentes, et vigilate in orationibus.
Mas el fin de todas las cosas se acerca. Sed pues templados, y velad en oracion.
8 Ante omnia autem, mutuam in vobismetipsis caritatem continuam habentes: quia caritas operit multitudinem peccatorum.
Y sobre todo tened entre vosotros ferviente caridad; porque la caridad cubrirá multitud de pecados.
9 Hospitales invicem sine murmuratione.
Hospedáos los unos á los otros sin murmuraciones.
10 Unusquisque, sicut accepit gratiam, in alterutrum illam administrantes, sicut boni dispensatores multiformis gratiæ Dei.
Cada uno segun el don que ha recibido, adminístrelo á los otros, como buenos dispensadores de las diferentes gracias de Dios.
11 Si quis loquitur, quasi sermones Dei: si quis ministrat, tamquam ex virtute, quam administrat Deus: ut in omnibus honorificetur Deus per Jesum Christum: cui est gloria et imperium in sæcula sæculorum. Amen. (aiōn g165)
Si alguno habla, [hable] conforme á las palabras de Dios; si alguno ministra, [ministre] conforme á la virtud que Dios suministra: para que en todas cosas sea Dios glorificado por Jesu-Cristo, al cual es gloria é imperio para siempre jamá s. Amen. (aiōn g165)
12 Carissimi, nolite peregrinari in fervore, qui ad tentationem vobis fit, quasi novi aliquid vobis contingat:
Carísimos, no os maravilleis cuando sois examinados por fuego, lo cual se hace para vuestra prueba, como si alguna cosa peregrina os aconteciese;
13 sed communicantes Christi passionibus gaudete, ut et in revelatione gloriæ ejus gaudeatis exsultantes.
Antes bien gozáos en que sois participantes de las aflicciones de Cristo, para que tambien en la revelacion de su gloria os goceis en triunfo.
14 Si exprobramini in nomine Christi, beati eritis: quoniam quod est honoris, gloriæ, et virtutis Dei, et qui est ejus Spiritus, super vos requiescit.
Si sois vituperados en el nombre de Cristo, sois bienaventurados; porque la gloria y el Espíritu de Dios reposan sobre vosotros. Cierto segun ellos el es blasfemado, mas segun vosotros es glorificado.
15 Nemo autem vestrum patiatur ut homicida, aut fur, aut maledicus, aut alienorum appetitor.
Así que ninguno de vosotros padezca como homicida, ó ladron, ó malhechor ó por meterse en negocios ajenos.
16 Si autem ut christianus, non erubescat: glorificet autem Deum in isto nomine:
Pero si [alguno es afligido] como cristiano, no se avergüence; ántes glorifique á Dios en esta parte.
17 quoniam tempus est ut incipiat judicium a domo Dei. Si autem primum a nobis, quis finis eorum, qui non credunt Dei Evangelio?
Porque es tiempo que el juicio comience de la casa de Dios; y si primero [comienza] por nosotros, ¿qué será el fin de aquellos que no obedecen al Evangelio de Dios?
18 et si justus vix salvabitur, impius et peccator ubi parebunt?
Y si el justo con dificultad se salva, ¿adónde parecerá el infiel y el pecador?
19 Itaque et hi, qui patiuntur secundum voluntatem Dei, fideli Creatori commendent animas suas in benefactis.
Y por eso los que son afligidos segun la voluntad de Dios, encomiéndenle sus almas, como á fiel Criador, haciendo bien.

< Petri I 4 >