< Canticum Canticorum 7 >

1 Quam pulchri sunt gressus tui in calceamentis, filia principis! Iuncturæ femorum tuorum, sicut monilia, quæ fabricata sunt manu artificis.
Fisrak mutan, mutan fusr na kato se pa kom an! Niom arulana oasku in fahluk lom an. Finyepom uh raraun Oana ma mwet usrnguk ke tufahlfal uh orala.
2 Umbilicus tuus crater tornatilis, numquam indigens poculis. Venter tuus sicut acervus tritici, vallatus liliis.
Futom oana sie ahlu pol Ma wain keng uh tia wi lisr loac uh. Kapin siom oana tohktok in wheat se Ma ros kiuf uh raunela.
3 Duo ubera tua, sicut duo hinnuli gemelli capreæ.
Titi lom uh oana deer fak lukwa, Ku kosro gazelle lukwa.
4 Collum tuum sicut turris eburnea. Oculi tui sicut piscinæ in Hesebon, quæ sunt in porta filiæ multitudinis. Nasus tuus sicut turris Libani, quæ respicit contra Damascum.
Inkwawom oana sie tower naweyukla ke ivory. Atronmotom oana lulu in kof in siti Heshbon Su oan sisken mutunpot lun siti pwengpeng sac. Infwem kato oana tower lun Lebanon Su tuyak suwohs ac tawi acn Damascus.
5 Caput tuum ut Carmelus: et comæ capitis tui, sicut purpura regis vincta canalibus.
Kom pusrukak sifom nu lucng oana Fineol Carmel. Aunsifom pirakla ac saromrom oana nuknuk musresre na wowo; Katoiya uh ku in akmunasyela sie tokosra.
6 Quam pulchra es, et quam decora charissima, in deliciis!
Kom arulana kato ac oasku; Lungse lom nu sik arulana akpwaryeyu.
7 Statura tua assimilata est palmæ, et ubera tua botris.
Kom loes oasriksrik oana soko sak palm, Ac titi lom an oana ungin fokin palm uh.
8 Dixi: Ascendam in palmam, et apprehendam fructus eius: et erunt ubera tua sicut botri vineæ: et odor oris tui sicut malorum.
Nga ac fanukya palm soko uh Ac filiya pouk ke fahko kac uh. Titi lom oana ungin grape uh sik, Ac momong lom uh keng oana foulin apple uh.
9 Guttur tuum sicut vinum optimum, dignum dilecto meo ad potandum, labiisque et dentibus illius ad ruminandum.
Ac oalum oana wain ma wo oemeet uh. Verse Lun Mutan Se Fin ouinge, lela wain uh in sororla nu yurin el su saok sik, Ac kahkla fin ngoasrol ac wihsel.
10 Ego dilecto meo, et ad me conversio eius.
Nga ma na lun el su nga lungse, ac el mwelyu na.
11 Veni dilecte mi, egrediamur in agrum, commoremur in villis.
Fahsru, kom su saok sik. Lela kut in illa nu inimae Ac motullana we.
12 Mane surgamus ad vineas, videamus si floruit vinea, si flores fructus parturiunt, si floruerunt mala punica: ibi dabo tibi ubera mea.
Kut ac fah toang na tukakek ac som nu ke ima in grape, Ac liye lah elos mutawauk in kapak, Ac liye lah ros uh mutawauk in farengelik, Ac oayapa in liye lah sak pomegranate oasr ros kac. Na nga ac fah akkalemye lungse luk nu sum uh e we.
13 Mandragoræ dederunt odorem. In portis nostris omnia poma: nova et vetera, dilecte mi, servavi tibi.
Kom ac ku na in ngokak foul keng ke ros mandrake uh, Ac fokinsak wowo nukewa pa na oan sisken srungul in lohm uh. Ku na safla luk, nga elosak kain mwe insewowo nukewa nu sum.

< Canticum Canticorum 7 >