< Canticum Canticorum 2 >

1 Ego flos campi, et lilium convallium.
Ros inima se na in acn Sharon pa nga, Oana sie ros kiuf infahlfal uh.
2 Sicut lilium inter spinas, sic amica mea inter filias.
Oana sie ros kiuf inmasrlon kokul uh, Ouinge el su saok sik inmasrlon mutan uh.
3 Sicut malus inter ligna silvarum, sic dilectus meus inter filios. Sub umbra illius quem desideraveram, sedi: et fructus eius dulcis gutturi meo.
Oana soko sak apple inmasrlon sak inima uh, Ouinge lumweyen el su saoklana sik inmasrlon mukul saya uh. Nga lungse na muta ye lulin sak apple soko inge. Ke nga ema fahko kac uh arulana emwem.
4 Introduxit me in cellam vinariam, ordinavit in me charitatem.
El usyula nu in acn in orek kufwa lal Ac olak flag in lungse lal fuk.
5 Fulcite me floribus, stipate me malis: quia amore langueo.
Folokonak ku luk ke raisin, Ac akwoyela ikok ke apple uh! Nga kuf na pwaye ke nunkeyen lungse lom.
6 Læva eius sub capite meo, et dextera illius amplexabitur me.
Nga ilung lac paol lasa, Ac lac paol layot kafisyuyang nu yorol.
7 Adiuro vos filiæ Ierusalem per capreas, cervosque camporum, ne suscitetis, neque evigilare faciatis dilectam, quoadusque ipsa velit.
Kowos mutan Jerusalem, wulema nu sik Ke inen kosro mui ac kato inima uh, Lah kowos fah tia oru kutena ma in lusrong pacl in pwar lasr uh.
8 Vox dilecti mei, ecce iste venit saliens in montibus, transiliens colles:
Nga lohng pusren el su nga lungse. El kasrma srosro fineol uh, El yume tupalma inging uh nu yuruk.
9 similis est dilectus meus capreæ, hinnuloque cervorum. en ipse stat post parietem nostrum respiciens per fenestras, prospiciens per cancellos.
Kawuk luk ah el oana soko kosro gazelle, Oana soko deer fusr mukul. El a tu pesinka uh. El ngetma ke winto ah, Ac yoryor ke lisrlisr wasengseng uh.
10 En dilectus meus loquitur mihi: Surge, propera amica mea, columba mea, formosa mea, et veni.
Ma se luk ah el kasma nu sik. Verse Lun Mukul Se Fahsru, kuiyuk, Kom su oaskulana, fahsru kital som.
11 Iam enim hiems transiit, imber abiit, et recessit.
Pacl mihsrisr uh safla; ac af uh wanginla;
12 Flores apparuerunt in terra nostra, tempus putationis advenit: vox turturis audita est in terra nostra:
Ros uh fokla yen nukewa inimae. Inge pacl in on; Pusren wuleoa uh lohngyuk in acn sesr.
13 ficus protulit grossos suos: vineæ florentes dederunt odorem suum. Surge, amica mea, speciosa mea, et veni:
Fokinsak fig uh mutawauk in mwesrla; Foulin ros ke grape uh akkengyela acn uh. Fahsru, kom su saok sik, Kom su oaskulana sik, fahsru wiyu.
14 columba mea in foraminibus petræ, in caverna maceriæ, ostende mihi faciem tuam, sonet vox tua in auribus meis: vox enim tua dulcis, et facies tua decora.
Kom oana sie wuleoa su muta In luf pe fulu uh. Nga ke liye ngetnget oasku se lom an; Nga ke lohngak pusra kato se lom.
15 Capite nobis vulpes parvulas, quæ demoliuntur vineas: nam vinea nostra floruit.
Ros ke ima in grape lasr uh farngelik tari, Kut enenu in sruokya kosro fox srisrik uh meet liki elos kunausla ima lasr uh.
16 Dilectus meus mihi, et ego illi, qui pascitur inter lilia
Ma na luk pa mukul se nga lungse, ac nga ma na lal. El mukena kite un kosro natul uh inmasrlon ros kiuf uh
17 donec aspiret dies, et inclinentur umbræ. Revertere: similis esto, dilecte mi, capreæ, hinnuloque cervorum super montes Bether.
Nwe ke na engyengsrik in lotu uh tuhme, Ac lohsr uh wanginla. Folokla, kom su saok sik, kasrla oana soko gazelle mui, Oana soko deer mukul el kasrusr ke tohktok lun eol uh.

< Canticum Canticorum 2 >