Psalmorum 77

1 In finem, pro Idithun, Psalmus Asaph. Voce mea ad Dominum clamavi: voce mea ad Deum, et intendit mihi.

Przewodnikowi chóru dla Jedutuna. Psalm Asafa. [Wzniosłem] swój głos do Boga i zawołałem; [wzniosłem] swój głos do Boga i mnie wysłuchał.

2 In die tribulationis meæ Deum exquisivi, manibus meis nocte contra eum: et non sum deceptus. Renuit consolari anima mea,

W dniu mego utrapienia szukałem Pana, moje ręce wyciągałem w nocy nieustannie, moja dusza nie dała się pocieszyć.

3 memor fui Dei, et delectatus sum, et exercitatus sum: et defecit spiritus meus.

Gdy wspominałem Boga, byłem strwożony; rozmyślałem, a mój duch był ogarnięty utrapieniem. (Sela)

4 Anticipaverunt vigilias oculi mei: turbatus sum, et non sum locutus.

Ty zatrzymujesz otwarte powieki mych oczu, jestem [tak] zaniepokojony, że nie potrafię mówić.

5 Cogitavi dies antiquos: et annos æternos in mente habui.

Rozpamiętuję dni przeszłe [i] dawne lata.

6 Et meditatus sum nocte cum corde meo, et exercitabar, et scopebam spiritum meum.

Przypominam sobie mój śpiew; nocą rozmyślam w sercu i mój duch docieka:

7 Numquid in æternum proiiciet Deus: aut non apponet ut complacitior sit adhuc?

Czy Pan odrzuci na wieki i już więcej nie okaże łaski?

8 Aut in finem misericordiam suam abscindet, a generatione in generationem?

Czy jego miłosierdzie ustało na zawsze i jego obietnica nigdy się nie spełni?

9 Aut obliviscetur misereri Deus? aut continebit in ira sua misericordias suas?

Czy Bóg zapomniał o litości? Czy w gniewie stłumił swoją łaskawość? (Sela)

10 Et dixi nunc cœpi: hæc mutatio dexteræ Excelsi.

I powiedziałem: To jest moja niemoc; [jednak będę wspominał] lata prawicy Najwyższego.

11 Memor fui operum Domini: quia memor ero ab initio mirabilium tuorum,

Będę wspominał dzieła PANA, będę wspominał twoje dawne cuda.

12 Et meditabor in omnibus operibus tuis: et in adinventionibus tuis exercebor.

Będę rozmyślał o wszystkich twoich dziełach i o twoich czynach będę mówił.

13 Deus in sancto via tua: quis Deus magnus sicut Deus noster?

Boże, święta jest twoja droga; który bóg jest tak wielki, jak [nasz] Bóg?

14 tu es Deus qui facis mirabilia. Notam fecisti in populis virtutem tuam:

Ty [jesteś] Bogiem, który czyni cuda; dałeś poznać narodom swoją moc.

15 redemisti in brachio tuo populum tuum, filios Iacob, et Ioseph.

Odkupiłeś [swoim] ramieniem twój lud, synów Jakuba i Józefa. (Sela)

16 Viderunt te aquæ Deus, viderunt te aquæ: et timuerunt, et turbatæ sunt abyssi.

Widziały cię wody, o Boże, widziały cię wody [i] ulękły się, poruszyły się głębiny.

17 Multitudo sonitus aquarum: vocem dederunt nubes. Etenim sagittæ tuæ transeunt:

Chmury spłynęły wodą, niebiosa wydały gromy i poleciały twoje strzały.

18 vox tonitrui tui in rota. Illuxerunt coruscationes tuæ orbi terræ: commota est et contremuit terra.

Huk twego grzmotu wśród obłoków, błyskawice oświetliły świat, ziemia poruszyła się i zatrzęsła.

19 In mari via tua, et semitæ tuæ in aquis multis: et vestigia tua non cognoscentur.

Twoja droga [wiodła] przez morze, twoje ścieżki przez wielkie wody i nie było znać twoich śladów.

20 Deduxisti sicut oves populum tuum, in manu Moysi et Aaron.

Prowadziłeś swój lud jak stado owiec ręką Mojżesza i Aarona.