Psalmorum 74

1 Intellectus Asaph. Ut quid Deus repulisti in finem: iratus est furor tuus super oves pascuæ tuæ?

Intellectus Asaph. Ut quid Deus repulisti in finem: iratus est furor tuus super oves pascuæ tuæ?

2 Memor esto congregationis tuæ, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam hereditatis tuæ: mons Sion, in quo habitasti in eo.

Memor esto congregationis tuæ, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam hereditatis tuæ: mons Sion, in quo habitasti in eo.

3 Leva manus tuas in superbias eorum in finem: quanta malignatus est inimicus in sancto!

Leva manus tuas in superbias eorum in finem: quanta malignatus est inimicus in sancto!

4 Et gloriati sunt qui oderunt te: in medio solemnitatis tuæ. Posuerunt signa sua, signa:

Et gloriati sunt qui oderunt te: in medio solemnitatis tuæ. Posuerunt signa sua, signa:

5 et non cognoverunt sicut in exitu super summum. Quasi in silva lignorum securibus

et non cognoverunt sicut in exitu super summum. Quasi in silva lignorum securibus

6 exciderunt ianuas eius in idipsum: in securi, et ascia deiecerunt eam.

exciderunt ianuas eius in idipsum: in securi, et ascia deiecerunt eam.

7 Incenderunt igni Sanctuarium tuum: in terra polluerunt tabernaculum nominis tui.

Incenderunt igni Sanctuarium tuum: in terra polluerunt tabernaculum nominis tui.

8 Dixerunt in corde suo cognatio eorum simul: quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra.

Dixerunt in corde suo cognatio eorum simul: quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra.

9 Signa nostra non vidimus, iam non est propheta: et nos non cognoscet amplius.

Signa nostra non vidimus, iam non est propheta: et nos non cognoscet amplius.

10 Usquequo Deus improperabit inimicus: irritat adversarius nomen tuum in finem?

Usquequo Deus improperabit inimicus: irritat adversarius nomen tuum in finem?

11 Ut quid avertis manum tuam, et dexteram tuam, de medio sinu tuo in finem?

Ut quid avertis manum tuam, et dexteram tuam, de medio sinu tuo in finem?

12 Deus autem rex noster ante sæcula: operatus est salutem in medio terræ.

Deus autem rex noster ante sæcula: operatus est salutem in medio terræ.

13 Tu confirmasti in virtute tua mare: contribulasti capita draconum in aquis.

Tu confirmasti in virtute tua mare: contribulasti capita draconum in aquis.

14 Tu confregisti capita draconis: dedisti eum escam populis Æthiopum.

Tu confregisti capita draconis: dedisti eum escam populis Æthiopum.

15 Tu dirupisti fontes, et torrentes: tu siccasti fluvios Ethan.

Tu dirupisti fontes, et torrentes: tu siccasti fluvios Ethan.

16 Tuus est dies, et tua est nox: tu fabricatus es auroram et solem.

Tuus est dies, et tua est nox: tu fabricatus es auroram et solem.

17 Tu fecisti omnes terminos terræ: æstatem et ver tu plasmasti ea.

Tu fecisti omnes terminos terræ: æstatem et ver tu plasmasti ea.

18 Memor esto huius, inimicus improperavit Domino: et populus insipiens incitavit nomen tuum.

Memor esto huius, inimicus improperavit Domino: et populus insipiens incitavit nomen tuum.

19 Ne tradas bestiis animas confitentes tibi, et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem.

Ne tradas bestiis animas confitentes tibi, et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem.

20 Respice in testamentum tuum: quia repleti sunt, qui obscurati sunt terræ domibus iniquitatum.

Respice in testamentum tuum: quia repleti sunt, qui obscurati sunt terræ domibus iniquitatum.

21 Ne avertatur humilis factus confusus: pauper et inops laudabunt nomen tuum.

Ne avertatur humilis factus confusus: pauper et inops laudabunt nomen tuum.

22 Exurge Deus, iudica causam tuam: memor esto improperiorum tuorum, eorum quæ ab insipiente sunt tota die.

Exurge Deus, iudica causam tuam: memor esto improperiorum tuorum, eorum quæ ab insipiente sunt tota die.

23 Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum: superbia eorum, qui te oderunt, ascendit semper.

Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum: superbia eorum, qui te oderunt, ascendit semper.