< Psalmorum 60 >

1 In finem, Pro his, qui immutabuntur, in tituli inscriptionem ipsi David in doctrinam, cum succendit Mesopotamiam Syriæ, et Sobal, et convertit Ioab, et percussit Idumæam in valle Salinarum duodecim millia. Deus repulisti nos, et destruxisti nos: iratus es, et misertus es nobis.
Au maître chantre. Sur Schouschan-Edouth. Ecrit didactique de David, quand il faisait la guerre aux Syriens de Mésopotamie et aux Syriens de Zoba, et que Joab revint, et battit les Edomites dans la vallée du sel, au nombre de douze mille. O Dieu, tu nous as rejetés, nous as dispersés; tu étais irrité: rends-nous ton amour!
2 Commovisti terram, et conturbasti eam: sana contritiones eius, quia commota est.
Tu as ébranlé, déchiré le pays: guéris ses blessures, car il est chancelant!
3 Ostendisti populo tuo dura: potasti nos vino compunctionis.
Tu as fait sentir la rigueur à ton peuple, tu nous a fait boire le vin du vertige.
4 Dedisti metuentibus te significationem: ut fugiant a facie arcus: Ut liberentur dilecti tui:
Tu as donné à tes fidèles une bannière, afin qu'ils se lèvent au nom de la vérité. (Pause)
5 salvum fac dextera tua, et exaudi me.
Pour que tes bien-aimés soient sauvés, aide-les de ta droite, et nous exauce!
6 Deus locutus est in sancto suo: Lætabor, et partibor Sichimam: et convallem tabernaculorum metibor.
Dieu l'a promis par sa sainteté: je veux m'en réjouir! « Je vous partagerai Sichem, et vous distribuerai la Vallée de Succoth;
7 Meus est Galaad, et meus est Manasses: et Ephraim fortitudo capitis mei. Iuda rex meus:
Galaad est à moi, Manassé est à moi, Ephraïm est le rempart de ma tête, et Juda, mon sceptre royal;
8 Moab olla spei meæ. In Idumæam extendam calceamentum meum: mihi alienigenæ subditi sunt.
Moab est le bassin où je me baigne, et sur Edom je jette ma chaussure; pour moi, Philistie, élève tes acclamations! »
9 Quis deducet me in civitatem munitam? quis deducet me usque in Idumæam?
Qui me conduira dans la ville forte? qui me mènera jusqu'en Edom?
10 Nonne tu Deus, qui repulisti nos: et non egredieris Deus in virtutibus nostris?
N'est-ce pas toi, ô Dieu, toi qui nous rejetas, et ne marchas plus, ô Dieu, avec nos armées?
11 Da nobis auxilium de tribulatione: quia vana salus hominis.
Donne-nous ton aide pour sortir de la gêne, puisque le secours de l'homme est une vanité!
12 In Deo faciemus virtutem: et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos.
Avec Dieu, nous serons vainqueurs, et c'est Lui qui foulera nos ennemis.

< Psalmorum 60 >